Σάββατο, 8 Σεπτεμβρίου

Ja Tozhe Hochu (Me Too), Alexey Balabanov
Τέσσερις επιβάτες (ο Bandit, ο φίλος του Matvei, ο ηλικιωμένος πατέρας του Matvei, ο Μουσικός, και η όμορφη φίλη του) μέσα σ’ ένα τεράστιο μαύρο τζιπ διασχίζουν ένα άδειο δρόμο και κατευθύνονται αναζητώντας το «Κωδωνοστάσιο της Ευτυχίας». Σύμφωνα με τις παραδόσεις και τους θρύλους, λέγεται ότι βρίσκεται κάπου μεταξύ Αγίας Πετρούπολης και της πόλης Uglic, όχι πολύ μακριά από ένα παλιό πυρηνικό σταθμό που έχει ερημώσει. Το «Κωδωνοστάσιο της Ευτυχίας» κάνει τους ανθρώπους να εξαφανίζονται. Όμως δεν γίνονται όλοι αποδεκτοί σ’ αυτό. Κάθε ένας από τους τέσσερις επιβάτες πιστεύει ότι αυτός ή αυτή θα είναι ο εκλεκτός.

Khaneh Pedari (The Paternal House), Kianoosh Ayari
Πριν ογδόντα πέντε χρόνια, για λόγους τιμής, ένας άνδρας μαζί με τον μικρό γιο του, σκοτώνει την κόρη του και τη θάβει στο υπόγειο του σπιτιού τους. Ο  κρυφός τάφος θα δημιουργήσει μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των επόμενων γενιών της οικογένειας.

L’homme Qui Rit, Jean-Pierre Ameris
Ο Gwynplaine έχει μια ουλή στο πρόσωπό του, κάτι που σχηματίζει στο πρόσωπο του ένα μόνιμο χαμόγελο. Τον έχει υπό την προστασία του ο Ursus, μαζί με ένα τυφλό κορίτσι, την Déa. Μετακινούνται από χωριό σε χωριό, δίνοντας παραστάσεις. Ο Gwynplaine γίνεται ένας σταρ: χάρις το χαμόγελο του προκαλεί γέλιο και συγκίνηση στο κοινό που τον λατρεύει. Ο καθένας θέλει να δει τον διάσημο "Χαμογελαστό Άνθρωπο". Η ζωή συνεχίζεται... μέχρις που αποκαλύπτεται ότι είναι ο κληρονόμος μιας μεγάλης και αριστοκρατικής οικογένειας. Ζαλισμένος από το ξαφνικό πλούτο και τις σαρκικές ηδονές που του προσφέρει μια δούκισσα, αποστασιοποιείται από τους δύο ανθρώπους που τον έχουν αγαπήσει γι' αυτό που πραγματικά είναι.
Ο σκηνοθέτης Jean-Pierre Ameris δηλώνει: «Ήταν όνειρό μου να διασκευάσω το μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ L’homme Qui Rit,  για τον κινηματογράφο. Ήθελα να κάνω μια μεγάλη περιπέτεια και να αφηγηθώ μια θαυμάσια και όμορφη ιστορία, που είναι και ποιητική και βαθιά ανθρώπινη όπως είναι και το μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ. Ήθελα να την αντιμετωπίσω ως ένα μύθο, να κάνω πιο ζωντανή αυτή τη διαχρονική και οικουμενική ιστορία. Ήθελα η ταινία να συναρπάσει, το κοινό να καθηλωθεί και να  συγκινηθεί, έτσι ώστε να μπορεί να ξαναβρεί την απόλαυση της παιδικής ηλικίας: τού να κάθεσαι και να ακούς μια ιστορία που σε σημαδεύει. Η ταινία μού έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθώ με διάφορα θέματα: τη διαφορετικότητα, την αγάπη και τον νεωτερισμό. Με συγκινούν οι ταινίες που έχουν ως ήρωα ένα "τέρας". Είτε σε μυθιστορήματα είτε σε ταινίες, η φιγούρα του ανθρώπινου τέρατος έχει κάτι παγκόσμιο και πραγματικά μας αγγίζει, όχι επειδή είναι κάτι διαφορετικό, αλλά επειδή όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε το "τέρας" μέσα μας».

Παρασκευή, 7 Σεπτεμβρίου

Un Giorno Speciale, Francesca Comencini
Η Gina και Marco είναι αποφασισμένοι να γίνουν "κάποιοι". Συναντιούνται ένα πρωί σε ένα άθλιο προάστιο στις πύλες της Ρώμης. Αυτή έχει ένα ραντεβού με έναν πολιτικό ο οποίος θα μπορούσε να πει για αυτήν μια καλή κουβέντα και να την βοηθήσει να μπει στον κόσμο του θεάματος. Αυτός είναι ο οδηγός που θα την πάει στο ραντεβού. Είναι η στιγμή που και οι δύο περιμένουν: η είσοδός τους στον κόσμο των ενηλίκων. Αλλά τίποτα δεν πηγαίνει σύμφωνα με το πρόγραμμα. Απρόοπτα εμπόδια φέρνουν τους δύο νέους πιο κοντά. Οι ζωές τους έχουν αλλάξει.
Η σκηνοθέτις Francesca Comencini δηλώνει: «Ήθελα να κάνω μια απλή, χωρίς περιπλοκές και φαινομενικά αυθόρμητη ταινία που να δείχνει λίγο ακατάστατη. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια εκ των προτέρων και καλά δομημένη ταινία στην οποία ένα μικρό παράθυρο έμεινε ανοιχτό για τυχόν αλλαγές. Ήθελα να κάνω μια ταινία για δύο νέους από τα προάστια που πλησιάζουν πιο κοντά στο κέντρο. Ήθελα να απεικονίσω την ημέρα τους με λεπτές πινελιές και να κάνω μια ταινία που να είναι πιστή στην απεικόνιση, ελαφριά και γρήγορη τόσο στο χρονικό διάστημα της αφήγηση της -μια μέρα- όσο και στο ρυθμό της ιστορίας. Θεωρώ ότι αυτό είναι ο μόνος τρόπος με τον οποία θα μπορούσα να συλλάβω ότι με ελαφρότητα και ταχύτητα εισβάλλει στις ζωές μας,  και τις κάνει να αποκτούν βάρος και να είναι διαχρονικές».
 
San Zimei (Three Sisters), Wang Bing
Τρεις αδελφές ζουν μόνες τους σε ένα μικρό σπίτι της οικογένειας σ’ ένα χωριό σ’ ένα βουνό της περιοχής Yunnan. Οι γονείς τους δεν φαίνονται πουθενά. Τα τρία μικρά κορίτσια περνούν τις μέρες τους δουλεύοντας στα χωράφια ή τριγυρνώντας στο χωριό. Η θεία τους δυσκολεύεται να τις προσφέρει τροφή. Ξαφνικά ο πατέρας επιστρέφει στο χωριό. Έχει έρθει να πάρει τα κορίτσια μαζί του στην πόλη, αλλά στη συνέχεια συμφωνεί να αφήσει στο χωρίο μόνο το μεγαλύτερο από τα κορίτσια υπό την επίβλεψη του παππού της.
Ο σκηνοθέτης Wang Bing δηλώνει: «Η ταινία παρακολουθεί μια τετραμελή οικογένεια ενός συνηθισμένου φτωχού αγρότης του (ένας πατέρας και οι τρεις κόρες του) και την καθημερινή ζωή τους. Παρακολουθούμε τη σχέση μεταξύ των μελών της οικογένειας, πως βυθισμένοι σε μια τέτοια αθλιότητα είναι σε θέση να προσαρμοστούν για να επιβιώσουν, πως ακόμη και στη μέση του τίποτα τα παιδιά καταφέρνουν να μεγαλώνουν. Όταν γνώρισα για πρώτη φορά την οικογένεια, πριν περίπου από τέσσερα χρόνια, είχα συγκινηθεί από την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση μέσα στην οποία αυτά τα παιδιά μεγάλωναν. Αυτός είναι ο λόγος που ήθελα να καταγράψω την πραγματικότητα της ζωής αυτών των αγροτών φτωχών στη σύγχρονη Κίνα».

