Stalker: Το μεγάλο πουθενά.
Θωμάς Λιναράς
Σαιξπηρικόν, 2018

Τον Θωμά Λιναρά τον διάβασα πρώτη φορά πριν πολλά πολλά χρόνια στο αγαπημένο κινηματογραφικό περιοδικό «Οθόνη» να γράφει κριτικές ταινιών και στα πρώτα τεύχη του λογοτεχνικού περιοδικού «Εντευκτήριο» να μεταφράζει. Με τον Θωμά Λιναρά έχουμε δει πολλές ταινίες μαζί, έχουμε βγει πολλές φορές από σκοτεινές αίθουσες άλλοτε κατάφωτοι αλλά σιωπηλοί, άλλοτε ενθουσιασμένοι και ομιλητικοί, άλλοτε απογοητευμένοι και ομιλητικοί ή ολιγόλογοι. Με τον Θωμά Λιναρά ακούμε με πάθος τζαζ και είμαστε φίλοι. Με τον Θωμά Λιναρά έχουμε μοιραστεί πολλά αλλά δεν είδαμε μαζί το «Stalker» του Ταρκόφσκι, του σημαντικότερου κατά την ταπεινή άποψή μου σκηνοθέτη. Την έχω δει μόνος μου πέντε φορές, ο Θωμάς την έχει δει πολύ περισσότερες αν και δεν τον έχω ρωτήσει.
Ο Θωμάς Λιναράς λοιπόν έγραψε ένα βιβλίο για την ταινία αυτή. Μόνο για την ταινία αυτή. Την μεγάλη αυτή ταινία, που είναι μαξιλάρι, πνευματικό απάγκιο, όπλο προστασίας, που είναι μια φλόγα εσωτερική, η οποία υπονομεύει τον ψυχρό και αδυσώπητο κόσμο της ύλης, τον κόσμο των ημερών μας. Το γράφει πολύ καλύτερα ο Αλέξανδρος Ίσαρης στο εισαγωγικό του σημείωμα στο βιβλίο: «Αυτή η σοφή, χαμηλόφωνη περιγραφή της “Ζώνης” άναψε ένα – ένα τα κεριά που ήταν σβησμένα μέσα μου, γιατί κι εγώ, όπως πολλοί άλλοι, είμαι ένας φοβισμένος άνθρωπος του άγριου καιρού μας».

YΓ. Και βέβαια πολλά συγχαρητήρια στην έκδοση του "Σαιξπηρικόν"

Γιάννης Μουγγολιάς