Στην τελευταία ταινία του, ο δημοφιλής ηθοποιός μιλά ισπανικά και ερμηνεύει έναν διπλό ρόλο

της Imogen Tilden/The Guardian

Ο Βίγκο Μόρτενσεν/ Viggo Mortensen μιλάει με χαμηλή φωνή και είναι ντυμένος απλά, με τζιν παντελόνι και μακό μπλούζα. Αν τον έβλεπες σε ένα ρεστοράν, θα του χαμογελούσες, όχι γιατί θα πίστευες πως είναι διάσημος σταρ αλλά γιατί ακτινοβολεί ευγενική ακεραιότητα και, σίγουρα, γλυκύτητα. Ωστόσο, σαν συζητητής είναι κάπως χαοτικός. Η κουβέντα παίρνει την εξής διαδρομή: κάνω την Α ερώτηση και περιμένω τη Β απάντηση. Ακούει προσεκτικά, σκέφτεται, κι έπειτα μου δίνει την απάντηση Ε, και κατόπιν βρισκόμαστε στο σημείο Κ ή Χ.
Ευτυχώς, επιστρέφουμε συχνά στο «Everybody Has a Plan», μια ταινία που την έχει στην καρδιά του. Αν και είναι η τέταρτη που κάνει στα ισπανικά (ο πρωτότυπος τίτλος της είναι «Todos tenemos un plan» σκ. Ana Piterbarg), είναι η πρώτη που γύρισε στην Αργεντινή. «Είναι σαν να επιστρέφω στο σπίτι», λέει ο Αμερικανός ηθοποιός, που πέρασε οκτώ χρόνια της παιδικής του ηλικίας στη χώρα. «Τα ισπανικά που μιλάω έχουν προφορά που μοιάζει με αυτήν των δύο αδελφών που παίζω, ενώ γνωρίζω τις τοποθεσίες από όταν ήμουν παιδί». Η ταινία είναι ένα θρίλερ τοποθετημένο στο αποκαλούμενο Tigre Delta της Αργεντινής: μια ιστορία δίδυμων αδελφών (αμφότεροι ερμηνεύονται από τον Μόρτενσεν), που μπλέκουν σε σκληρές περιπέτειες και ένα τρυφερό ειδύλλιο.
Ο 54χρονος ηθοποιός ήθελε εδώ και πολύ καιρό να κάνει μια ταινία στην Αργεντινή. Και όταν ήρθε στα χέρια του το σενάριο -γραμμένο από τη νέα σκηνοθέτρια Αννα Πίτερμπαργκ- το αποδέχτηκε αμέσως. «Ηταν από τα καλύτερα που έχω διαβάσει: σφιχτό, καλά δομημένο, πολύ πρωτότυπο». Αποφάσισε, μάλιστα, να κάνει και την παραγωγή της ταινίας. «Θέλησα να βοηθήσω ώστε το όραμα της Αννας να πραγματωθεί όσο καλύτερα γινόταν».
Η ερμηνεία δίδυμων αδελφών τον ανάγκασε να αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις, ιδιαίτερα σε μια ταινία τόσο χαμηλού κόστους. Οπως μου είπε, οι σκηνές όπου τα αδέλφια εμφανίζονται μαζί γυρίστηκαν με παλιομοδίτικες μεθόδους, κυρίως χρησιμοποιώντας ντουμπλέρ και «διπλά» γυρίσματα. «Η άλλη μου έγνοια, όμως, ήταν να φαίνονται δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Γυρίσαμε τις σκηνές αυτές στο τέλος, όταν πλέον είχα κατακτήσει τη διαφορετική σωματική γλώσσα τους, το λεξιλόγιο, την ιδιοσυγκρασία».
Οι δίδυμοι, όπως τόσοι πολλοί ρόλοι που διαλέγει ο Βίγκο Μόρτενσεν, είναι μυστηριώδεις, δυνατοί, σιωπηλοί τύποι. Σε γενικές γραμμές, έχουμε το δίπολο καλός αδελφός - κακός αδελφός: ο καλός, ευγενικός παιδίατρος Αγκουστίν, που ζει στην πόλη, παθαίνει νευρική κατάρρευση και καταφεύγει στον σκοτεινό, χαοτικό κόσμο του αδελφού του. «Στο τέλος, έχει γίνει πολύ διαφορετικός χαρακτήρας», λέει ο Μόρτενσεν. «Αποδέχεται τα προβλήματά του και, παρότι τα πράγματα δεν πάνε καλά, έχει βρει την ειρήνη».
Διασκέδασε παίζοντας τον «κακό» δίδυμο, τον Πέδρο, ο οποίος ζει έξω από τη συμβατική μεσοαστική ηθική. «Ο Πέδρο αδιαφορεί για όλα τα «πρέπει» και τα σχόλιά του είναι καυστικά – δεν τον ενδιαφέρει η προφύλαξη από τους κινδύνους. Και, καθώς πεθαίνει από καρκίνο, η αδιαφορία του είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αυτό το είδος ανθρώπων μπορεί να φαίνονται τρελοί και επικίνδυνοι, ή ενδιαφέροντες, ακόμα και διασκεδαστικοί».
Αναρωτιέμαι αν έχει σχέδια να επιστρέψει στις δανέζικες ρίζες της οικογένειάς του (γεννήθηκε στις ΗΠΑ από Δανό πατέρα και Αμερικανίδα μητέρα) και να εργαστεί σε μια χώρα που η κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία της έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια. «Ναι, βέβαια, μ’ ενδιαφέρει. Μου έχουν κάνει διάφορες προτάσεις, ανάμεσά τους και ένα κινηματογραφικό σχέδιο του Λαρς φον Τρίερ. Ομως οι χρονικές συγκυρίες ποτέ δεν ήταν ευνοϊκές».
Πολυσχιδής στα ενδιαφέροντά του, ο Βίγκο Μόρτενσεν έχει ασχοληθεί με την ποίηση, τη ζωγραφική, τη φωτογραφία και έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις και εκδόσεις βιβλίων. Πρόσφατα, ασχολήθηκε και με τη συγγραφή σεναρίου, προσαρμόζοντας ένα βιβλίο του 1957, της Μαρί Σαντόζ, με τίτλο «The Horse Catcher»: είναι μια ιστορία ενηλικίωσης τοποθετημένη τον 19ο αιώνα, με κεντρικό ήρωα ένα αγόρι ινδιάνικης φυλής που πρέπει να σκοτώσει για να γίνει αποδεκτός ως άνδρας Τσεγέν. «Είναι μια οικουμενική ιστορία – μιλάει για την πίεση από συνομήλικους να γίνει κανείς βίαιος». Ελπίζει να μπορέσει επίσης τη σκηνοθετήσει, «αν μπορέσω να συγκεντρώσω τα χρήματα». Σκέφτεται λίγο και προσθέτει: «Υπάρχει μια περσική παροιμία που λέει «Η τύχη βοηθάει τους δραστήριους"».

