(We, Students!)
του Rafiki Fariala
b_505X0_505X0_16777215_00_images_2122_we-students.jpg

Καταγραφή της φοιτητικής ζωής στο πανεπιστήμιο του Bangui στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το ντοκιμαντέρ αυτό εστιάζει σε τέσσερεις φίλους. Ο Nestor, ο Aaron, ο Benjamin και ο Rafiki σπουδάζουν οικονομικά και ζουν μια φοιτητική ζωή: Το πανεπιστημιακό campus, τα μαθήματα, οι σχέσεις με το άλλο φύλο, η πολιτική (ο μαρξισμός), οι συζητήσεις και οι συναναστροφές, οι αγωνίες και οι προσδοκίες για το μέλλον, οι διασκεδάσεις, οι εξετάσεις, η επιτυχία και η αποτυχία, το μετά…
Μέσα από τις εικόνες αναδύεται η ατμόσφαιρα του τόπου και της εποχής: η πάλη των γενεών, η ενδημική διαφθορά, η ένδεια και η ανέχεια του Τρίτου κόσμου. Ωστόσο είναι στα πρόσωπα που στέκεται ο σκηνοθέτης: τα πορτραίτα τους σχεδιάζει, τη διαδρομή και τη μετάβασή τους από την ανεμελιά της φοιτητική ζωής στις ευθύνες της ενήλικης. Και μέσα σ’ αυτήν μικρή πινακοθήκη βρίσκεται και ο ίδιος, αφού είναι και αυτός μέλος της φοιτητικής παρέας, ζει και αυτός την ίδια ζωή. Στα επεισόδια της φοιτητικής, νεανικής ζωής είναι συμμέτοχος και μάρτυρας- καταγραφέας, ενεργητικά παρών, συνομιλεί και καταγράφει: και είναι γι’ αυτό που αναδύεται μια αίσθηση οικειότητας από τις εικόνες και τα πορτραίτα των κεντρικών χαρακτήρων.
Αυτό είναι ένα είδος ντοκιμαντέρ που στην Ελλάδα ξέρουμε από τις ταινίες της Εύας Στεφανή: οι εικόνες της ταινίας αυτές κρύβουν μέσα τους την προσωπική, συναισθηματική εμπλοκή του σκηνοθέτη, την συναισθηματική εξοικείωση των χαρακτήρων με την κάμερα-βλέμμα του σκηνοθέτη. Ωστόσο, υπάρχει μια σκηνή που μοιάζει να κορυφώνει τη δράση μ’ ένα παράδοξο τρόπο. Σ’ αυτήν ένας από τους φίλους του σκηνοθέτη, αποτυχημένος στις εξετάσεις και αδύναμος να υλοποιήσει τη μετάβαση στην ενήλικη ζωή, διαμαρτύρεται: «είμαι ένας χαρακτήρας της ταινίας», λέει απευθυνόμενος στον φίλο του και σκηνοθέτη. Εδώ αυτή η σύγχυση στους ρόλους, του φίλου με τη συναισθηματική εμπλοκή και του σκηνοθέτη με την «εξουσία» του δείχνει δυσεπίλυτη. Εντέλει, σ' αυτήν την "πάλη" που διατρέχει όλη την ταινία είναι ο σκηνοθέτης που μοιάζει στο τέλος να επικρατεί…

Δημήτρης Μπάμπας