(Μαϊμού)
του Aktan Abdykakov

Τρίτη ταινία της τριλογίας που ξεκίνησε με το Selkinchek / Η κούνια, συνεχίστηκε με το Beshkempir / O θετός γιος, σ’ αυτή ο σκηνοθέτης εστιάζει στο κόσμο της εφηβικής ζωής.
Σε μια απομονωμένη, μικρή βιομηχανική πόλη της Κιργισίας διαδραματίζεται η αφήγηση. Κεντρικό πρόσωπο είναι ένας 17χρόνος το παρατσούκλι του είναι “Μαϊμού” λόγω των μεγάλων αυτιών του. Ζει μια εφηβεία μάλλον τυπική, η οποία όμως πρόκειται να τελειώσει αφού έχει κληθεί για την στρατιωτική θητεία. Η εργασία του στους σιδηροδρόμους είναι βαρετή και χωρίς ενδιαφέρον. Μένει μαζί με τους γονείς του και την μικρή του αδελφή. Μαζί με την παρέα του περιφέρεται χωρίς σκοπό και νόημα: μοναδικές στιγμές εντάσης αποτελούν οι συμπλοκές με τους συνομήλικους του και οι στιγμές που προσπαθούν να ανακαλύψουν τον έρωτα. Ροκ συναυλίες και πάρτι, τα φλερτ της εφηβείας και οι πρώτοι έρωτες: είναι οι μικρές και μεγάλες στιγμές αυτής της ζωής.
Οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια είναι προβληματικές: εντάσεις και καυγάδες. Ο πατέρας του είναι ένας αλκοολικός και αυτό το γεγονός καθιστά την μεταξύ τους σχέση ακόμα πιο προβληματική. Ένα γεγονός σημαντικό αποτελεί αναμφίβολα η αναχώρηση της μητέρας του μαζί με την αδελφή του, αποκαρδιωμένες από την κατάσταση. Ο ήρωας θα προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με τον πατέρα του.
Τα τελευταία δύσκολα χρόνια μιας ανέμελης ζωής περιγράφει η αφήγηση. Όπως συμβαίνει και στις άλλες ταινίες της αυτοβιογραφικής (;) τριλογίας έτσι και σ’ αυτή αυτό που σχεδιάζει ο σκηνοθέτης είναι το πορτρέτο ενός ήρωα που ζει μια δύσκολη ζωή, την οποία σ’ ένα μεγάλο βαθμό δεν ελέγχει. Αντιμέτωπος με τις προκλήσεις του παρόντος και μ’ ένα αβέβαιο μέλλον ο ήρωας αγωνίζεται να επιβιώσει συναισθηματικά, προσπαθεί να βρει τον βηματισμό του στην ζωή. Κινηματογραφώντας τους ανοιχτούς χώρους της μικρής πόλης και την παρέα των νέων που περιφέρεται ο σκηνοθέτης, καταγράφει το χρονικό μια χαμένης (;) γενιάς και ενός εκπροσώπου της.
Δ.Μ.