Passion, Brian De Palma
Ένα ερωτικό θρίλερ στην παράδοση του Dressed to Kill και του Basic Instinct, η ταινία του Brian De Palma αφηγείται τη αδυσώπητη πάλη για την εξουσία και την κυριαρχία ανάμεσα σε δύο γυναίκες στον αμείλικτα ανταγωνιστικό κόσμο των διεθνών επιχειρήσεων.
Η Christine διαθέτει μια έντονη σχέση με το χρήμα και την εξουσία. Αθώα και πανέμορφη, η προστατευόμενη της Isabelle της είναι γεμάτη από ενδιαφέρουσες ιδέες, τις οποίες η Christine δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να τις κλέψει. Εξάλλου ανήκουν στην ίδια ομάδα... Η Christine απολαμβάνει το να ελέγχει και να εξουσιάζει την Isabelle, οδηγώντας την, σιγά σιγά, όλο και πιο βαθιά σ’ ένα παιχνίδι αποπλάνησης και χειραγώγησης, στην κυριαρχία και την ταπείνωση. Όταν όμως η Isabelle κάνει σεξ μ’ έναν από τους εραστές της Christine, ο πόλεμος ξεσπά….

The Weight, Jeon Kyu-Hwan
Ο Jung δουλεύει σ’ ένα νεκροτομείο. Ενώ ο Jung εργάζεται με την κάθε δυνατή επιμέλεια καθαρίζοντας και ντύνοντας πτώματα, παράλληλα αγωνίζεται ενάντια στη φυματίωση και την αρθρίτιδα. Ημερήσιες δόσεις φαρμάκων συνδυάζονται με πάθος και ευγένεια, καθώς εργάζεται. Η ζωή του γίνεται ένα μείγμα πραγματικότητας και φαντασίας, όπως τα πτώματα γίνονται οι φίλοι και κυριάρχα πρόσωπα στην φαντασίαα του.
Ο σκηνοθέτης Jeon Kyu-Hwan δηλώνει: «Μέσα από έναν καμπούρη που τον λένε Jung, σημαδεμένο από τη γέννησή του με πόνο, και τις ζωές των διαφόρων χαρακτήρων γύρω του, που ο καθένας έχει τα δικά τους τραύματα, θέλησα να αφηγηθώ μια ιστορία για το βάρος της ζωής που οι άνθρωποι κουβαλάν, σαν μια γκροτέσκο φαντασία».

Πέμπτη, 6 Σεπτεμβρίου

Sinapupunan (Thy Womb), Brillante Mendoza
Η Shaleha Sarail κατάγεται από ένα παραθαλάσσιο χωριό στο Sitangkai, Tawi-Tawi. Η επαρχία βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα των Φιλιππίνων. Διανύοντας την ωριμότητα της και ήδη έχοντας την 3η αποβολή, η Shaleha είναι αγχωμένη γιατί δεν μπορεί να μείνει έγκυος. Αν και έχει υιοθετήσει τον ανιψιό της, αισθάνεται άσχημα που δεν μπορεί να εκπληρώσει την επιθυμία του συζύγου της Bangas An να γίνει πατέρας. Γι’ αυτό η Shaleha αποφασίζει να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο. Αναζητά μια νέα σύντροφό για τον σύζυγό της. Νύχτα και μέρα, η ίδια και ο σύζυγός της γυρνάνε στις κοντινές κοινότητες σε αναζήτηση μιας γόνιμης γυναίκας…
O σκηνοθέτης ο Brillante Mendoza δηλώνει: «Η ταινία εξετάζει τις αντίθετες φύσεις των δύο γυναικών (την στειρότητα -Shaleha και η γονιμότητα -Mersila) που αντικατοπτρίζουν την επικρατούσα κατάσταση στο Tawi-Tawi. Ένα τόπο προικισμένο, με φυσική ομορφιά και πλούτο πόρων, αλλά βυθισμένο σε οικονομικές και κοινωνικο-πολιτικές κρίσεις. Μια ήσυχη κόλαση ενός παραδείσου, που συνεχώς μάς υπενθυμίζει τις συγκρούσεις του χθες, που παραμένουν άλυτες μέχρι σήμερα».

Gaosu Tamen, Wo Cheng Baihe Qu Le (Fly With The Crane), Li Ruijun
Οι 73χρονοι Lao Ma και Lao Cao ήταν κάποτε οι πιο γνωστοί ξυλουργοί του χωριού: κατασκεύαζαν φέρετρα. Σήμερα έχουν γεράσει. Το σώμα του δεν είναι όπως ήταν κάποτε. Επιπλέον η κυβέρνηση εφαρμόζει πια την καύση των νεκρών. Και ο Lao Ma και Lao Cao δεν κάνουν  πλέον φέρετρα. Πριν ο Lao Ma πεθάνει, ζητά από τον Lao Cao να τον βοηθήσει να κάνει ένα φέρετρο γι 'αυτόν, για να τον θάψουν μ’ αυτό. Μαζί φτιάχνουν το φέρετρο. Όταν η γιορτή του Μέσο-Φθινοπώρου πλησιάζει η κόρη του Lao Ma τον προσκαλεί να γιορτάσουν τις διακοπές μαζί της. Όταν ο Lao Ma επιστρέφει πίσω στο χωριό ο Lao Cao δεν είναι εκεί να τον υποδεχτεί ...
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Li Ruijun δηλώνει: «Ένας ηλικιωμένος επιθυμεί η ψυχή του να ανέβει στον ουρανό, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι σε θέση να εγκαταλείψει τη γη. Όταν τελικά ο ηλικιωμένος αντιμετωπίζει τον σωματικό του θάνατο, δεν βρίσκει κανένα λόγο για να σώσει το σώμα του, καθώς αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την απελευθέρωση της ψυχής του. Η ιστορία αυτού του ηλικιωμένου μού έδωσε την ευκαιρία να κατανοήσω ότι η επίγεια ζωή είναι ένα τέλος που έχει συγχωνευθεί με την αρχή, και όλα αυτά δεν είναι παρά ένα ουράνιο παιχνίδι σ’ ένα βέβηλο κόσμο».

La Cinquième Saison, Peter Brosens, Jessica Woodworth
Μια μυστηριώδης καταστροφή συμβαίνει: η άνοιξη δεν έρχεται. Σε ένα χωριό στο βάθος των Αρδενών ο κύκλος της φύσης έχει ανατραπεί. ΧΕΙΜΩΝΑΣ- όταν η Alice, κόρη ενός αγρότη, και ο Thomas, ένας μοναχικός έφηβος, ερωτεύονται. Και όταν η τελετουργική φωτιά που γιορτάζει το τέλος του χειμώνα δεν ανάβει. ΑΝΟΙΞΗ- όταν οι μέλισσες εξαφανίζονται, οι σπόροι δεν θα φυτρώνουν και οι αγελάδες αρνούνται να δώσουν γάλα. Και όταν υπάρχει το πρώτο θύμα. ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ- όταν μια κοπέλα που πουλά λουλούδια φέρνει την εφήμερη χαρά. Και όταν αφθονούν τα έντομα, ο πανικός εξαπλώνεται και εκρήγνυται η βία. ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ- όταν οι ανθρώπινες σχέσεις καταρρέουν. Και όταν οι άγγελοι πετούν.
Οι σκηνοθέτες Peter Brosens, Jessica Woodworth σημειώνουν: «Τι θα συμβεί εάν η άνοιξη δεν έρθει; Μετά τις ταινίες Khadak στη Μογγολία και Altiplano στο Περού, ήταν αναγκαίο για μας να ολοκληρώσουμε την τριλογία στον τόπο όπου ζούμε, στο Βέλγιο. Στην ταινία La cinquieme saison η φύση παίρνει το πάνω χέρι, διαμαρτυρόμενη κατά της αλαζονείας του ανθρώπου. Δεν κάνει τίποτα και τίποτα δεν δίνει, αρνούμενη τη γονιμότητα της γης, η φύση πυροδοτεί την ταχεία κατάρρευση μιας ολόκληρης κοινότητας. Αναδυόμενες από τα συντρίμμια είναι μόνο μερικές ψυχές. Η μοίρα τους είναι άγνωστη».

