(Anywhere Else)
της Ester Amrami
Πολυσύνθετο πορτραίτο μιας νεαρής γυναίκας που αναποφάσιστη βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής της, η ταινίας της πρωτοεμφανιζόμενης ισραηλινής σκηνοθέτιδος είναι επιπλέον και ένα χιουμοριστικό και αιχμηρό στα απολήξεις του σχόλιο για το κράτος του Ισραήλ.
Η Noa (στο ρόλο η Neta Riskin), 33 χρονών, είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Βερολίνο. Αντιλαμβανόμενη ότι στο θέμα του διδακτορικού της έκανε μια λάθος επιλογή, θα μπει σε μια διαδικασία προσωπικής κρίσης. Θα έρθει αντιμέτωπη με τις συνέπειες των επιλογών, όχι μόνο στο θέμα των σπουδών της ή στο ζήτημα της εγκατάστασης στο Βερολίνο, αλλά και στο ζήτημα της προσωπικής της σχέσης με τον Joerg (στο ρόλο ο Golo Euler), έναν γερμανό μουσικό. Καταφύγιο απέναντι στην επερχόμενη θύελλα, θα την προσφέρει η οικογενειακή της εστία. Ωστόσο ούτε εκεί το κλίμα δεν είναι εύκρατο: η γιαγιά της είναι βαριά άρρωστη και ο αδελφός της λιποτάκτης…
Εστιάζοντας στα πρόσωπα αυτού του δράματος, η σκηνοθεσία χωρίζει την αφήγηση σε δύο ανισομερή τμήματα. Στο πρώτο και πιο σύντομο σε χρόνο μέρος σκιαγραφείται η κατάσταση της κρίσης με την ηρωίδα στο μέσο αυτής. Εδώ, η επιλογή του θέματος του διδακτορικού της έχει ένα νόημα: η κατανόηση των αμετάφραστων λέξεων που υπάρχουν σε κάθε γλώσσα δεν είναι παρά ένας τρόπο να κατανοήσεις τον Άλλο, τον Ξένο, τον διαφορετικό. Ενώ, το δεύτερο μέρος διαδραματίζεται στη γενέθλια χώρα της με την ηρωίδα αυτή τη φορά στο μέσο μίας πλούσιας και έντονης οικογενειακής ζωής. Την αφήγηση πυροδοτεί σ’ αυτό το μέρος η επίσκεψη του γερμανού φίλου της στο Ισραήλ σε μια προσπάθεια να διασώσει τη σχέση τους. Η παρουσία ενός ξένου, ενός βόρειο-ευρωπαίου (και πιο συγκεκριμένα γερμανού) μέσα στο κλειστό σύμπαν μιας μεσογειακής οικογένειας θα προσφέρει καταρχάς την ευκαιρία για κάποιες απολαυστικές κωμικές στιγμές: χιούμορ, μια οπτική (αυτό)σαρκασμού αναδύονται μέσα από τις οικογενειακές σχέσεις. Ταυτόχρονα όμως, θα εμπλουτίσει τον πυρήνα της ταινίας με κάτι πέραν των σχετικών ενός πορτραίτου. Το ξένο βλέμμα, σ’ αυτήν την οικογένεια του Ισραήλ, θα δώσει την ευκαιρία για να αναδειχθούν ζητήματα όπως οι απόηχοι του ιστορικού παρελθόντος και του τραύματος του Ολοκαυτώματος, η ασφυκτική αίσθηση ασφάλειας σ’ αυτήν τη στρατοκρατούμενη χώρα: μια κρυφή μελαγχολία φαίνεται να διαποτίζει τα πρόσωπα της οικογένειας. Η ηρωίδα θα αναμετρηθεί μ’ ό,τι την κράτα συναισθηματικά προσκολλημένη μ’ αυτόν τον τόπο και μ΄ αυτά τα πρόσωπα. Και θα κατακτήσει ό,τι της λείπει: μια ισορροπία…
Δημήτρης Μπάμπας
Υ.Γ. Η ταινία βραβεύτηκε με το Βραβείο Forum of Independents στο Φεστιβάλ Karlovy Vary 2014.
