του Denis Villeneuve
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Ανακάλυψα το βιβλίο στα νεανικά μου χρόνια και θυμάμαι πόσο συνεπαρμένος ήμουν από τον λυρισμό του, από το οικολογικό του μήνυμα. Τότε σπούδαζα θετικές επιστήμες, θα γινόμουν ή σκηνοθέτης ή βιολόγος, και ο τρόπος που ο Φρανκ Χέρμπερτ προσέγγισε την οικολογία στο βιβλίο ήταν πολύ φρέσκος, πλούσιος, λυρικός και δυνατός. Με μάγεψε η άποψη του για τη φύση και τα μαγικά οικοσυστήματα που δημιούργησε. Η εξερεύνηση της επίδρασης και του χάους της αποικιοκρατίας ήταν ένα επίκαιρο πορτρέτο του 20ου αιώνα. Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχει ένας νεαρός άντρας που παλεύει με την ταυτότητα του, τη θέση του στον κόσμο, όπως ένιωθα κι εγώ τότε. Για μένα ήταν καταπληκτικός ο τρόπος που ο Πολ ανακαλύπτει την ταυτότητα του μέσα από έναν άλλο πολιτισμό.
(...) Για μένα, το Ντιουν είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ, μία περιπέτεια, μία πολεμική ταινία, μία ιστορία ενηλικίωσης. Υπάρχει λόγος που αυτό το βιβλίο έμεινε στο ράφι μου, δίπλα στο κρεβάτι μου, όλα αυτά τα χρόνια.
(...) Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσεγγίσεις την ιστορία του Ντιουν, ένας από αυτούς είναι η ανθρώπινη ιστορία της οικογένειας των Ατρειδών που πέφτει στην παγίδα του Αυτοκράτορα, που τους ζηλεύει για τη δημοτικότητα τους. Οπότε τους στέλνει σε έναν νέο πλανήτη στον γαλαξία, τον Αρράκις, για να βρουν το μπαχαρικό των μπαχαρικών, την πιο πολύτιμη ουσία του σύμπαντος.
(...) Το Ντιουν για μένα είναι μία ερωτική επιστολή στο σινεμά. Έτσι το είχα ονειρευτεί, έτσι το είχα σχεδιάσει, έτσι το πραγματοποίησα. Αλλά η ιστορία είναι τόσο περίπλοκη για να μπει σε μία ταινία, οπότε για μένα, όσο μεγάλη πρόκληση κι αν είναι αυτό, το Ντιουν είναι το ορεκτικό για το δεύτερο μέρος, που δεν έχει γίνει ακόμα, το κυρίως γεύμα δηλαδή.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)