The Company You Keep, Robert Redford
Ο Jim Grant είναι δικηγόρος και πατέρας μιας κόρης που την μεγάλωσε μόνος του. Ο κόσμος του καταρρέει όταν ένας δημοσιογράφος αποκαλύπτει την αληθινή ταυτότητά του: είναι ριζοσπάστης ακτιβιστής της δεκαετίας του 1970, καταζητούμενος για φόνο. Μετά από περισσότερο από τριάντα χρόνια ως δικηγόρος, τώρα ο Grant πρέπει να περάσει στην παρανομία: καταδιώκεται από το FBI. Ο Jim Grant ταξιδεύει σ’ όλη την χώρα προσπαθώντας να εντοπίσει ένα άτομο, του οποίου η μαρτυρία μπορεί να τον αθωώσει….
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Robert Redford δηλώνει: «Μου αρέσουν οι ιστορίες για την Αμερική που εξερευνούν κάτω από την επιφάνεια και εστιάζουν στις γκρίζες ζώνες. Που εξερευνούν τη σύνθετη εικόνα της πραγματικότητα, την αλήθεια ( που γράφεται με κεφαλαία γράμματα) που καθορίζει ποιοι πραγματικά είμαστε. Αυτή είναι μια ιστορία για τις συνέπειες που έχουν κάποιες άστοχες επιλογές της νεότητας».
Μεταξύ άλλων και με  τους: Robert Redford, Susan Sarandon, Nick Nolte, Stanley Tucci, Julie Christie, Brendan Gleeson.

Τετάρτη, 5 Σεπτεμβρίου

Bella Addormentata, Marco Bellocchio
Ο Marco Bellocchio μεταφέρει στην οθόνη μια εξαιρετικά ευαίσθητη ιστορία, που ξεσήκωσε έντονες πολιτικές συχητήσεις στην Ιταλία. Είναι η υπόθεση της Eluana Englaro, μιας νεαρής κοπέλας, η οποία μετά από ένα αυτοκινητικό ατύχημα έπεσε σε κώμα το 1992. Ο πατέρας της κοπέλας για περισσότερο από μια δεκαετία ζητούσε την ευθανασία της κόρης της, το δικαίωμα της σε ένα αξιοπρεπές θάνατο. Η τραγωδία της Ελουάνα, η οποίο έφυγε από τη ζωή το 2009, μετατράπηκε σε ένα μείζον εθνικό ζήτημα με το δικαστικό σύστημα να βρίσκεται αντιμέτωπο απέναντι στην πληθωρική παρουσία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, το Βατικανό να εναντιώνεται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και τη κοινή γνώμη να διχάζεται βαθιά.
Η ταινία διαδραματίζεται σε διάφορα μέρη της Ιταλίας τις τελευταίες έξι ημέρες της ζωής της Eluana Englaro, η ιστορία της οποίας οποίου παραμένει διαρκώς στο παρασκήνιο. Ένας γερουσιαστής, μια ακτιβίστρια, μια ηθοποιός, ένας νεαρός γιατρός: ιστορίες προσώπων μιας μυθοπλασίας με διαφορετικές θρησκείες και ιδεολογίες –-που όμως συνδέονται συναισθηματικά με την υπόθεση της Eluana Englaro.
Ο σκηνοθέτης Marco Bellocchio δηλώνει: «Η ταινία προήλθε από τα ισχυρά συναισθήματα και την έκπληξη που ένιωσα με το θάνατο της Eluana Englaro. Ωστόσο, είχα την αίσθηση ότι αυτή η προσωπική εμπλοκή μου ενδεχομένως να περιορίσει τη φαντασία μου. Αισθάνθηκα ότι ήταν απαραίτητο να διευρύνουμε τον ορίζοντα ... Περίμενα δύο χρόνια και σε αυτό το διάστημα και οι άλλες ανεξάρτητες ιστορίες αναπτύχθηκαν, οποίες δεν ήταν μακριά από την ιστορία της Eluana. Είχαν «αλιευθεί» από μια μακρινή εποχή: από όλη μου τη ζωή, την παιδική ηλικία, την εφηβεία, την οικογένεια, τη θρησκευτική καθολική εκπαίδευση, τον πολιτικό συμβιβασμό, τις ηθικές αρχές. Προήλθαν από την ανάγκη τού να είναι κάποιος συνεπής με τις ιδέες του, από την άρνηση του να παραιτηθεί όταν έρχεται αντιμέτωπος με τους κινδύνους της ζωής, και ο οποίος διατηρεί, ωστόσο, όλες τις δυνατότητες για ανάκαμψη και αναγέννηση. Χωρίς την Eluana να πεθαίνει δεν θα υπήρχε η Bella Addormentata (Η Ωραία Κοιμωμένη), που ξυπνάει.»

Araf (Araf – Somewhere In Between), Yesim Ustaoglu
Η ταινία αφηγείται την ιστορία δύο νέων, της Zehra και του Olgun,, των οποίων οι ζωές μοιάζουν μετέωρες. Περνούν τις μέρες τους δουλεύοντας σ’ ένα πρατήριο καυσίμων, όπου όλα φαίνονται χωρίς νόημα. Μόνη διέξοδο στη μονοτονία του 24ωρου οι άλλοτε αφελείς και άλλοτε εξωπραγματικές προσδοκίες τους για ένα καλύτερο μέλλον. Για να ξεφύγουν από την πλήξη και την κενότητα της ζωής τους, περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους παρακολουθώντας τηλεοπτικές εκπομπές. Και έτσι το χάσμα ανάμεσα στα όνειρα τους και την πραγματικότητα μεγαλώνει συνεχώς. Η άφιξη του Mahur του, μια κρύα ημέρα του χειμώνα διαταράσσει τις ισορροπίες της μεταξύ τους σχέσης…
Η σκηνοθέτις Yesim Ustaoglu δηλώνει: «Η ταινία αντικατοπτρίζει τον κόσμο του σήμερα, όπου οι άνθρωποι ζουν σ’ ένα είδος κενού. Φαίνεται ότι έχουμε φτάσει στο τέλος ενός κόσμου με τον οποίο ήμασταν εξοικειωμένοι και βρισκόμαστε μπροστά στο άγνωστο. Το σκηνικό του πρατήριου καυσίμων, μ’ ένα τρόπο μεταφορικό, αντανακλά την παροδική και συνεχώς μεταβαλλόμενη φύση της εποχής μας. Με τους κύριους χαρακτήρες να βρίσκονται σ’ ένα μεταβατικό στάδιο, σ’ αυτόν τον κόσμο μια ρευστής και γεμάτης σκιές πραγματικότητας, και να αγωνίζονται να βρουν μια διέξοδο».

