(Περί τυφλότητος)
του Fernando Meirelles

Σε μια πόλη μια παράξενη επιδημία ολικής τύφλωσης εξαπλώνεται. Στην αρχή αυτοί που έχουν προσβληθεί απομονώνονται σε καραντίνα σε εγκαταλειμμένα νοσοκομεία. Μια νέα κοινωνία των τυφλών δημιουργείται και μια νέα κοινωνική ιεραρχία εγκαθιδρύεται. Σ’ αυτή την ιεραρχία οι σωματικά δυνατοί και οι εγκληματίες κατέχουν τις υψηλότερες θέσεις. Μέσα όμως στην ολική τυφλότητα υπάρχει μια εξαίρεση: μια γυναίκα της οποίας η όραση δεν έχει χαθεί παρατηρεί τα πάντα. Έχει ακολουθήσει τον τυφλό άνδρα της στην απομόνωση υποδυόμενη την τυφλή. Εκεί γίνεται ο οδηγός μιας ομάδας οδηγώντας τους εκτός της απομόνωσης. Η περιπλάνηση τους στους δρόμους της πόλης είναι αποκαλυπτική...
Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα Περί τυφλότητος του Jose Saramago, ο οποίος σημειώνει σχετικά: "Δεν πιστεύω ότι χάνουμε το φως μας. Πιστεύω πως ανέκαθεν ήμασταν τυφλοί. Τυφλοί, μα που βλέπουν. Άνθρωποι που έχουν όραση, μα δεν βλέπουν πραγματικά".
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Fernando Meirelles δηλώνει: «Αυτό που μου προκάλεσε το ενδιαφέρον είναι ιδέα ενός πολιτισμού που καταρρέει. Όμως διαβάζοντας το βιβλίο ξανά και ξανά και αργότερα γράφοντας το σενάριο άρχισα να ανακαλύπτω πολλά διαφορετικά επίπεδα. Στο βιβλίο βλέπεις το πόσο εύθραυστο είναι ο πολιτισμός. Είναι σαν να κάνουμε πατινάζ πάνω σ’ ένα λεπτό στρώμα πάγου. Τα πάντα μπορούν να συμβούν Θεωρούμε τους εαυτούς μας τόσο δυνατούς και σταθερούς. Και ξαφνικά κάτι συμβαίνει και τα πάντα καταρρέουν…»
Και συνεχίζει: «Μπορείς να προσεγγίσεις την ιστορία από μια ψυχολογική οπτική και να δεις ότι οι άνθρωποι είναι τόσο πρωτόγονοι, όπως τα ζώα. Υποδυόμαστε τους πολιτισμένους, τους εκλεπτυσμένους επειδή έχουμε φαγητό και επειδή τα πάντα είναι καλά ρυθμισμένα, όμως αν αυτά χαθούν τότε αποκαλύπτεται τι πραγματικά είμαστε από κάτω. Μπορούμε να δούμε την ιστορία από μια φιλοσοφική οπτική ή πολιτική ή κοινωνιολογική, για το πώς οργανώνομαι μια κοινωνία όταν αυτή έχει καταρρεύσει, πως την οργανώνομαι εξ αρχής; Πως πρέπει να συμπεριφερθούμε; όπως ο ηθικός βασιλιάς της πτέρυγας 1 ή θα πρέπει να ‘μαστε σκληροί όπως ο ηγέτης της πτέρυγας 3 που όμως μπορεί να προσφέρει τροφή στους συναδέλφους τους; Υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά επίπεδα και τόσα πολλά διαφορετικά ζητήματα στην ταινία. Αυτό είναι κάτι που μ’ αρέσει».