του Murali K. Thalluri    

Βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία –την κινηματογραφημένη αυτοκτονία ενός φίλου του – η ταινία του 23χρονου Αυστραλού Murali K. Thalluri έχει σαν φόντο τη σχολική ζωή.
Η ώρα είναι 2:37 π.μ. Το πτώμα ενός εφήβου βρίσκεται μέσα στα αποδυτήρια ενός λυκείου στην Αδελαϊδα της Αυστραλίας. Η αφήγηση επιστρέφει πίσω στο χρόνο και παρακολουθεί από την αρχή την ημέρα έξι μαθητών προσπαθώντας να φωτίσει τα γεγονότα που οδήγησαν στο θάνατο. Μυθοπλασία και ντοκιμαντέρ αναμειγνύονται,ενώ τα αληθινά πρόσωπα της ταινίας έρχονται αντιμέτωποι με μια σκοτεινή πραγματικότητα: η εφηβεία αποκαλύπτεται ως ένας τόπος όπου οι δυνάμεις της ζωής αντιμάχονται τις δυνάμεις του θανάτου.
Ο σκηνοθέτης Murali K. Thalluri εξηγεί τις προθέσεις του: «Παρουσιάσαμε τη σχολική ζωή όπως πραγματικά είναι, η έντονη δραστηριότητα και η ζωή αλλά και η μελαγχολία. Παρουσιάσαμε τη μέρα (της αυτοκτονίας) στην ολότητα της. Παρουσιάσαμε σύμφωνα με την οπτική του κάθε χαρακτήρα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Αυτή η προσέγγιση, υπογραμμίζει το γεγονός ότι προβλήματα όσο και αν φαίνονται ασήμαντα – για παράδειγμα δυσκολίες στις σχέσεις – μπορούν να οδηγήσουν στην αυτοκτονία με τον ίδιο τρόπο που ένα τρομακτικό γεγονός όπως ο βιασμός».
Και συνεχίζει: «Παρόλα τα πανταχού παρόντα πλήθη που περιτριγυρίζουν τον καθένα κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής, το σχολείο μπορεί να είναι ένας τόπος απόλυτης μοναξιάς, ένας χώρος όπου αναπτύσσεται η κατάθλιψη και όπου μια αρρώστια σαν την αυτοκτονία εξαπλώνεται. Παρουσιάζουμε τη ζωή σ’ ένα λύκειο ως μια επικράτεια όπου ευτυχία και θλίψη συνυπάρχουν και όπου κάποιος μπορεί να περάσει από τη μια κατάσταση στη άλλη μ’ ένα απολύτως συνηθισμένο τρόπο».