O Gebo E A Sombra, Manoel De Oliveira
Ο 103χρονος πορτογάλλος σκηνοθέτης Manoel De Oliveira μεταφέρει στην οθόνη το θεατρικό έργο του συμπατριώτη του Ραούλ Μπραντάο/ Raul Brandão, ένα πολυδιάστατο υπαρξιακό δράμα εποχής.
Ο Gebo ζει με τη σύζυγό του και την νύφη του, σ’ ένα ταπεινό σπίτι. Ο γιος τους έχει εξαφανιστεί και ο Gebo υποπτεύεται ότι ασχολείται με όχι και τόσο αξιέπαινες δραστηριότητες, αλλά κάνει ό τι μπορεί για να το κρατήσει αυτό μυστικό από τη σύζυγό του. Η νύφη του τούς φροντίζει και τους δύο σαν να ήταν οι γονείς της. Παρ 'όλα αυτά, η ίδια περιμένει τον άντρα της. Ξαφνικά ένα βράδυ ο γιος εμφανίζεται. Η μητέρα αναθαρρεί με την επιστροφή του, αλλά ο πατέρας δεν έχει αυταπάτες. Σκόπιμα ή όχι, ο πατέρας δεν κρύβει το κολοσσιαίο ποσό των χρημάτων, που έχει και το οποίο ανήκει στην εταιρεία όπου εργάζεται ως ταμίας. Ο γιος του χωρίς καμία επιφύλαξη το κλέβει....
Ο Manoel De Oliveira σημειώνει για την ταινία: "Η ιδέα για αυτήν την ταινία προήλθε από την προτροπή ενός φίλου ο οποίος μου ζήτησε να κάνω μια ταινία για τους φτωχούς. Ναι, αυτό ήταν μια καλή ιδέα, αλλά το να κάνεις μια ταινία για τους φτωχούς δεν είναι κάτι εύκολο. Στη συνέχεια θυμήθηκα το έργο του Samuel Beckett, Περιμένοντας τον Γκοντό, το οποίο απασχόλησε ιδιαίτερα τους σημαντικούς διανοούμενους. Σύμφωνα με τον José Regio, ο οποίος πάντα ήταν ένας σημαντικός κριτικός, το έργο του Raul Brandão, The Hunchback and His Shadow, ήταν ένας προάγγελος του Samuel Beckett και του Περιμένοντας τον Γκοντό. Κάτι που με οδήγησε πίσω στον Brandão και στο The Hunchback and His Shadow, γιατί παρά το γεγονός ότι ένα έργο από τον περασμένο αιώνα εύκολα προσαρμόζεται στην εποχή μας, τόσο από την οπτική της ηθικής όσο και οικονομικά, χωρίς προκαταλήψεις. Αντίθετα παραμένει και σήμερα ένα έργο σύγχρονο και καθολικό. Επίσης, δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ τη Γαλλία ως το χώρο που διαδραματίζονται οι ταινίες μου. Η ταινία είναι γαλλικά. Είμαι μεγάλος θαυμαστής της Γαλλίας, μιας χώρας που εφηύρε το σινεμά, που γέννησε πολλά έργα τέχνης. Πέρα από την αναγνώριση της Γαλλίας ως χώρας όπου ο κινηματογράφος εφευρέθηκε, έχω επιπλέον και ένα προσωπικό χρέος προς τους γάλλους κριτικούς που υποδέχτηκαν την πρώτη μου ταινία όταν προβλήθηκε στο 5ο Συνέδριο των Κριτικών Κινηματογράφου, στη Λισσαβόνα, το 1931. Όπως είπε ο μεγάλος μεξικανός σκηνοθέτης Arturo Ripstein: «Ο κινηματογράφος είναι ο καθρέφτης της ζωής»».

Τρίτη, 4 Σεπτεμβρίου

Linhas De Wellington, Valeria Sarmiento
Μετά από τις απόπειρες, το 1807 και το 1809, των Junot και Soult, ο Ναπολέων Βοναπάρτης το 1810, στέλνει στράτευμα με διοικητή τον στρατάρχη Massena, για να εισβάλουν στην Πορτογαλία. Οι Γάλλοι εισβολείς εύκολα φθάνουν στο κέντρο της χώρας, όπου αγγλο-πορτογαλικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον στρατηγό Wellington, τους περιμένουν...
Στην ταινία μεταξύ άλλων πρωταγωνιστούν και οι John Malkovich, Marisa Paredes, Melvil Poupaud, Mathieu Amalric.
Η σκηνοθέτις Valeria Sarmiento  δηλώνει: «Όταν διάβασα το σενάριο του Carlos Saboga βρέθηκα προ εκλήξεως: ανακάλυψα την έξοδο των Πορτογάλων, τη μοίρα των απλών ανθρώπων, τη καθημερινή ζωή που υπάρχει σε μια σύγκρουση, οπτικές που μου επέτρεψαν να μπω μέσα στην ιστορία. Ειδικά οι γυναικείοι χαρακτήρες, οι οποίοι υποφέρουν τόσο πολύ κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, και, πάνω απ 'όλα, η αίσθηση του τοπιού παρακολουθώντας με την κάμερα μια παράδοξη πολεμική τακτική».

Sennen No Yuraku (The Millennial Rapture), Koji Wakamatsu
Η ταινία διαδραματίζεται σε μια μικρή παραθαλάσσια κοινότητα που ονομάζεται Roji. Η Oryu, μια μαία, έχει παρακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια τους άνδρες να μεγαλώνουν, να ζουν και να πεθαίνουν... Τώρα καθώς πλησιάζει το τέλος της ζωής της έχει αρχίσει να συνομιλεί με τις ψυχές των νεκρών...
Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα του Kenji Nakagami, ενός από τους πιο διάσημους μυθιστοριογράφος στην Ιαπωνία
Ο 76χρονος βετεράνος Ιάπωνας σκηνοθέτης Koji Wakamatsu δηλώνει: "Ζούμε μια ζωή γεμάτη βάσανα. Οφειλουμε να ζήσουμε μέχρι να πεθάνουμε. Γι 'αυτό και δεν μπορώ να σταματήσω να δημιουργώ. Από τη στιγμή της γέννησης μέχρι τη στιγμή του θανάτου, αισθάνομαι το βλέμμα της Oryu και την προσευχή της που απλώνεται στο Roji. Ο κόλπος που απλώνεται μπροστά στο Roji μού δίνει την αίσθηση της μήτρας».

Pieta, Kim Ki-Duk
Έμμισθος τοκογλύφων, ο ήρωας ζει απειλώντας, με σκληρότητα και βαναυσότητα, όσους χρωστούν，απαιτώντας να ξοφλήσουν τα χρέη τους. Χωρίς οικογένεια και ως εκ τούτου μη έχοντας τίποτα να χάσει, συνεχίζει, παρόλο τον πόνο που προκαλεί, τον βυθισμένο στην αθλιότητα τρόπο ζωής του. Μια μέρα, μια γυναίκα εμφανίζεται μπροστά του και ισχυρίζεται ότι είναι η μητέρα του. Παρόλο που αρχικά την απορρίπτει με ψυχρότητα, σταδιακά την αποδέχεται στη ζωή του. Αποφασίζει να εγκαταλείψει τη δουλειά του και να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή….
Ο σκηνοθέτης Kim Ki-Duk  δηλώνει: «Το χρήμα αναπόφευκτα θέτει σε δοκιμασία τους ανθρώπους σε μια καπιταλιστική κοινωνία, και οι άνθρωποι σήμερα έχουν εμμονή με τη φαντασίωση ότι τα χρήματα μπορεί να λύσει τα πάντα. Το χρήμα είναι συνήθως η πηγή των προβλημάτων  σήμερα. Σ’ αυτήν την ταινία, δύο άνθρωποι που δίνουν και παίρνουν πόνο μέσω του χρήματος, συναντιούνται και να γίνονται οικογένεια. Και μέσω μιας τέτοιας οικογένειας, συνειδητοποιούμε ότι όλοι είμαστε συνένοχοι σε ότι συμβαίνει στην εποχή μας».

