Taranchy (Σπουργίτια)
του Ernest Abdysaparov
Στην μέση της στέπας. Άδειες σιδηροδρομικές γραμμές. Ένα τρένο που περνά. Ένας άνδρας που περιμένει. Μια γυναίκα που μόλις έχει φθάσει από την άλλη πλευρά των γραμμών. Ανταλλαγές βλεμμάτων. Πρόσωπα και φιγούρες που χάνονται και επανεμφανίζονται. Η συνάντηση τους.
Αξιοποιώντας το οπτικά εφε που προκαλούνται από την διέλευση του τρένου ο σκηνοθέτης δημιουργεί την ατμόσφαιρα μιας παράξενης συνάντησης.
Δ.Μ.
Uzbek Express!
του Veit Helner (και σπουδαστών της κινηματογραφικής σχολής της Τασκένδης)
Το τραίνο που αναχωρεί. Οι επιβάτες που βιαστικά αποβιβάζονται. Τα φιλιά αποχαιρετισμού των ερωτευμένων. Ο μηχανοδηγός που λίγο πριν ξεκινήσει το τρένο θυμάται ότι είναι ερωτευμένος.
Μια κωμωδία για την πιο απρόοπτη και παράξενη αναχώρηση τρένου του Uzbek Express.
Δ.Μ.
Vysokij Bereg (Στην όχθη της λίμνης)
του Asankodoso Ajtykeev
Ο Saalu και η Sypat Kalykov είναι ψαράδες. Ζουν στις όχθες της λίμνης Issyk–Kul μακριά από τα αστικά κέντρα. Η ταινία αφηγείται την καθημερινή τους ζωή: τις ώρες εργασίας τους και τις ώρες ανάπαυσης, τις μικρές τελετουργίες της καθημερινότητας τους, αλλά και τις εξαιρετικές στιγμές της ζωής τους όπως είναι οι οικογενειακές γιορτές.
Μια ταινία για μια γαλήνια ζωή, για τον άνθρωπο και την φύση.
Δ.Μ.
Shilde (Καλοκαιρινή ζεστή)
του Darezhan Omirbaev
Μεσημέρι καλοκαιριού. Ένα παιδί ξεκουράζεται στο δωμάτιο. Ύστερα από λίγο βγαίνει έξω και συναντά έναν φίλο του. Ο ήλιος είναι εκτυφλωτικός και αυτοί πηγαίνουν σινεμά. Πληρώνουν εισιτήριο και παρακολουθούν απόλυτα προσηλωμένοι μια ταινία του ινδικού σινεμά. Βγαίνοντας ο ήρωας ανταλλάσσει βλέμματα όλο σημασία με μια συνομήλικη του. Αργότερα ο ήρωας θα ονειρευτεί ότι βρίσκεται σε μια συναυλία κλασικής μουσικής. Θα κλέψουν με τον φίλο του καρπούζια και θα προσπαθήσουν να τα πουλήσουν στους επιβάτες ενός τρένου.
Το αχανές του τοπίου προκαλεί την αίσθηση ενός χώρου χωρίς περιορισμούς όπου οι δύο μικροί ήρωες μπορούν να κινηθούν και είναι αυτό που επιτείνει την αίσθηση της ανεμελιάς. Η ταινία γεμάτη από αναφορές στο κλασικό ρωσικό σινεμά (και όχι μόνο) είναι μια απεικόνιση της νωχέλειας, ραθυμίας, της θερινής ραστώνης.
Δ.Μ.
Antiromantika
του Nariman Turebayev
Ένα ζευγάρι επιστρέφει σπίτι. Η κοπέλα είναι ντυμένη μ’ ένα εντυπωσιακά αποκαλυπτικό κόκκινο φόρεμα, ενώ ο άνδρας δείχνει αμήχανος και διστακτικός. Ο άνδρας μαγειρεύει για την κοπέλα και αργότερα αυτή του προσκαλεί να καθίσει δίπλα της στο κρεβάτι. Σε λίγο το φως θα κλείσει και γυμνοί θα ξαπλώσουν στο κρεβάτι. Την άλλη μέρα το πρωί τίποτε δεν δείχνει ίδιο…
Μια ταινία για τις αντιρομαντικές όψεις του έρωτα. Με την γοητευτική παρουσία της Liazzat Dautova.
Δ.Μ.