του Ra’anan Alexandrowicz

Άνοιξη του 2000. Ραμάλα, Δυτική Όχθη. Μια ομάδα Παλαιστινίων επιβιβάζεται σ’ ένα τουριστικό λεωφορείο. Για τρεις μέρες θα περιηγηθούν στο Ισραήλ: ο τουρισμός είναι ο μοναδικός τρόπος για να γνωρίσουν το τόπο στον οποίο γεννήθηκαν ή απ’ όπου κατάγονται και βίαια εκδιώχθηκαν. Ένας από τους επιβάτες, ηλικίας 60 χρόνων, επισκέπτεται μαζί με την εγγονή του το χωριό όπου γεννήθηκε και το τάφο των γονιών του. Ένας άλλος νεαρής ηλικίας κινηματογραφεί αυτό το ταξίδι για να το δει η μητέρα του, που δεν μπορεί να μετακινηθεί. Ένας τρίτος επισκέπτεται στην Ιερουσαλήμ τον τάφο του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Γιτζάκ Ράμπιν.
Τα σύνορα, οι δρόμοι, τα ερείπια, η έρημος, τα χωριά που εξαφανίστηκαν, το παρελθόν ενός τόπου αλλά και το μέλλον, η γεωγραφία και η ιστορία, τα ανεξίτηλα σημεία της μνήμης στις ψυχές και στο χώρο. Λίγο πριν τις ταραχές του Οκτωβρίου του 2000, που ανέτρεψαν τις εύθραυστες ισορροπίες και ύψωσαν τα τείχη.
Αυτό είναι το περιεχόμενο του ντοκιμαντέρ The Inner Tour σε σκηνοθεσία Ra’anan Alexandrowicz (Ιερουσαλήμ, 1969). “Μέσα από τα παράθυρα του λεωφορείου ο θεατής μπορεί να δει την Παλαιστινιακή κοινωνία, μια εικόνα πιο πολύπλοκη από τις εικόνες των μαζικών διαδηλώσεων, πετροβολημάτων, κηδειών, που καταλήγουν σε ταραχές και κατεδαφισμένα σπίτια”. Σ’ αυτό οι άνθρωποι κινηματογραφούν με μακρινά πλάνα, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του τοπίου, σημεία στο χάρτη μια περίπλοκης γεωγραφίας.
Η ταινία προβλήθηκε στο φεστιβάλ του Sundance (2002) και στο Βερολίνο.
[Data: http://firsthandfilms.com]
Δ.Μ.