Il Gemello, Vincenzo Marra
Ο Raffaele είναι 29 χρονών και βρίσκεται στη φυλακή από 15 χρονών επειδή λήστεψε μια τράπεζα. Ζει σ’ ένα κελί μαζί μ’ άλλους 12. Ο Raffaele δεν είναι ένας τυπικός τρόφιμος της φυλακής: είναι μια χαρισματική προσωπικότητα και απολαμβάνει το σεβασμό των άλλων φυλακισμένων. Η φυλακή είναι το σπίτι του...
Ο σκηνοθέτης Vincenzo Marra δηλώνει: «Εκτός από το να συνεχίσω το ταξίδι μου στους τόπους της Νάπολης -που άρχισε πριν από 12 χρόνια με τις ταινίες Estranei alla Massa και συνέχισε με τη L'udienza è aperta και Il Grande Progetto-, σ' αυτην την ταινία ήθελα παράλληλα να χρησιμοποιήσω τη φυλακή και την ικανότητά μου να σχετίζομαι με τους ανθρώπους και τους χώρους του τόπου μου. Μπήκα σ’ αυτό τον τόπο του πόνου, με σκοπό να δώσω στους θεατές, με πιστότητα, την εμπειρία των πρωταγωνιστών. Ο στόχος που έθεσα στον εαυτό μου ήταν η εξάλειψη των συνόρων μεταξύ μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ».

Δευτέρα, 3 Σεπτεμβρίου

Outrage Beyond, Takeshi Kitano
Η οικογένεια γιακούζα Sanno έχει εξελιχθεί σε μια τεράστια οργάνωση, έχοντας επεκτείνει τη δύναμή της στην πολιτική και το κόσμο των μεγάλων επιχειρήσεων. Στις ανώτερες βαθμίδες  της οικογένειας Sanno κυριαρχούν πλέον τα νέα στελέχη, ενώ η παλιά φρουρά σιγά -σιγά ωθείται στο περιθώριο. Αυτές τις εσωτερικές αντιφάσεις και συγκρούσεις στην ιεραρχία της οικογένειας εκμεταλλεύεται ο ντετέκτιβ Kataoka καθώς προετοιμάζεται να την καταστείλει και τη διαλύσει. Ο φιλόδοξος Kataoka υποκινεί τη σύγκρουση μεταξύ της οικογένειας Sanno και του συμμάχου της Hanabishi, με την ελπίδα ότι τελικά θα καταστρέψουν ο ένας τον άλλον. Αλλά το ατού του Kataoka είναι η αποφυλάκιση ενός πρώην αρχηγού της γιακούζα…

Disconnect, Henry Alex Rubin
Iστορίες που διαπλέκονται για ανθρώπους που ψάχνουν την ανθρώπινη επαφή στο σημερινό καλωδιωμένο κόσμο. Κάποιες φορές οδυνηρές και κάπoιες συγκινητικές, οι ιστορίες αποκαλύπτουν μια συγκλονιστική πραγματικότητα στην καθημερινή χρήση της τεχνολογίας που μεσολαβεί και καθορίζει τις σχέσεις και, τελικά, τις ζωές.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Henry Alex Rubin δηλώνει: «Οι χαρακτήρες που προσπαθούν να αντιπαλέψουν τη μοναξιά, να προσπεράσουν το κακό. Ο καθένας σε κάποια στιγμή έχει αισθανθεί μόνος. Και ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν την τεχνολογία ως εργαλείο για να αισθάνονται συνδεδεμένοι, μερικές φορές αυτό μπορεί να είναι εις βάρος εκείνων που κάθονται ακριβώς δίπλα μας».

Apres Mai (Something In The Air), Olivier Assayas
Παρίσι, αρχές της δεκαετίας του 1970. Ο Gilles είναι ένας νεαρός μαθητής λυκείου απορροφημένος εντελώς από το πολιτικό και δημιουργικό αναβρασμό της εποχής. Όπως και  οι άλλοι συμμαθητές του, ταλαντεύεται ανάμεσα στη ριζοσπαστική δέσμευση και τις πιο προσωπικές φιλοδοξίες. Σ’ ένα ταξίδι στην Ιταλία που καταλήγει στο Λονδίνο, περνώντας από τις σεξουαλικές σχέσεις στις καλλιτεχνικές αποκαλύψεις, ο Gilles και οι φίλοι του έχουν να κάνουν κρίσιμες προσωπικές (και όχι μόνο) επιλογές,  για να μπορέσουν να βρουν τη θέση τους σε μια ταραχώδη εποχή.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Olivier Assayas δηλώνει: «Πιστεύω στη νεότητα ως πηγή έμπνευσης, ως μια πολύ προσωπική με την οποία θα πρέπει συνεχώς να συγκρινόμαστε. Μεγάλωσα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Αυτή η βίαιη, συγκεχυμένη και αντιφατική περίοδο, επισκιάστηκε από τα γεγονότα του Μάη του 1968 και εξακολουθεί να είναι το αντικείμενο παρεξηγήσεων. Έζησα εκείνα τα χρόνια και είμαι ο χειρότερος μάρτυρας τους, το πρόσωπό μου χωμένο στο έδαφος, μια ανεπανόρθωτα παραποιημένα οπτική των γεγονότων. Ίσως, όμως αυτή δεν είναι και η χειρότερη οπτική για να κατανοήσουμε το χάος εκείνων των χρόνων...»

Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου

Lemale Et Ha’chalal (Fill The Void), Rama Burshtein
Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας ορθόδοξης οικογένειας Χασιδιστών από το Τελ Αβίβ. Η 18χρονη Shira είναι η μικρότερη κόρη της οικογένειας. Πρόκειται να παντρευτεί έναν πολλά υποσχόμενο συνομήλικό της . Είναι ένα όνειρο που πραγματοποιείται και η Shira αισθάνεται προετοιμασμένη και ενθουσιασμένη. Όμως την ευτυχία της σκιάζει μια τραγωδία: η 28χρονη αδελφή της, η Esther, πεθαίνει κατά τη γέννα του πρώτου της παιδιού. Λόγω του πένθους ο γάμος αναβάλλεται…
Η σκηνοθέτις Rama Burshtein δηλώνει: «Έρωτας και σχέσεις αποτελούν το κύριο αντικείμενο των ενδιαφερόντων μου. Για να είμαι ειλικρινής, ο καριερισμός, η ατομική ανεξαρτησία και η αυτοπραγμάτωση είναι τα λιγότερα σημαντικά για μένα από ότι η αγάπη, ο σύζυγός μου και η οικογένειά μου. Αυτό που με τράβηξε στον κόσμο της εβραϊκής πίστης ήταν η προσέγγισή της όσον αφορά την αποκωδικοποίηση στο αίνιγμα των σχέσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών».
Ο Δημήτρης Εϊπίδης σημειώνει ότι η πρωτοεμφανιζόμενη σκηνοθέτις: "προσφέρει μια συναρπαστική παρουσιάση του κόσμου της, της πίστης της, των παραδόσεων, των εθίμων και των θρησκευτικών τελετουργιών - καθώς και τα διλήμματα, που τίθενται από τους περιορισμούς που όλα τα προηγούμενα προκαλούν."

