(Το γάλα της θλίψης)
της Claudia Llosa

Η εφηβεία που τελειώνει. Το τραύμα του παρελθόντος που ρίχνει βαριά τη σκιά του. Ο τρόμος, ο φόβος, το πένθος, η θλίψη και η μελαγχολία.
Η Fausta πάσχει από την ασθένεια "το γάλα της θλίψης", η οποία μεταδίδεται μέσω του μητρικού γάλακτος, από γυναίκες που έχουν βιασθεί ή κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας στο Περού. Ο πόλεμος έχει τελειώσει, αλλά η Fausta εξακολουθεί να αποτελεί μια υπενθύμιση του πολέμου, αφού η "ασθένεια του φόβου" της έχει κλέψει την ψυχή. Ο ξαφνικός θάνατος της μητέρας της την αναγκάζει να έρθει αντιμέτωπη με τους φόβους της, καθώς και με το μυστικό που έχει κρυμμένο μέσα της.
Η νεαρή ηρωίδα της ταινίας –την υποδύεται η εξαιρετική Magaly Solier- με το πρόσωπο της ανέκφραστο σαν μια νεκρική μάσκα ψυλλαφεί, αναζητώντας μια διέξοδο, ένα δρόμο στη ζωή προς τη σωματική της ενηλικίωση, την ελευθερία.
«[Είναι] Μια ταινία για την ανεξιχνίαστη, βίαιη, προσωπική και συλλογική μνήμη», δηλώνει η περουβιανή σκηνοθέτις της ταινίας Claudia Llosa. Η σκηνοθεσία βυθίζει τον θεατή σ’ ένα μαγικό- υπερρεαλιστικό σύμπαν όπου το μόνο κινηματογραφικό αντίστοιχο είναι οι ταινίες της μεξικάνικης περιόδου του Bunuel.
Η ταινία βραβεύτηκε με τη Χρυσή Άρκτο στο 59ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου, και βραβείο Καλύτερης Ταινίας των Κριτικών (FIPRESCI).
Η Κλόντια Γιόσα (Claudia Llosa) γεννήθηκε το 1976 στο Περού. Σπούδασε Επικοινωνία στο πανεπιστήμιο της Λίμα και απέκτησε master στον κινηματογράφο και το τηλεοπτικό σενάριο στη Μαδρίτη. Στη συνέχεια ξεκίνησε να δουλεύει στο χώρο της διαφήμισης και της τηλεόρασης για περουβιανές και ξένες εταιρείες, ώσπου ίδρυσε τη δική της εταιρεία παραγωγής, τη Vela Films, και το 2006 σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία, με τίτλο "Madeinusa".

Σ.