του Ousmane Sembene

Επικεντρωμένη στο βάρβαρο έθιμο της κλειτιριδεκτομής, η ταινία διατηρεί καθόλη την διάρκεια της ένα μαχητικό τόνο.
Σ’ ένα μικρό αφρικανικό χωριό τα τύμπανα ηχούν. Είναι οι μέρες του «εξαγνισμού» για τα κορίτσια της κοινότητας, μια τελετουργία που συμβαίνει κάθε επτά χρόνια και κορυφώνεται στην κλειτοριδεκτομή. Κατά την διάρκεια της συγκεντρώνονται όλα τα κορίτσια του χωριού σε μια καλύβα στο δάσος και εκεί τελούνται μια σειρά από τελετουργίες μύησης. Τώρα όμως κάτι διαφορετικό συμβαίνει. Τέσσερα κορίτσια αρνούνται να κοπούν και δραπετεύουν. Βρίσκουν καταφύγιο στο σπίτι της Colle. Είναι η μια από τις τρεις γυναίκες ενός προύχοντα. Η Colle, αν και η ίδια έχει «κοπεί», αρνήθηκε να επιτρέψει να συμβεί το ίδιο στην μοναδική της κόρη. Η δυναμική γυναίκα θα προσφέρει την προστασία και την φιλοξενία στα τέσσερα μικρά κορίτσια. Όταν μια επιτροπή από γυναίκες, επιφορτισμένες με την τήρηση του εθίμου, προσπαθεί να τα πάρει, η Colle θα τα υπερασπιστεί. Το γεγονός διαταράσσει ισορροπίες αιώνων στο μικρό χωριό. Η επιτροπή των γερόντων θα συνεδριάσει και θα διαπιστώσει τους κινδύνους που απειλούν την ηθική και την τάξη. Ως ένα πρώτο βήμα αποφασίζεται να συγκεντρωθούν όλα τα ραδιόφωνα των γυναικών και να καούν. Παράλληλα πιέζεται ο σύζυγος της Colle να αναλάβει τις ευθύνες του.
Πατριάρχης του αφρικανικού σινεμά, ο Ousmane Sembene διατήρησε καθ’ όλη την διάρκεια της καριέρας του μια μαχητική στάση. Και σ’ αυτή την ταινία η βασική σύγκρουση είναι ανάμεσα στις δυνάμεις της προόδου και σ’ αυτές μιας βάρβαρης παράδοσης. Το πλαίσιο της παράδοσης είναι κατά βάση θρησκευτικό (το Ισλάμ αλλά και οι πανάρχαιες δοξασίες) αλλά και κοινωνικό (ένας τρόπος για να επιβάλλεται η αφρικάνικες ανδρική κυριαρχία πάνω στην γυναίκα). Αν και η ταινία είναι διάστικτη από σημεία μιας παράδοσης που αντιμετωπίζεται από τον σκηνοθέτη με συμπάθεια, το συγκεκριμένο έθιμο της κλειτοριδεκτομής απεικονίζεται με αποτροπιασμό και τρόμο. Το χωριό μοιάζει ελάχιστα επηρεασμένο από την παγκοσμιοποίηση, καθώς ο σκηνοθέτης επιλέγει ως μέτωπο πάλης την παράδοση (και όχι τον εκδυτικισμό). Στο πρόσωπο της δυναμικής Colle συγκλίνουν όλες οι δυνάμεις της αλλαγής: η δράση και τα πάθη της κάνει τις γυναίκες του χωριού να συσπειρωθούν γύρω της, επιτρέποντας τις να συνειδητοποιήσουν το παράλογο του εθίμου. Η ταινία στα μάτια ενός δυτικού είναι γεμάτη από την πολυχρωμία το πλούτο συναισθημάτων και την ποιητικότητα του λόγου της υποσαχάριας Αφρικής.
Η ταινία βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Καννών (2004).
Δ.Μ.