Den Skaldede Frisør (Love Is All You Need), Susanne Bier
Δύο πολύ διαφορετικές οικογένειες συναντιούνται σε μια όμορφη, παλιά βίλα στην Ιταλία, στη μέση ενός λεμονόδασους. Η αφορμή είναι ένας ρομαντικός γάμος, σχολαστικά προγραμματισμένου μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια του. Παρόλο που τίποτα δεν πηγαίνει σύμφωνα με το σχέδιο, ωστόσο όλα λειτουργούν ακόμη στο τέλος. Η ταινία είναι μια διαφορετική απελευθερωτική ελπιδοφόρα κωμωδία.
Η σκηνοθέτις Susanne Bier δηλώνει: «Ήθελα να κάνω μια ταινία για ευάλωτα άτομα, για όσα στη ζωή μας θα προτιμούσαμε να καταπιέσουμε, αλλά τα οποία, αν απεικονιζόταν με χιούμορ, μπορεί να μας ευθυμούσαν. Στην Ida και τον Philip βρήκαμε πρόσωπα των οποίων η ευπάθεια, φέρει τόσο το βάρος του θέματος όσο και την ελαφρότητα μιας χιουμοριστικής πινελιάς. Τους μεταφέραμε στο πιο ρομαντικό μέρος που μπορεί να φανταστεί κανείς, μαζί με μια σειρά από άλλους κωμικούς  χαρακτήρες. Χρησιμοποιήσαμε το χιούμορ και το ρομαντισμό ως μέσο, όχι για να ελαφρύνουμε τις δυσκολίες τους, αλλά για να τις υπογραμμίσουμε πιο ξεκάθαρα».

To The Wonder, Terrence Malick
Μετά την επίσκεψη τους, στο αποκορύφωμα του έρωτά τους, στη νήσο Mont-Saint-Michel - μικρή νησίδα στις ακτές της Νορμανδίας, κάποτε γνωστή στη Γαλλία ως «Το Θαύμα»-, η Marina και ο Neil επιστρέφουν στην Οκλαχόμα, όπου τα προβλήματα σύντομα εμφανίζονται. Η Marina γνωρίζει έναν ιερέα και έναν εξόριστο συνάδελφό του, ο οποίος παλεύει με την αποστολή του, ενώ ο Neil ανανεώνει τους δεσμούς του με μια παιδική του φίλη, τη Jane. Μια εξερεύνηση της αγάπης στις πολλές μορφές της.
Πρωταγωνιστούν οι Ben Affleck, Rachel McAdams, και Olga Kurylenko.

Σάββατο, 1 Σεπτεμβρίου

È Stato Il Figlio, Daniele Ciprì
Η οικογένεια Ciraulo ζει στα περίχωρα του Παλέρμο. Ο Nicola, ο πατέρας, δουλεύει πουλώντας παλιοσίδερα από εγκαταλελειμμένα πλοία. Παρά το γεγονός ότι η ζωή της οικογένειας είναι σκληρή, ωστόσο είναι χωρίς εντάσεις. Μια μέρα, μια αδέσποτη σφαίρα, που προέρχεται από ένα μαφιόζο, σκοτώνει τη μικρότερη κόρη. Η απελπισία της οικογένειας είναι ανυπολόγιστη. Ένας γείτονας συμβουλεύει τον Nicola να υποβάλει αίτηση για αποζημίωση για τα θύματα της μαφίας. Στην προοπτική του πλούτου, η ζωή της οικογένειας αλλάζει…
Ο σκηνοθέτης Daniele Ciprì δηλώνει: «Σ’ αυτήν την ταινία μου ξαναβρήκα κάτι από τους χαρακτήρες που μ’ είχαν εμπνεύσει στο παρελθόν και οι οποίοι πάντα μου ήταν αγαπητοί. Η οικογένεια Ciraulo θα μπορούσε να είναι η οικογένειά μας».

Lullaby To My Father, Amos Gitai
Ο Munio Gitai Weinraub (1909-1970) ήταν ένας πολύ σημαντικός Ισραηλινός αρχιτέκτονας που σχεδίασε περίπου 8.000 κτίρια σ’ όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων και του Μνημείου του Ολοκαυτώματος στο Γιαντ Βασέμ και την κεντρική συναγωγή στη Χάιφα. Σπούδασε στη σχολή του Bauhaus, με τον θρυλικό διευθυντή της Ludwig Mies van der Rohe και αργότερα εργάστηκε μαζί του σε πολλά έργα. Διωγμένος λόγω της εβραϊκής καταγωγής του από τη ναζιστική Γερμανία, απέδρασε στην Ελβετία. Αργότερα μετανάστευσε στην Παλαιστίνη.
Ο γιος του σκηνοθέτης Amos Gitai σκηνοθετεί ένα «Νανούρισμα» που εστιάζει στη ζωή του.

The Master, Paul Thomas Anderson
Εστιάζοντας στους ανέστιους και τους αναζητητές στην μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο Αμερική, η ταινία του Paul Thomas Anderson παρακολουθεί το ταξίδι ενός βετεράνου του ναυτικού που φτάνει στο σπίτι μετά  τον πόλεμο. Αβέβαιος για το μέλλον και τη ζωή του, ο ήρωας θα βρεθεί αντιμέτωπος με την Υπόθεση και το χαρισματικό ηγέτη της.
Με τους Philip Seymour Hoffman και Joaquin Phoenix.

Cherchez Hortense, Pascal Bonitzer
Ο Damien είναι καθηγητής του κινέζικου πολιτισμού και ζει με τη σύζυγό του Iva, μια θεατρική σκηνοθέτις, και τον Noé, το γιο τους. Η ρουτίνα και η απογοήτευση καθορίζει τη ζωή τους. Όταν η Iva τού ζητά να παρέμβει στον πατέρα του, έναν κρατικό αξιωματούχο, για να μην απελαθεί η Zorica, ο Damien βρίσκεται αντιμέτωπος με μια επικίνδυνη στην εξέλιξη της επιχείρηση...
Ο σκηνοθέτης Pascal Bonitzer δηλώνει: «Η παράνομη μετανάστευση δεν είναι το θέμα της ταινίας.  Αν έπρεπε να πω κάτι γι’ αυτήν, θα έλεγα ότι έχει σαν θέμα την ταυτότητα ή το ορατό τμήμα  της (το οποίο εξηγεί τον τίτλο). Η ταινία μου είναι μια κωμωδία».

Παρασκευή, 31 Αυγούστου

Paradies: Glaube (Paradise: Faith), Ulrich Seidl
Στη δεύτερη ταινία της τριλογίας «Paradies», ο Ulrich Seidl διερευνά τι σημαίνει να φέρεις το Σταυρό. Επιπλέον η ταινία αφηγείται τις απρόοπτες δοκιμασίες του έγγαμου βίου και της επιθυμίας για αγάπη.
Για την Annamaria, μια ακτινολόγο τεχνικό, ο παράδεισος βρίσκεται στον Ιησού. Αφιερώνει τις διακοπές της στο ιεραποστολικό έργο, έτσι ώστε η Αυστρία μπορεί να επανέλθει στο δρόμο της αρετής. Στην καθημερινή διαδρομή της στη Βιέννη, πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα, μεταφέροντας ένα άγαλμα της Παρθένου Μαρίας.
Ο Ulrich Seidl δηλώνει: «Το σημείο εκκίνησης για το σενάριο ήταν μια αληθινή ιστορία που παρουσίασα στο ντοκιμαντέρ μου, Jesus, Du weisst, και η οποία αναπτύχθηκε μέσω της μυθοπλασίας. Πρόκειται για μια γυναίκα, που απογοητευμένη από την αγάπη και το γάμο της (μ’ ένα μουσουλμάνο), στρέφεται προς τον Ιησού, τον οποίο όχι μόνο λατρεύει και αγαπά πνευματικά, αλλά επίσης επιθυμεί σεξουαλικά ως εραστή».

