του Mel Brooks
Ο εγγονός του Φρανκενστάιν ντρέπεται για τη διάσημη καταγωγή του. Δεν θέλει καν να τον φωνάζουν Φρανκενστάιν και επιμένει στο όνομα Φρανκενστίν. Τις αναστολές του ξεπερνά, όταν κληρονομεί το κάστρο και το ημερολόγιο με τις σημειώσεις του παππού του. Τότε βάζει ξανά μπρος τα πειράματα του προγόνου του με απρόβλεπτες συνέπειες...
Η ταινία προτάθηκε για Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου και Ήχου καθώς και για τις Χρυσές Σφαίρες Α' και Β' Γυναικείου Ρόλου (Κλόρις Λίχμαν και Μάντλιν Καν, αντίστοιχα).
(δ.τ.)
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης γράφει για την ταινία στην εφ. Το Βήμα (11-11-1975): “Μαζί με το μύθο έχουν αντιστραφεί και όλα τα κλισέ του παραδοσιακού φίλμ φρίκης και τρόμου.
α) Τη στιγμή που ένα μακάβριο εύρημα υποτίθεται πως θάπρεπε ν' αρχίσει να τρομοκρατεί το θεατή μετατρέπεται σε γκάγκ κι ο θεατής σκάει στα γέλια που γίνονται τόσο πιό τρανταχτά όσο μεγαλύτερη είναι η ένταση λόγω της φρίκης,
β) Στο τυπικό ντεκόρ της παραδοσιακής ταινίας φρίκης εισάγεται απότομα μια κοσμική φιγούρα, π.χ. ο απίθανος Φρανκενστάιν του θαυμάσιου Τζήν Γουάιλντερ (που είναι και συνυπεύθυνος μαζί με τον Μπρούκς, για το σενάριο) ή ο συμπαθέστατα τερατόμορφος βοηθός του, παιγμένος από μια μεγάλη βεντέτα της αγγλικής τηλεόρασης, τον εκπληκτικό Μάρτυ Φέλτμαν
γ) Κάθε φορά που εμφανίζεται το Τέρας, όλα δηλώνουν πως θα συμβούν....τέρατα και σημεία. Όμως το άκακο Τέρας το μόνο που ζητάει είναι λίγη αγάπη και τρυφερότητα, ενώ κάθε φορά που πάει να κάνει μια στραβοτιμονιά, επανέρχεται στον ίδιο δρόμο με τη βοήθεια της μουσικής! Πρόκειται για ένα Τέρας, τόσο βολικό, που στο τέλος χορεύει ακόμα και....κλακέτες σε στυλ Τζήν Κέλλυ!
Αυτή η πλήρης αντίστροφη σ' όλα τα επίπεδα καθώς και η ικανότητα του Μέλ Μπρούκς να παίζει σαν ζογκλέρ με τα εκφραστικά του μέσα (εξπρεσιονιστικό ντεκόρ, φωτισμοί κόντρ-λυμιέρ, άνετος και απροκάλυπτων “δανεισμός” εκφραστικών τρόπων απ' όλα τα είδη της κινηματογραφικής κωμωδίας) κάνουν τούτη τη σπαρταριστή κωμωδία μια καθαρή απόλαυση και τοποθετούν τον Μπρούκς στην εντελώς πρώτη σειρά των μεγάλων κωμικών του κινηματογράφου. Άλλωστε η καλή κινηματογραφική κωμωδία είναι τόσο σπάνια στις μέρες μας που θα ήταν τελείως άστοχα το να χάσει τούτο το θαυμάσιο φιλμ όποιος ξέχασε να γελάει.”
Φρανκενστάιν Τζούνιορ/ Young Frankenstein (ΗΠΑ, 1974)
Σκηνοθεσία: Μελ Μπρουκς / Mel Brooks.
Με τους: Gene Wilder, Madeline Kahn, Marty Feldman, Cloris Leachman.
Ασπρόμαυρη, 106΄.