Ταινίες και ρόλοι
Η επιθυμία του Βίγκο Μόρτενσεν να ανταποκρίνεται σε προκλήσεις τον έχει οδηγήσει σε μερικούς πολύ εντυπωσιακούς ρόλους. Ερμήνευσε έναν άνδρα που επιβίωσε μιας βιβλικής καταστροφής στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Κόρμακ Μακάρθι «Ο δρόμος», έναν ψυχικά διαταραγμένο καθηγητή στη Γερμανία της ναζιστικής περιόδου στο φιλμ «Good», και έναν μικροαστό οικογενειάρχη που κρύβει το σκοτεινό παρελθόν του στο «Τέλος της βίας», του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, με τον οποίο συνεργάστηκε αργότερα και στο φιλμ «Επικίνδυνες υποσχέσεις», όπου εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς ερμηνεύοντας ένα Ρώσο μαφιόζο (με μια σκηνή ανθολογίας, όπου παλεύει ολόγυμνος με τους επίδοξους δολοφόνους του). Στον «Αρχοντα των δαχτυλιδιών», του Πίτερ Τζάκσον, έπαιξε με επάρκεια έμπειρου ξιφομάχου τον Αραγκορν, ρόλο που του χάρισε δημοτικότητα στο ευρύτερο κοινό. Απαντά με αοριστία στην ερώτηση με ποιους θα ήθελε να συνεργαστεί στο μέλλον, αν και δεν κρύβει μια αδυναμία για τη Γαλλία – «τη χώρα που σέβεται περισσότερο απ’ όλες τον κινηματογράφο και φροντίζει ιδιαίτερα τις εγχώριες ταινίες».

(η ελληνική μετάφραση δημοσιεύθηκε στην εφ. H KAΘHMEPINH 23-06-13)