Tai Chi 0, Stephen Fung
Ως ασυνήθιστα χαρισματικό παιδί, ο Yang Luchan αντιμετωπίζεται με καταφρόνια από τον περίγυρο του. Η μητέρα του Yang τον κεντρίζει να ασκηθεί στις πολεμικές τέχνες, και, μετά από την προτροπή της, ο Yang ταξιδεύει στο χωριό Chen για να μάθει Tai Chi. Σε αυτό το χωριό όλοι ασκούνται στο Tai Chi και το χρησιμοποιούν σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Ωστόσο απαγορεύεται στους χωρικούς να αποκαλύψουν τα μυστικά του στους ξένους. Φτάνοντας ο Yang στο χωριό, οι κάτοικοι αποθαρρύνουν ...
Ο Stephen Fung δηλώνει : «Η ταινία είναι μέρος μιας τριλογίας δράσης και περιπέτειας. Αφηγείται το ταξίδι ενός ήρωα που διαδραματίζεται σ’ ένα εναλλακτικό ιστορικό σύμπαν. Αντί να δουλέψουμε μέσα σ’ ένα σαφές ιστορικό πλαίσιο, αναμείξαμε στοιχεία από διαφορετικές εποχές του παρελθόντος της Κίνας και από διαφορετικά είδη κινηματογράφου μ’ έναν εντελώς μοναδικό τρόπο. Όσο συναρπαστική όμως και αν είναι η πραγματική ιστορία του Tai Chi και των πολεμικών τεχνών, πρόθεσή μας δεν ήταν ποτέ να κηρύξουμε τη φιλοσοφία του. Αντί γι’ αυτό, αφήσαμε το αληθινό πνεύμα και τη φιλοσοφία του Tai Chi να διαποτίσουν την ιστορία μ’ ένα τρόπο φυσικό και όποτε αυτό εξυπηρετούσε το σκοπό της αφήγησης».

At Any Price, Ramin Bahrani
Στον ανταγωνιστικό κόσμο της σύγχρονης γεωργίας, ο φιλόδοξος Henry Whipple θέλει ο γιος του Dean να τον βοηθήσει στην επέκταση των αγροτικών δραστηριοτήτων του. Ωστόσο, ο Dean θέλει να γίνει επαγγελματίας οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων. Όταν πατέρας και γιος θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια απροσδόκητη κατάσταση που απειλεί την επιβίωση ολόκληρης της οικογένειας.
Ο Ramin Bahrani δηλώνει: «Κατά τη διάρκεια των έξι μηνών που πέρασα με τους αγρότες της Μεσοδυτικής Αμερικής, οι δύο φράσεις που άκουσα πιο πολύ ήταν "Επέκταση ή Θάνατος" και "Γίνε Μεγάλος ή Εξαφανίσου". Οι αγρότες της σύγχρονη εποχής διοικούν επιχειρήσεις πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας, ενώ παρακολουθούν συνεχώς τις παγκόσμιες αγορές με τα smartphones τους. Οι πιέσεις είναι τεράστιες. Ήθελα να δω τι συμβαίνει σε έναν άνθρωπο, όταν δίνει προτεραιότητα στην επέκταση των επιχειρήσεων και όχι στην οικογένειά του, το γείτονά του, την κοινότητά του και τελικά τον εαυτό του».

The Iceman, Ariel Vromen
Η ταινία αφηγείται την πραγματική ιστορία του Richard Kuklinski, ο οποίος ήταν στοργικός σύζυγος και πατέρας, αλλά και ένας αδίστακτος δολοφόνος. Πιστεύεται ότι, μεταξύ 1954 και 1985, είχε δολοφονήσει περισσότερους από 250 ανθρώπους.
Ο Ariel Vromen δηλώνει : «Ο Richard Kuklinski από την μια πλευρά ήταν ένας επιμελής σύζυγος και πατέρας και από την άλλη ένας επαγγελματίας δολοφόνος που εργαζόταν για την ιταλική μαφία. Είναι μια επική ιστορία γι’ ένα χαρακτήρα που κράτησε κρυφή την πραγματική του ταυτότητα από τους αγαπημένους του για δεκαετίες, προκειμένου να διατηρήσει τις σχέσεις αυτές. Χρειαζόταν την αγάπη της οικογένειας του, για να μπορέσει να διατηρήσει τη ψυχική του υγεία και να αισθανθεί κανονικός, παρά το γεγονός ότι κάθε άλλο παρά τέτοιος ήταν. Ο Iceman είναι μια ταινία με δυνατούς χαρακτήρες που έχουν μεγάλα ηθικά ελαττώματα».

Πέμπτη, 30 Αυγούστου

Izmena (Betrayal), Kirill Serebrennikov
Ένας άνδρας και μια γυναίκα μαθαίνουν ότι σύζυγοί τους τούς απατούν. Αυτή η ανακάλυψη τούς ωθεί να κάνουν πράγματα που ποτέ πριν δεν τόλμησαν. Ανάμεσα στη ζήλια και το πάθος, την εκδίκηση και τη συγχώρεση, οι πρωταγωνιστές ψάχνουν για νέα αφετηρία στη ζωή τους. Κάτι όχι εύκολο: κάθε πράξη τους καθορίζεται από την απιστία.
Ο Kirill Serebrennikov δηλώνει: «Έκανα μια «ταινία καταστροφής» για τη σχέση άνδρα-γυναίκας. Η συζυγική απιστία λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη της ιστορίας μου. Πρόκειται για μια ταινία για τα κρυμμένα συναισθήματα και τις σκέψεις. (…) Κάθε λεπτομέρεια τονίζει το ίδιο θέμα -τη διακαή επιθυμία των πρωταγωνιστών να μην μείνουν μόνοι και την ενστικτώδη επιθυμία τους να αγαπούν.

Tango Libre, Frédéric Fonteyne
Ο JC είναι δεσμοφύλακας, ένας συνηθισμένος άνθρωπος που ζει μια φυσιολογική ζωή. Η μόνη του υπερβολή μία φορά την εβδομάδα χορεύει ταγκό. Ένα βράδυ, χορεύει με την Alice, 30χρονη, μητέρα ενός 15χρονου. Την επόμενη μέρα, βλέπει και πάλι την Alice αυτή τη φορά στη φυλακή στο επισκεπτήριο. Έχει έρθει για να επισκεφθεί δύο κρατούμενους, τον σύζυγός της Fernand και τον εραστή της. Dominic. Η ζωή του JC αλλάζει…
Η τρίτη ταινία μιας τριλογίας για τις γυναίκες και τον έρωτα –οι άλλες δύο είναι τα Une liaison pornographique, La femme de Gilles- είναι το πορτρέτο μιας ελεύθερης γυναίκας που αποδέχεται περιορισμούς της ζωής (το ταγκό), προκειμένου όμως να τους υπερβεί.
Ο Frédéric Fonteyne δηλώνει: «Το ταγκό και η σκηνοθεσία έχουν κάτι κοινό. Και τα δύο αποκαλύπτουν κάτι για το σώμα, αποκαλύπτουν την κωμικοτραγική αμηχανία των χαρακτήρων, την ομορφιά. (…) Η φυλακή είναι επίσης μια αλληγορία για το αδύνατο των σχέσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών. Περισσότερο από μια ταινία φυλακής, είναι μια ταινία για το "δωμάτιο επισκέψεων", μια ταινία για το χώρο, όπου οι οικογένειες συναντιούνται».

