(Δυο φεγγάρια)
του Ko-I-Cheng

Ο Ko-I-Cheng είναι ένας από τους πρωτοπόρους του "Νέου Κύματος" του ταϊβανέζικου κινηματογράφου, των αρχών της δεκαετίας του 80. Σήμερα, θεωρείται ένας από τους πιο πετυχημένους εμπορικά σκηνοθέτες στη Ταϊβάν. Σ΄ αυτή την ταινία  χρησιμοποιεί ένα εύρημα που στο παρελθόν το είδαμε στο Smoking/No Smoking του Αλαίν Ρεναί και πρόσφατα στο Sliding Doors (Απρόσμενος Έρωτας): τις εναλλακτικές δυνατότητες, που παρουσιάζονται στην αφήγηση, αν αλλάξει μια μικρή λεπτομέρεια.
Ως θέμα της ταινίας, η σκηνοθεσία επιλέγει τις ερωτικές περιπλοκές, που παρουσιάζονται ανάμεσα στα τρία κεντρικά πρόσωπα: δύο άνδρες -ένα συγγραφέας και ένας παραγωγός- και μια γυναίκα, που αναζητούν απεγνωσμένα τον έρωτα μέσα στο σύγχρονο αστικό τοπίο. Σ' αυτήν την αναζήτηση του έρωτα, η γυναίκα αποτελεί το αντικείμενο της ιδιόμορφης διαμάχης μεταξύ των ανδρών.
Η αφήγηση είναι χωρισμένη σε πέντε αυτόνομα επεισόδια των 20 λεπτών. Αυτά τα επεισόδια, που περιγράφουν σκηνές από τη ζωή των τριών προσώπων, προβάλλονται κάθε φορά σε τυχαία σειρά. Με αυτό τον τρόπο η ανέλιξη της αφήγησης και η ανάπτυξη των χαρακτήρων καθορίζεται αποκλειστικά από τον παράγοντα τύχη. Και φυσικά σε κάθε προβολή της ταινίας, ο θεατής  βλέπει μόνο μία από τις 120 δυνατές εκδοχές της ιστορίας.
Μια απρόοπτη αλλαγή στην καθημερινότητα και η ζωή των προσώπων της ταινίας, καθώς παίρνει μία διαφορετική τροπή, αποκτά ένα άλλο νόημα: μία από τις πολλές δυνατότητες που έκρυβε η καθημερινότητα γίνεται φανερή.
Ο αγγλικός τίτλος της ταινίας (Blue Moon) προέρχεται από την όρο "μπλε φεγγάρι" που παίρνει η δεύτερη πανσέληνος, όταν υπάρχει σε ορισμένους μήνες του χρόνου. Ένας θρύλος, που αναφέρεται σ' αυτό το "μπλε φεγγάρι", λεει ότι αυτός που θα κάνει μία ευχή όταν το κοιτάζει θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή του. Η ταινία αυτή είναι γεμάτη δεύτερες ευκαιρίες για τα πρόσωπα της …
Δ.Μ.
Ο σκηνοθέτης Ko-I-Cheng αναφέρεται στην ταινία του: «Το κεντρικό θέμα στην ταινία Δυο φεγγάρια/Blue Moon είναι η σχέση μεταξύ δύο ανδρών και μιας γυναίκας. Ανάμεσα σ' αυτά τα πρόσωπα συμβαίνουν πολλά. Όλες αυτές οι μικρές λεπτομέρειες, που καθορίζουν την ζωή μας και οι οποίες συχνά μας κάνουν να αναρωτιόμαστε: "Θα γινόταν η ζωή μας διαφορετική, αν τα πράγματα δεν συνέβαιναν με την σειρά που συνέβησαν ; "
Παραδείγματος χάριν: "Τι θα συνέβαινε σε κάποιον αν μία μέρα δεν ακολουθούσε τη συνηθισμένη διαδρομή και έπαιρνε ένα άλλο δρόμο;"
(..) Η ζωή είναι γεμάτη απρόοπτα. Έχω την άποψη ότι κάθε μικρή αλλαγή της συνηθισμένης πορείας της μπορεί να αλλάξει "εν αγνοία σου" την πορεία μίας  ολόκληρης ζωής.
(..) Όταν  ήμουν νέος η ζωή μου φαινόταν σκληρή και χαοτική. Τώρα ακολουθώ το ρεύμα. Καμία φορά νομίζω ότι μπορώ να προβλέψω την πορεία που θα ακολουθήσω στα επόμενα δέκα χρόνια.
(..) Πάντα πίστευα ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν τις σχέσεις και τα συναισθήματα πιο σοβαρά απ' ότι οι άνδρες. Στα ζητήματα του έρωτα είναι γενναίες. Οι άνδρες στην Ταϊβάν συνήθως είναι αναποφάσιστοι. Όταν τους ζητηθεί δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. 
Στην ταινία μου, η ηρωίδα, ανάλογα με το τι ερμηνεία θα δώσεις μπορεί να φανεί ως μία γυναίκα πιστή στον έρωτά της ή άπιστη…Για μένα είναι ένα αίνιγμα.
Είμαστε η γενιά του DVD. Με το DVD μπορείς να προγραμματίσεις από πριν τη σειρά με την οποία θα προβληθούν οι σκηνές της ταινίας. Η ταινία μου είναι ιδεώδης για αυτό το μέσο».