του Aktan Abdykalikov

Selkinchek (Η κούνια)
του Aktan Abdykalikov
Σκηνές από μια ειδυλλιακή παιδική ζωή που διακόπτεται βίαια απεικονίζει η ταινία.
Μια νεαρή κοπέλα κάνει κούνια μαζί με δύο φίλους της: ο ένας είναι μικρό αγόρι και ο άλλος ο ηλίθιος του χωριού. Ένας ναύτης επιστρέφει μετά την στρατιωτική του θητεία στο χωριό και συναντά την νεαρή κοπέλα. Μια παρέα νέων παίζουν “μπουκάλα” και σ’ αυτό το παιχνίδι ο ναύτης “κερδίζει” την νεαρή κοπέλα: στην συνέχεια πηγαίνουν στο δάσος και ο ναύτης κάνει κούνια στην νεαρή κοπέλα. Ο ηλίθιος του χωριού και το μικρό αγόρι παρατηρούν περίλυποι την σκηνή. Η θλίψη θα είναι αβάσταχτη…
Μια διαταραχή καταγράφεται μέσα στην αφήγηση: το γαλήνιο, σχεδόν μακάριο, σύμπαν της παιδικής ηλικίας καταστρέφεται από την άφιξη του ξένου, του ναύτη. Είναι ο έρωτας και ο σεξουαλικός πόθος που θα διαλύσουν την ανέμελη παιδική παρέα. Επικεντρώνοντας το τελευταίο μέρος της αφήγηση στο πρόσωπο του νεαρού αγοριού η σκηνοθεσία υπογραμμίζει τα έντονα πάθη που κρύβονται κάτω από την αφέλεια και ανεμελιά της παιδικότητας. Η απώλεια έχει συντελεστεί και είναι ένα γεγονός τραυματικό.
Δ.Μ.

Assan-Usson (Ασαν-Ουσεν)
του Aktan Abdykalykov
Δύο αδέλφια κουβαλάνε κουβάδες νερό από την πηγή στο σπίτι. Τσακώνονται. Όμως ένας παππούς τους πλησιάζει και τους συμφιλιώνει. Ενώ να παράλληλα τους δείχνει ένα νέο τρόπο για να ξεπερνούν τις δυσκολίες της ζωής.
Μια ταινία για την δύναμη της συνεργασίας και της αλληλοβοήθειας.
Δ.Μ.

Beket (Στάση λεωφορείου)
του Aktan Abdykalikov & Ernest Abdysaparov

Μια στάση λεωφορείου. Οι επιβάτες συγκεντρώνουν και περιμένουν. Εικόνες από την κίνηση του δρόμου. Η μακρά αναμονή. Οι ήχοι του δρόμου. Ένας μεθυσμένος. Ένα μουσικό κουτί. Το λεωφορείο που ποτέ δεν έρχεται.
Χωρίς δραματική πλοκή και χωρίς χαρακτήρες (δεν διακρίνονται ούτε τα πρόσωπα των “πρωταγωνιστών”) η ταινία μεταδίδει την εμπειρία της αναμονής, τα συναισθήματα δηλαδή που βιώνουμε περιμένοντας σε μια στάση λεωφορείων: την απραξία, την ανία, την προσμονή, την βαρύτητα του κενού από γεγονότα και συμβάντα χρόνου, την οικειότητα που προκαλεί η μακρά παραμονή στον ίδιο χώρο.
Δ.Μ.

Bezala Sobaka (Ο σκύλος έτρεχε)
του Aktan Abdykalikov
Καταγραφές των πολλών και διαφορετικών εκδοχών μιας σκυλίσιας ζωής. Σκυλιά που περιπλανιούνται αμέριμνα στην χιονισμένη ύπαιθρο, τα αδέσποτα της πόλης, σκληρά εργαζόμενα σκυλιά στο τσίρκο, οικόσιτα σκυλιά, αστυνομικοί σκύλοι σε άσκησης. Η βαρβαρότητα των ανθρώπων και τα σφαγεία σκύλων. Παρελάσεις σκύλων, οι συνουσίες, οι περιπλανήσεις τους: η ελεύθερη και η σκλαβωμένη τους ζωή, ο θάνατος και η γέννηση τους.
Η ταινία παρακολουθεί τις διαδρομές τους ενώ περιέχει και “υποκειμενικές” λήψεις των σκύλων, καθώς αυτοί κινούνται μέσα στην πόλη, λίγο πριν συλληφθούν από τον μπόγια.
Δ.Μ.