του Abbas Kiarostami

Η ταινία Like Someone In Love/ Κάτι σαν Έρωτας του Abbas Kiarostami είναι μια ταινία για τα λεπτά όρια πραγματικότητας και φαντασίας, για τις επιθυμίες, τις κρυφές ή φανερές αλήθειες των προσώπων. Επιπλέον είναι μια ακόμα αντανάκλαση μιας ξένης κουλτούρας -όπως ήταν και το Copie conforme- στο έργο του ιρανού σκηνοθέτη.
Ένας ηλικιωμένος -ο καθηγητής Takashi- και μια νεαρή γυναίκα -η Akiko - συναντιούνται στο Τόκιο. Αυτή δεν ξέρει τίποτα γι' αυτόν. Αυτός απλώς νομίζει ότι την ξέρει. Την καλωσορίζει στο σπίτι του. Τού προσφέρει το σώμα της. Ο ιστός που υφαίνεται μεταξύ τους, στο χρονικό διάστημα του ενός 24ωρου, είναι πυκνός στην ύφανση του…
Ο Marin Karmitz παραγωγός της ταινίας σχολιάζει: «Κάνοντας την ταινία του στην Ιαπωνία ο Abbas Kiarostami αναγκάστηκε να γράψει ένα σενάριο. Αυτό τού δημιούργησε μια απόσταση με την ταινία, και μια απόσταση ως προς το Ιράν. Αμέσως τον έκανε να αισθανθεί ξένος, κάτι που του επέτρεψε να φτάσει με πιο άμεσο τρόπο στην ουσία της ταινίας. Υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα στην ταινία Like Someone In Love που αξίζει να διερευνηθεί: το θέμα των αντανακλάσεων. Αντανακλάσεις που δημιουργούν σκηνικά, νέους χώρους, εικόνες σε αντανάκλαση που προκαλούν την έκπληξη».
Ο Abbas Kiarostami, σε μια συνέντευξή του στον Xan Brooks στην εφημερίδα The Guardian δηλώνει: «Για μένα, όμως, τα ερωτηματικά είναι τα σημεία στίξεως της ζωής. Οταν πρόκειται να δείξεις ανθρώπινα πλάσματα, η περιπλοκότητα και η απόκρυψη αποτελούν κρίσιμο μέρος του χαρακτήρα. Αν δείξω περισσότερα απ' όσα δείχνει ο ήρωάς μου, δεν έχει νόημα. Και αν ο θεατής δεν το δέχεται αυτό, εγώ δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα».
Ο Δημήτρης Εϊπίδης, στον κατάλογο του φεστιβάλ του Τορόντο, σημειώνει σχετικά με την ταινία: «Ο Kiarostami συνεχώς διερευνά τα λεπτά όρια μεταξύ φαντασίας και «πραγματικής ζωής», και τους τρόπους με τους οποίους ρόλος και μεταμφίεση μπερδεύονται στον πραγματικό κόσμο – ή ακόμη και ισορροπούν. Ο τίτλος της νέας του ταινίας -Like Someone in Love- φέρνει στο προσκήνιο το θέμα της προσποίησης. Αφήνοντας, για άλλη μια φορά, την πατρίδα του, το Ιράν, για να γυρίσει ταινία σ’ ένα νέο περιβάλλον - εδώ στο πολύβουο σύμπαν της νυχτερινής ζωής του Τόκιο – ο Kiarostami υφαίνει μια ιστορία, όπου το άθροισμα από τις εξαπατήσεις θα μπορούσε να ακριβώς ίσο με την ίδια την αλήθεια.
(...) Αυτό το μυστηριώδες παιχνίδι των ψεύτικων ταυτοτήτων προκαλεί μια σειρά από παράδοξες συνέπειες, που οδηγούν σε μία κατάληξη, από τις πιο ιδιότυπες και αναπάντεχες για ταινία του Kiarostami.
Αποκρύπτοντας πληροφορίες, ο Kiarostami επιτρέπει μόνο στιγμές γεγονότων να παρουσιάζονται, και συχνά βασανίζει τον θεατή, βάζοντας τους χαρακτήρες να συνομιλούν, για πολύ ώρα, για κάτι που σκοπίμως κρατά εκτός της οπτικής του θεατή (σαν μια συζήτηση για ένα πίνακα ζωγραφικήε). Γυρισμένη κατά ένα μεγάλο μέρος μέσα σε οχήματα που κινούνται, το Like Someone in Love είναι μια ταινία σε συνεχή κίνηση, ένα πρισματικό αντικείμενο, που φαίνεται να αλλάζει τη σύσταση του κάθε φορά που κάποιος το εξετάζει από μια διαφορετική οπτική γωνία. Και όταν φτάσει τελικά το αναπάντεχο τέλος, τότε όλοι θα συμφωνήσετε ότι άξιζε η βόλτα».

(επιμέλεια Δ.Μ.)