b_505X0_505X0_16777215_00_images_1920_martin-eden.jpg

Martin Eden, Pietro Marcello
Αφού σώζει τον Arturo, έναν νεαρό γόνο οικογένειας βιομηχάνων από έναν ξυλοδαρμό, ο ναύτης Martin Eden προσκαλείται στο οικογενειακό σπίτι του αγοριού. Εκεί συναντά την Έλενα, την όμορφη αδελφή του Arturo, και την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά. Η καλλιεργημένη και εκλεπτυσμένη Έλενα δεν γίνεται μόνο το αντικείμενο του έρωτα του Μάρτιν, αλλά και το σύμβολο της κοινωνικής θέσης που φιλοδοξεί να επιτύχει ....
Ο σκηνοθέτης δηλώνει: “Η ταινία μιλάει για την ιστορία μας, την ιστορία εκείνων από εμάς που δεν διαμορφώθηκαν μέσα στην οικογένεια ή το σχολείο, αλλά μέσα από ό,τι συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Είναι ένα μυθιστόρημα για τους αυτοδίδακτους, εκείνων που πίστευαν  στον πολιτισμό ως μέσο χειραφέτησης και εν μέρει απογοητεύθηκαν. Ένα βιβλίο με μεγάλη πολιτική σημασία που αποκαλύπτει την ικανότητα του Jack London να βλέπει τη σκοτεινή πλευρά του μέλλοντος, τις διαστροφές και τα βάσανα του εικοστού αιώνα”.
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1920_no-7-cherry-lane.jpg
Ji Yuan Tai Qi Hao (No. 7 Cherry Lane), Yonfan
Δεκαετία του 1960, Χονγκ Κονγκ. Ο Ziming, ένας προπτυχιακός φοιτητής του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ,  είναι διχασμένος στα ερωτικά του συναισθήματα  ανάμεσα στην κυρία Yu, μια εξόριστη από την Ταϊβάν την περίοδο της Λευκής Τρομοκρατίας και την όμορφη κόρη της Meiling. Διαφορετικές ταινίες, μια σειρά από μαγικές στιγμές στη μεγάλη οθόνη, απαγορευμένα πάθη. Η εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία συμπίπτει με τις ταραχές του Χονγκ Κονγκ του 1967.
Ο σκηνοθέτης δηλώνει: “ Η ταινία Το Ji yuan tai qi hao δεν είναι το «Όλα για την Εύα» αλλά όλα για μένα. Πρόκειται για μια ιστορία αγάπης με απελπισία και με αντιφατικά συστατικά: εσωτερικό και εξωτερικό, υψηλό και χαμηλό, ανηθικότητα και αρετή, πόλεμος και ειρήνη, ομορφιά και ασχήμια, ανατολή και δύση, ανορθόδοξο και κλασικό, πνευματικό και σωματικό ... όλα αυτά συγχωνεύονται σε χιλιάδες εικόνες ζωγραφισμένες στο χέρι που τροφοδοτούν ολόκληρη την ταινία. Είναι η πρώτη μου προσπάθεια για κινούμενα σχέδια,(...) Είναι η ερωτική μου επιστολή στο Χονγκ Κονγκ και στον κινηματογράφο. Μια ιστορία για το χθες, σήμερα και αύριο. Πάνω από όλα είναι μια ταινία απελευθέρωσης”

(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Βενετίας. επιμέλεια Δ.)