του Mahamat-Saleh Haroun

Ο Grigris, ένας 25χρονος, είναι παράλυτος στο ένα πόδι. Όμως το όνειρό του είναι να γίνει χορευτής. Μια πρόκληση, ένα όνειρο ζωής. Ωστόσο τα όνειρα του μοιάζουν δύσκολο να υλοποιηθούν εξαιτίας της σοβαρής αρρώστιας του θείου του. Για να τον σώσει, ο Grigris αποφασίζει να δουλέψει για τους λαθρέμπορους πετρελαίου…
Ο Mahamat-Saleh Haroun δηλώνει: «Ήθελα να κάνω μια ταινία για τους λαθρεμπόρους καυσίμων που έβλεπα στην N'Djamena. Υπήρχαν κυνηγητά αυτοκινήτων: τα αυτοκίνητά τους φορτωμένα με δοχεία βενζίνης να καταδιώκονται από τους τελωνειακούς. Αυτό ήταν ένα πολύ διαδεδομένο φαινόμενο, και ήθελα να κάνω μια ταινία γι’ αυτό, αποφεύγοντας όμως τα κλισέ του είδους. Το 2011, ενώ ήμουν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου FESPACO στην Ouagadougou, πήγα σ’ ένα σόου όπου ανακάλυψα τον Souleymane Démé, έναν χορευτή του οποίου το αριστερό πόδι ήταν παράλυτο. Όταν ήταν στη σκηνή, σκέφτηκα «Αυτός είναι ο ήρωας της ιστορίας που θέλω να αφηγηθώ». Θυμάμαι ότι τότε έβαφε ξανθά τα μαλλιά του και ότι υπήρχε σ’ αυτόν κάτι το υπερφυσικό που με τράβηξε.
(…) Εμπνεύστηκα από τις νύχτες στη N'Djamena. Είναι μια πόλη με πολύ κακό δημόσιο φωτισμό. Ήθελα οι χαρακτήρες να μοιάζουν με φαντάσματα με φόντο την αφρικανική νύχτα. Εστίασα στην αντίθεση ανάμεσα στον κόσμο της νύχτας και σ’ αυτόν της ημέρας. Υπάρχει μια αίσθηση μυστικής παρανομίας που διαπερνά τη νύχτα.
Είναι ένα τυπικό φαινόμενο του Chad: η κοινωνία του Chad αποτελείται στην πλειοψηφία της από μουσουλμάνους και γι' αυτό τα χειρότερα εγκλήματα συμβαίνουν μετά το ηλιοβασίλεμα. Ήθελα να απεικονίσω αυτήν την υπερβολή της παράνομης ζωής και στη συνέχεια να πάω πίσω, σ’ ένα είδος ασκητισμού, που είναι το χαρακτηριστικό της ημέρας».

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)