του Zhang Yimou

Σε μια ερημική πόλη της Κίνας, ο Ουάνγκ διευθύνει μια ταβέρνα, στην οποία επίσης μένουν αυτός με τη γυναίκα του και τους υπαλλήλους του. Δεν είναι αυτό που λέμε "το αξιαγάπητο αφεντικό" και ξοδεύει όλα του τα χρήματα προς δικό του όφελος, χρωστώντας στους εργαζομένους του τις αμοιβές τους για μήνες.
Υποφέροντας από την κακή διάθεση του Ουάνγκ και την κακομεταχείρισή της από αυτόν, η γυναίκα του συνάπτει σχέση με τον Λι, ο οποίος μπορεί να φτιάχνει με μαεστρία τα noodles, όμως εκτός κουζίνας δεν έχει την ίδια αυτοπεποίθηση. Κάθε φορά που ο Λι την πηγαίνει για ψώνια με την άμαξα, βρίσκουν την ευκαιρία να κάνουν σεξ. Μια μέρα, η σύζυγος του Ουάνγκ αγοράζει ένα πιστόλι από έναν Άραβα έμπορο, ισχυριζόμενη ότι μόνο ο θάνατος του άντρα της μπορεί να επιφέρει την ευτυχία τους. Ο Λι δέχεται να κρύψει αυτός το όπλο...
(δ.τ.)

Έχοντας ως αφετηρία την πρώτη ταινία των αδελφών Coen, Blood Simple, ο Zhang Yimou απομακρύνεται από τα μπαλέτα-χορογραφίες πολεμικών τεχνών και προσεγγίζει το χώρο της μαύρης κωμωδίας. Εκτός των προσώπων κεντρικό ρόλο σ’ αυτή την ταινία έχουν οι χώροι : ένα κλειστό υπόγειο δωμάτιο, η αχανής έρημοι της επαρχίας Shaanxi. Με αναφορές ακατανόητες στο δυτικό κοινό- στην όπερα του Πεκίνου-, η ταινία χαρακτηρίζεται από ένα χιούμορ τυπικό κινέζικο. Η ταινία θα μπορούσε να θεωρηθεί και ένα αυτοαναφορικό ειρωνικό σχόλιο στις ιστορίες συζυγικής απιστίας που απασχόλησαν τον Zhang Yimou στις αρχές της καριέρας του.
Δ.Μ.

Ο Zhang Yimou γράφει στο σημείωμα του σκηνοθέτη: «Λατρεύω όλες τις δουλειές των αδερφών Κοέν. Περίπου πριν 20 χρόνια σε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, είδα την πρώτη τους ταινία "Blood Simple", που μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση. Τη σκέφτομαι συνέχεια, παρόλο που δεν την είδα ποτέ για δεύτερη φορά. Μια μέρα μου ήρθε μια περίεργη ιδέα στο μυαλό: τι θα γινόταν αν η υπόθεση του "Blood Simple" μεταφερόταν στην Κίνα; Έτσι "γεννήθηκε" η νέα μου ταινία.
Έδωσα στο ριμέικ μια πλούσια γεύση από Κίνα, επιλέγοντας τον Ζάο Σενγιάνγκ- έναν νεαρό κωμικό ηθοποιό, που πρόσφατα έγινε γνωστός στην Κίνα- για να δώσει μια έντονη αίσθηση χιούμορ στην αρχή. Το αστείο στην πορεία μετατρέπεται σε καθηλωτικό σασπένς. Επίσης υιοθέτησα το αισθητικό στιλ της παλιάς κινέζικης όπερας "San Cha Kou". Το αποτέλεσμα είναι ο εγκλεισμός όλων των ηρώων μέσα στον ίδιο χώρο, όπου ο καθένας από αυτούς αλλάζει ρόλους με τον άλλον και κάνει τα ίδια λάθη. Αυτό ξεγυμνώνει την ανοησία της ζωής- κάτι που επαναλαμβάνεται συνεχώς, πάντοτε υπό τον έλεγχό μας.»

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)