(Η Αθωότητα)
του Zeki Demirkubuz

Ο χώρος του περιθωρίου, ο κόσμος των απελπισμένων ανθρώπων είναι στο κέντρο στη δεύτερη ταινία του Ζεκί Ντεμιρκουμπούζ (Zeki Demirkubuz). Ένας κινηματογραφιστής που ανήκει στην νέα ελπιδοφόρα γενιά του Τούρκικου κινηματογράφου, συνεχιστής του έργου του Γιλμάζ Γκιουνέι (Yilmaz Gyney), Ζεκί Οκτέν (Zeki Okten) και Ομέρ Καβούρ (Omer Kavur).
Κεντρικός ήρωας στην αφήγηση είναι ο Γιουσούφ, ένας πρώην κατάδικος που μόλις έχει αποφυλακισθεί. Αναζητώντας μια διέξοδο στη ζωή του, θα γνωριστεί με μια τραγουδίστρια, την Ουγκούρ και τον προστάτη της, τον Μπεκίρ. Γρήγορα η σχέση τους θα μετατραπεί σε ένα περίπλοκο ερωτικό τρίγωνο, μια κατάσταση που ο Μπεκίρ δεν μπορεί να ανεχθεί. Μετά την αυτοκτονία του Μπεκίρ, ο Γιουσούφ θα βρεθεί μόνος με το παιδί της Ουγκούρ και θα περιπλανηθεί στην τούρκικη επαρχία αναζητώντας τη μητέρα του μικρού. Περιπλάνηση και αναμονή, για μια συνάντηση που ποτέ δεν γίνεται. Ο Γιουσούφ βρίσκεται σε μια κατάσταση όπου δεν υπάρχει καμία διέξοδος. Υπάρχει μόνο ένα μέρος για να πάει και η διεύθυνση του είναι στη τσέπη του….
Το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας, έρχεται από το παρελθόν και δεν μπορεί να βαδίσει στους δρόμους του σήμερα: Προσπαθεί να υπερασπιστεί αξίες και κώδικες ηθικής που ανήκουν σε άλλες εποχές. Σε μια ιστορία τυπικά μελοδραματική, ο Ντεμιρκουμπούζ (Demirkubuz) δίνει ένα δυναμικό σε σημασίες περιεχόμενο: Είναι ο αποκλεισμός, η εγκατάλειψη, το προσωπικό (αλλά και κοινωνικό) αδιέξοδο, είναι τέλος η αδυναμία προσαρμογής στο χωρίς ηθική σημερινό κοινωνικό τοπίο, τα στοιχεία που καθορίζουν τα πρόσωπα της ταινίας.
Δ.Μ.

Ο Zeki Demirkubuz δηλώνει για την ταινία:
«Η Τουρκία έχει γίνει μια χώρα όπου έχουν αρχίσει να αμφισβητούνται σε γενικές γραμμές όλες οι αξίες, εξαιτίας της κοινωνική αναταραχής, της οικονομικής κρίσης, του πόλεμου και της πολιτικής αστάθειας των τελευταίων δεκαετιών. Οι ανθρώπινες αξίες έδωσαν τη θέση τους σε επιπόλαια και εφήμερα θέματα, ενώ η αγάπη, ο αλτρουισμός, η συμπόνια, η εντιμότητα και η καλοσύνη έχουν απαγορευτεί από τους νόμους της νέας πραγματικότητας. Οι συνέπειες αυτής της αλλαγής πάνω στο άτομο είναι η δημιουργία μιας κατάστασης δίχως διέξοδο ή λύση.
Τα άτομα, που δεν μπορούν να προσαρμοστούν σ’ αυτήν τη νέα ζωή και είναι προσκολλημένα στη δική τους ηθική, περιχαρακώνονται σ’ αυτήν τη συγκεκριμένη κατάσταση και μέρα με την μέρα στριμώχνονται στη γωνία και καταστρέφονται.
Η ταινία μου με τίτλο Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ/ Innocence/ Masumiyet, έχει ως θέμα της αυτήν ακριβώς την αδιέξοδη κατάσταση και αφηγείται την ιστορία προσώπων, οι οποίοι βρίσκονται υπό πίεση και ωθούνται στην καταστροφή. Αυτοί οι άνθρωποι υπερασπίζονται την ηθική τους, τα πιστεύω τους και τις ανθρωπιστικές αξίες κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα και θυσιάζουν τους εαυτούς τους».