του Christopher Zimmerman

Το εύρος, η επιδεξιότητα και η εμβρίθεια του έργου του Bill Viola τον έχουν καταστήσει μια σημαντική προσωπικότητα στον χώρο της  βίντεο-τέχνης και σίγουρα έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες σήμερα σε οποιοδήποτε χώρο των εικαστικών. Είτε πρόκειται για μονοκάναλες βιντεοκασέτες είτε για πολυμεσικά περιβάλλοντα - εγκαταστάσεις, το έργο του Αμερικάνου δημιουργού αντιπροσωπεύει ένα σύνολο αντιληπτικών /perceptual διερευνήσεων και πνευματικών ασκήσεων που θέτουν τον θεατή ενώπιον θεμελιωδών φιλοσοφικών ερωτημάτων. Ο Bill Viola βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της βιντεοτέχνης από τις αρχές της σχετικά πρόσφατης άνθησής της τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1970. Το έργο του με επιμονή διερευνά και διευρύνει τη σημασία και τη δυνατότητα του Μέσου στα πλαίσια της καλλιτεχνικής πρακτικής. Επιπλέον έχει δημιουργήσει το δικό του ιστό θεωρητικού και αισθητικού «προβληματισμού». Οι έρευνές του σχετικά με την αντίληψη και τη γνώση, διαμέσου ποιητικών και μεταφορικών διερευνήσεων των χρονικών και οπτικών συστημάτων του βίντεο, ανοίγουν πρωτοποριακούς δρόμους σε κάτι που ουσιαστικά ισοδυναμεί με μια αναζήτηση του εαυτού αλλά και μια αναζήτηση για τον εαυτό.
(....)
Το έργο του Bill Viola τελικά επιζητά μια οραματική υπέρβαση. Προφανώς, η αντίληψή του για το καλλιτεχνικό του όραμα αποκλίνει από τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε συνήθως τον όρο. Το είδος του καλλιτεχνικού οράματος που επιδιώκει ο Bill Viola δεν είναι απλώς ζήτημα του βλέμματος ή της πράξης της όρασης. Είναι μάλλον ένας τρόπος τού να «βλέπεις», ο οποίος διαπερνά αλλά και κινείται στην επιφάνεια του οπτικού κόσμου και ανοίγει διερευνητικά μονοπάτια στα θεμελιώδη ζητήματα τού πως είναι να ζεις. Η σύλληψη του Viola περί  καλλιτεχνικού οράματος είναι μια δημιουργική διαδικασία στην οποία συνθέτουμε το σύμπαν μας και όπου μέσα σ' αυτό το σύμπαν μεταμορφωνόμαστε από τις προσπάθειές μας να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και την κατάστασή μας. Το είδος του οράματος που επιδιώκει ο Viola πάντα επιστρέφει στην ύπαρξη και στην έγνοια για αυτήν.
(...)
 Ο Bill Viola εξηγεί σε ένα σημείωμα του 1979 γράφει ότι: «Η φαντασία είναι το κλειδί μας στην πόρτα της αντίληψης. Το τηλεοπτικό μέσο, όταν συνδυάζεται με το ανθρώπινο μυαλό, μπορεί να μας προσφέρει μια εικόνα πέρα από το εύρος της καθημερινής μας συνείδησης όμως μόνο αν αυτή είναι η επιθυμία μας να θέλουμε να το πράξουμε, τόσο ως θεατές όσο και ως δημιουργοί.»
Τελικά, το έργο του Viola προωθεί την έγνοια του εαυτού και καλλιεργεί έναν τρόπο να "βλέπεις" που ξεπερνά την επιστημονική τάξη του κόσμου και την «αντικειμενική» θέση μας σε αυτόν. Η αποτελούμενη από τρία μέρη σύλληψή του για όραμα - μια τριαδική πραγματικότητα - είναι μια αλληγορία της ύπαρξης, σε μια διαρκή κατάσταση δημιουργίας, καθώς μετακινείται από την υποδοχή στο στοχασμό και από εκεί στην προβολή, καθώς προσπαθεί να συμβιβαστεί με την κατάστασή της και τις προσπάθειές της να επιτύχει οραματικές υπερβάσεις.
Η βιντεο-εικόνα ως ένα ζωντανό και δυναμικά ενεργειακό πεδίο εμπεριέχει τη ζωή στην ολότητά της - το υφαντό της ύπαρξης που υφαίνεται στη ροή του χρόνου. Ενδεχομένως μια ύπαρξη φωτισμένη, καθώς προσπαθεί να ξεπεράσει την περατότητα του χρόνου ...

Copyright © 2011 Christopher Zimmerman

(αποσπάσματα από ένα μεγαλύτερης έκτασης κείμενο που δημοσιεύτηκε στον κατάλογο του Εικόνες και Όψεις του Εναλλακτικού Κινηματογράφου/ Images and Views of Alternative Cinema 2011 στα πλαίσια ενός αφιερώματος στον Bill Viola. Το πρωτότυπο βρίσκεται στη διεύθυνση http://cmzimmermann.blogspot.com/ . Απόδοση Δ.Μ.)

Reflecting Pool


Ancient Of Days