των Μιχάλη Ρέππα & Θανάση Παπαθανασίου

Με φόντο τα ήθη μιας επαρχιακής πόλης αναπτύσσεται η αφήγηση. Στο κέντρο της δραματικής πλοκής βρίσκεται μια οικογένεια: ο πατέρας, αδύναμος να επικοινωνήσει με το περιβάλλον, βρίσκεται καθηλωμένος στην αναπηρική καρέκλα, η μητέρα, ουσιαστική αρχηγός της οικογένειας, προσπαθεί να επιβιώσει συναισθηματικά μέσα σ’ ένα σκληρό περιβάλλον, η κόρη παντρεμένη μ’ ένα τυχοδιώκτη και ο νεαρός γιος διχασμένος ανάμεσα στην περιστασιακή σχέση με μια μεγαλύτερή του και τον βασισμένο στο συμφέρον έρωτα του μ’ ένα σημαίνον μέλος της κοινωνίας. Ένα επεισόδιο εκβιασμού, με αφορμή την ομοφυλόφιλη σχέση, συνιστά το σημείο όπου συγκλίνουν όλες οι αφηγηματικές γραμμές.
Σ’ αυτό το μελόδραμα τα πρόσωπα, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο, σημαδεύονται από την διαφθορά. Σε κατάσταση προχωρημένης ηθικής σήψης, αντιμετωπίζουν την κάθε ερωτική σχέση ως μια προσπάθεια επιβολής πάνω στον άλλο. Πολύ συχνά η εκπόρνευση (στην προκειμένη περίπτωση ανδρική) συνιστά μια μορφή επιβίωσης μέσα σ’ ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον. Θεσμοί όπως η οικογένεια, αντί να λειτουργούν προστατευτικά απέναντι στα μέλη τους, καταλήγουν να γίνονται καρκινώματα, φορείς μιας ηθικής νόσου που μεταδίδεται με αστραπιαία ταχύτητα. Τολμηρή στην απεικόνιση της (για πρώτη φορά έχουμε σε ελληνική mainstream ταινία μια τόσο καθαρή παρουσίαση μιας ομοφυλόφιλης σχέσης) η ταινία είναι βαθύτατα απαισιόδοξη για την ανθρώπινη κατάσταση στην ελληνική επαρχία.
Η ταινία βραβεύτηκε με το βραβείο της FIPRESCI στο πρόσφατο φεστιβάλ Θεσ/νίκης (2003): “Για την αποκάλυψη, με τη χρήση αυθεντικού διαλόγου και στοιχεία σκληρού μελοδράματος, της διαφθοράς μιας κοινωνίας και της διάλυσης της οικογένειας. Έχοντας με τον τρόπο αυτό ανανεώσει την Ελληνική Τραγωδία μέσα σε ένα σύγχρονο, εξαθλιωμένο περιβάλλον”.
Οι σκηνοθέτες Μιχάλης Ρέππας & Θανάσης Παπαθανασίου, δηλώνουν για την ταινία: «Το Οξυγόνο είναι η ιστορία ενός εκβιασμού. Ο χώρος είναι μια μεγάλη επαρχιακή πόλη. Οι ήρωες ανήκουν στην μικροαστική τάξη, όπως έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες της “ευρωπαϊκής ανάπτυξης” και των “οικονομικών ευκαιριών”».
Με τους Νένα Μεντή, Μαρία Καβογιάννη, Ακύλας Καραζήσης, Τζόυς Ευείδη, Αλέξης Γεωργούλης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.
Δ.Μ.