του Park Chan-Wook

Μετά τα Sympathy for Lady Vengeance, Oldboy και το Sympathy for Mr Vengeance, ο Park Chan-Wook επιστρέφει με μία ρομαντική κομεντί.
Η Yeong-gun(Γέον-Γκουν) τρελαίνεται σταδιακά σε ένα εργοστάσιο τύπου "Metropolis". Ξυπνά σε άσυλο, έχοντας πειστεί ότι είναι cyborg. Τώρα, με τις μασέλες της γιαγιάς της στο πλάι είναι σε αποστολή: πρέπει να βρει τη (σχιζοφρενική) γιαγιά της, να σκοτώσει σα θηλυκός Εξολοθρευτής τους γιατρούς και τους νοσοκόμους που την κρατούν αιχμάλωτη και να ανακαλύψει το νόημα της ύπαρξης. Για να πετύχει το στόχο της πρέπει να φορτίσει τον οργανισμό της: γι’ αυτό και αρνείται κάθε είδους τροφή (από φόβο μη χαλάσει τον εσωτερικό της μηχανισμό) και γλείφει μπαταρίες. Τι γίνεται όμως με τη συμπάθεια που νιώθει, ένα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα;
Ο Il-soon (Ιλ-Σουν) είναι ένας μανιακός κλεπτομανής που δε μπορούσε να αντέξει την ιδέα της υποχρεωτικής στράτευσης. Κατασκευάζει και φορά χαρτονένιες μάσκες, χτίζοντας έτσι το αντικοινωνικό του προσωπείο. Πιστεύει ότι έχει την ικανότητα να κλέβει χαρακτηριστικά και ιδιότητες άλλων ανθρώπων.
Ο σκηνοθέτης Park Chan-Wook δηλώνει σχετικά «Με την τελευταία ταινία μου ελπίζω να προκαλέσω τους θεατές απορίες για δυο θεμελιώδη ερωτήματα όπως: «ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξής μας;» , «είναι η ζωή πραγματικά απαραίτητη;»
Η Γέον Γκουν αναρωτιέται αενάως, γιατί γεννήθηκε και τι μπορεί να κάνει έτσι ώστε να αποκτήσει η ύπαρξή της βάρος και νόημα. «Ποιος είναι ο στόχος μου;» φαίνεται να διερωτάται.
Όταν δεις ένα προϊόν μαζικής κατανάλωσης, αντιλαμβάνεσαι τον προφανή σκοπό του. Ακολούθως και αυτή για να ξεπεράσει το αδιέξοδό της, σκέφτεται ότι θέλει να γίνει μια μηχανή. Διότι οι μηχανές και σκοπό έχουν και οδηγίες χρήσης διαθέτουν. Αλλά βρίσκεται συνεχώς αποπροσανατολισμένη, γι’αυτό και καταλήγει άρρωστη.
Όσον αφορά τον Ιλ Σουν αυτός είναι άδειος εσωτερικά. Τον απασχολεί μήπως και εξαφανιστεί μέσα στο τίποτα. Οι άνθρωποι αποζητούν να έχουν αξία, χρησιμότητα.
Όταν οι θεατές δουν αυτή την ταινία θέλω να σκεφτούν για λίγο αυτά τα ερωτήματα: «Είναι απαραίτητη η ύπαρξη;». Τελικά ο σκοπός της ύπαρξης είναι η ύπαρξη η ίδια.»

(πηγή δελτίο τύπου)