Superstar, Xavier Giannoli
Ο Martin Kazinski είναι ένας ακόμη μέσα στο πλήθος, χωρίς φιλοδοξία εκτός από το να κάνει τη δουλειά του και να ζήσει μια «φυσιολογική» ζωή. Όμως όσο πιο πολύ αρνείται τη διασημότητα, θέλοντας μόνο να επιστρέψει στην ανωνυμία του, τόσο δεν μπορεί να την αποφύγει. Όσο ο Martin λέει «Δεν θέλω να γίνω διάσημος», τόσο περισσότερο οι άλλοι του απαντούν "Γι 'αυτό σ' αγαπώ." Όσο περισσότερο προσπαθεί να ξεφύγει από το σύστημα, τόσο περισσότερο χάνεται σε αυτό.
Ο Xavier Giannoli δηλώνει για την ταινία: «[Είναι] Η ιστορία ενός ανθρώπου που θέλει να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του, την ανωνυμία του, την ευπρέπεια του. Είναι η ιστορία ενός μοναχικού άνδρα που παλεύει ενάντια στην καταπίεση».

Shokuzai (Penance), Kiyoshi Kurosawa
Πριν από δεκαπέντε χρόνια, μια τραγωδία συνέβη σε μια μικρή πόλη: μια μαθήτρια απήχθηκε και δολοφονήθηκε από έναν ξένο. Τέσσερα κορίτσια είναι μάρτυρες του γεγονότος. Όμως ο απαγωγέας δεν θα βρεθεί ποτέ και το έγκλημα παραμένει άλυτο. Βυθισμένη στη θλίψη της, η μητέρα του κοριτσιού κατηγορεί τα τέσσερα κορίτσια, που δεν μπορούν να θυμηθούν το πρόσωπο του απαγωγέα και δολοφόνου. Τα τέσσερα κορίτσια ενηλικιώνονται με το βάρος αυτή της κατηγορίας, και η οποία τελικά πυροδοτεί μια αλυσίδα από τραγικά γεγονότα.
Ο Kiyoshi Kurosawa δηλώνει: «Όταν οι πέντε τραγικές διαδρομές των ηρωίδων συγκλίνουν εμφανίζεται αυτό που αποκαλούμε αναπόφευκτη μοίρα.»

Τετάρτη, 29 Αυγούστου

The Reluctant Fundamentalist, Mira Nair
Βασισμένο στο ομότιτλο best-seller μυθιστόρημα του Mohsin Hamid, που έχει μεταφραστεί σε 25 γλώσσες, The Reluctant Fundamentalist είναι ένα διεθνές πολιτικό θρίλερ που κορυφώνεται σ’ ένα περιστατικό ομηρίας. Η ταινία εστιάζει στο πρόσωπο ενός νεαρού άνδρα από το Πακιστάν, που αναζητά την επιτυχία στον κόσμο του χρηματιστηρίου και των επιχειρήσεων στην Wall Street, αλλά βρίσκεται ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες: από τη μια πλευρά το αμερικάνικο όνειρο και από την άλλη η διαρκή πρόσκληση της πατρίδας και της οικογένειας.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν μεταξύ άλλων οι Riz Ahmed, Kate Hudson, Kiefer Sutherland, Liev Schreiber, Martin Donovan, Om Puri,.

Enzo Avitabile Music Life, Jonathan Demme
Ένα ντοκιμαντέρ για τον Enzo Avitabile, τη μουσική του και τη Νάπολη. Ο Enzo Avitabile είναι ιταλός σαξοφωνίστας και σύνθετης, κινείται στον χώρο της World music και της Jazz. Ο Jonathan Demme εστιάζει όχι μόνο στον Enzo Avitabile και τη μουσική του, αλλά και στην  πόλη του, τη Νάπολη, στις αντιφάσεις της, τον τόπο γέννησης του, τη Marianella.
Ο Jonathan Demme δηλώνει: «Πριν από πέντε χρόνια άκουγα ραδιόφωνο, ενώ οδηγούσα στην George Washington Bridge στη Νέα Υόρκη, όταν άκουσα για πρώτη φορά τη μουσική του Enzo Avitabile, και η ζωή μου άλλαξε. Ήμουν αποφασισμένος να τον συναντήσω».

Στην κριτική επιτροπή του τμήματος Opera Prima στο Φεστιβάλ Βενετίας 2012, συμμετέχει ο Μιχάλης Δημόπουλος, πρώην διευθυντής του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μαζί του είναι οι Shekhar Kapur (πρόεδρος), Isabella Ferrari, Matt Reeves, Bob Sinclar.
Στο τμήμα Orrizonti, πρόεδρος είναι ο Pierfrancesco Favino και μέλη οι: Sandra den Hamer, Runa Islam, Jason Kliot, Nadine Labaki, Milcho Manchevski και Amir Naderi.
Ενώ στο επίσημο διαγωνιστικό Venezia 69 πρόεδρος είναι ο  Michael Mann και μέλη οι: Marina Abramovic,  Laetitia Casta,  Peter Ho-Sun Chan,  Ari Folman,  Matteo Garrone,  Ursula Meier,  Samantha Morton,  Pablo Trapero.
Στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας 2012- Venezia 69 συμμετέχουν οι εξής σκηνοθέτες και ταινίες:

OLIVIER ASSAYAS - APRÈS MAI (SOMETHING IN THE AIR)
Clément Métayer, Lola Créton, Félix Armand
RAMIN BAHRANI - AT ANY PRICE
Zac Efron, Dennis Quaid, Kim Dickens, Heather Graham
MARCO BELLOCCHIO - BELLA ADDORMENTATA
Toni Servillo, Isabelle Huppert, Alba Rohrwacher, Michele Riondino, Maya Sansa, Pier Giorgio Bellocchio
PETER BROSENS, JESSICA WOODWORTH - LA CINQUIÈME SAISON
Aurélia Poirier, Django Schrevens, Sam Louwyck, Gill Vancompernolle
RAMA BURSHTEIN - LEMALE ET HA’CHALAL (FILL THE VOID)
Hadas Yaron, Yiftach Klein, Irit Sheleg, Chaim Sharir
DANIELE CIPRÌ - È STATO IL FIGLIO
Toni Servillo, Giselda Volodi, Alfredo Castro, Fabrizio Falco
FRANCESCA COMENCINI - UN GIORNO SPECIALE
Filippo Scicchitano, Giulia Valentini
BRIAN DE PALMA - PASSION
Rachel McAdams, Noomi Rapace, Paul Anderson, Karoline Herfurth
XAVIER GIANNOLI - SUPERSTAR
Kad Merad, Cecile De France
KI-DUK KIM - PIETA
Cho Min-soo, Lee Jung-jin
TAKESHI KITANO - OUTRAGE BEYOND
Tomokazu Miura, Ryo Kase, Fumiyo Kohinata, Toshiyuki Nishida
HARMONY KORINE - SPRING BREAKERS
James Franco, Selena Gomez, Vanessa Hudgens, Ashley Benson, Heather Morris
TERRENCE MALICK - TO THE WONDER
Ben Affleck, Rachel McAdams, Rachel Weisz, Javier Bardem, Olga Kurylenko
BRILLANTE MENDOZA - SINAPUPUNAN (THY WOMB)
Nora Aunor, Bembol Rocco
VALERIA SARMIENTO - LINHAS DE WELLINGTON
Nuno Lopes, Soraia Chaves, John Malkovich, Marisa Paredes, Melvil Poupaud, Mathieu Amalric
ULRICH SEIDL - PARADIES: GLAUBE (PARADISE: FAITH)
Maria Hofstätter, Nabil Saleh
KIRILL SEREBRENNIKOV - IZMENA (BETRAYAL)
Franziska Petri, Dejan Lilic, Albina Dzhanabaeva, Arturs Skrastins

Επίσης στο τμήμα Orizzonti θα προβληθεί και η μικρού μήκους ταινίας του Γιώργου Ζώη με τον τίτλο Τίτλοι Τέλους.