(ένας διάλογος στο Facebook)

Ανάρτηση στις 24/6/2015
Άκης Καπράνος
Οι αυθαίρετα στημένες, ή και προγραμματισμένες σε συγκεκριμένες αίθουσες προβολές σημαντικών ταινιών από dvd και προτζέκτορες χαμηλής ανάλυσης ΔΕΝ θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται "σινεφιλικού ενδιαφέροντος". Πρέπει αντιθέτως να μπουν στο περιθώριο γιατί βγάζουν απο την εξίσωση την κινηματογραφική απόλαυση, υπό το άλλοθι μάλιστα της σινεφιλίας. Λειτουργούν, με άλλα λόγια, εχθρικά απέναντι στο σινεμά. Είναι ο βασικός λόγος της στήριξης μου στους αδελφούς Στεργιάκη και στα Ταινιοράματα του ΑΣΤΥ, όπου οι προβολές γίνονται από κόπιες 35mm.
Εδώ χτυπάει και ένα καμπανάκι για την Ταινιοθήκη Της Ελλάδος, το πρόγραμμα της οποίας θα όφειλε να έχει και έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα - όπως κάθε Εθνικής ταινιοθήκης. Γιατί να διεξάγονται αλλού αφιερώματα σε έλληνες σκηνοθέτες, με προβολές από master μέτριας ως και άθλιας ποιότητας; Ας δουν οι νεαροί κινηματογραφόφιλοι τις περίφημες αυτές ταινίες που χαρακτήρισαν ένα ολόκληρο ρεύμα (ΝΕΚ), μα και αυτές, τις λιγότερο γνωστές, του '70 και του '80 - γιατί να τις αναζητούν σε κακά αντίγραφα ή στο youtube όταν υπάρχει η πρόσβαση σε κόπιες;
.............................
Michel Demopoulos
Σωστά ανακινείς το θέμα Άκη διότι έχει παραγίνει το κακό. Κάποτε ουρλιάζαμε για τις τρισάθλιες κόπιες στις θερινές προβολές. Τώρα όμως δεν είναι πια (μόνο) θέμα κόπιας, είναι η μη επαγγελματική προβολή από DVD με ανεπαρκή προβολέα. Πρόσφατα τόλμησα να πάω στο Στούντιο ένα βράδυ αργά να ξαναδώ σε μεγάλη οθόνη τους "Σταυρωμένους Εραστές" αυτό το αριστούργημα του Μιζογκούτσι. Τι το'θελα! Η οθόνη ήταν τόσο σκοτεινή που δεν φαινόταν το παραμικρό, που εκείνα τα έξοχα γκρίζα της φωτ του Μιγιαγκάουα! Στην κυριολεξία έβλεπες άλλη ταινία. Άντεξα ένα τέταρτο, τα μάζεψα άρον άρον και γύρισα σπιτάκι μου όπου απόλαυσα το dvd από το box που είχα αγοράσει παλιότερα στο Παρίσι. Σημειωτέον πολλές από τις ταινίες του Μιζογκούτσι (φυσικά και άλλων) υπάρχουν ανακαινισμένες σε θαυμάσια ψηφιακή μορφή και προβάλλονται μια χαρά σε κατάλληλα εξοπλισμένους κινηματογράφους της Ευρώπης (και της Ελλάδας, υπάρχουν αρκετοί).
.............................
Άκης Καπράνος
Michel, η νεα ψηφιακή πραγματικότητα αποτελεί και αφορμή για τέτοια φαινόμενα. Αν δεν εγκαθιδρυθεί ένας κάποιου είδους βασικός κανονισμός, θα πληθύνουν τα κρούσματα. Θυμάμαι αφίσα έξω απο το Ολύμπιον που διαφήμιζε προβολή της τελευταίας ταινιάς των Νταρντέν σε κάποιο στέκι, λίγες ώρες πριν την επίσημη πρώτη προβολή της ταινίας στη χώρα, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης!
Πλέον προτιμώ χίλιες φορές τις κακές εκείνες κόπιες που "βασανιζόντουσαν" στα θερινά (θυμάμαι έτσι αλλωστε να βλέπω για πρώτη φορά ταινίες του Τζέρι Λιούις, του Ζουλάφσκι, του Τριφό). Τουλάχιστον "βρωμάνε" σινεμά.

* Ο Άκης Καπράνος κριτικός κινηματογράφου της εφημερίδας Τα Νέα.
* Ο Michel Demopoulos (Μιχάλης Δημόπουλος) είναι κριτικός κινηματογράφου. Υπήρξε αρχισυντάκτης και διευθυντής του θρυλικού περιοδικού “Σύγχρονος Κινηματογράφος”, καλλιτεχνικός διευθυντής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1991-2004) και προγραμματιστής, μαζί με τον Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, της Κινηματογραφικής Λέσχης στην κρατική τηλεόραση. Σήμερα δουλεύει σε εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών,  είναι μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής στο Lisbon & Estoril Film Festival και ιδρυτικό μέλος των βραβείων LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.