Καλοκαίρι, 2001. Ο Woody Allen συναντά τον δημοσιογράφο των New York Times, Rick Lyman. Πρόκειται να παρακολουθήσουν μαζί μία ταινία, η οποία για τον αμερικάνικο σκηνοθέτη έχει μία ιδιαίτερη σημασία.
Πριν ξεκινήσει η προβολή ο Woody Allen διαβάζει μία δακτυλογραφημένη και γεμάτη διορθώσεις δήλωση στην οποία εξηγεί την επιλογή του.
Παρακάμπτει όλες τις αγαπημένες του ταινίες, οι οποίες, με την εξαίρεση του Πολίτη Κέιν, είναι ξένες (μεταξύ των οποίων είναι και Rashomon, Κλέφτης Ποδηλάτων, Έβδομη Σφραγίδα, 400 Χτυπήματα, Los Olvidados).
Εξαίρει την περίοδο του βωβού και εγκωμιάζει το έργο των Chaplin και Keaton. Εκφράζει την απαρέσκειά του για τις αμερικάνικες κωμωδίες, επισημαίνοντας ότι οι ταινίες των Αδελφών Marx και του W.C.Field είναι καταγραφές της παρουσίας εξαιρετικών κωμικών.
Εκθειάζει μιούζικαλ όπως Singin' in the Rain, Meet me in St. Luis και Gigi.
Συγκροτεί τέλος την λίστα με τις αγαπημένες αμερικάνικες ταινίες περιλαμβάνοντας τίτλους όπως White Heat και Double Indemnity.
Τέλος επιλέγει ως την πλέον αγαπημένη ένα γουέστερν: το Shane του George Stevens. Σχολιάζει τον ομώνυμο ήρωα της ταινίας (και αιτιολογεί την επιλογή του): "Θεωρώ ότι ο Shane είναι ένας καλλιτέχνης. Αυτό ακριβώς είναι. Ο Shane είναι αυτός που ανέβασε τη μονομαχία στο επίπεδο μιας τέχνης".
[Data: news:alt.fan.woody-allen]
Δ.Μ.