(Οι κληρονόμοι)
του Marcelo Martinessi
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1718_las-herederas.jpg

Η Chelaand και η Chiquita είναι ζευγάρι εδώ και 30 χρόνια. Με τον καιρό υιοθέτησαν ένα τρόπο ζωής στον οποίο οι ρόλοι είναι αυστηρά μοιρασμένοι. Η εξωστρεφής Chiquita είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση των υποθέσεων, ενώ η Chela δεν είναι και τόσο πρόθυμη να βγαίνει από το σπίτι, προτιμώντας να περνάει τη μέρα μπροστά στο καβαλέτο της. Οικονομικές ωστόσο δυσκολίες αναγκάζουν τις δύο γυναίκες να πουλήσουν κάποια πολύτιμα έπιπλα, κομμάτια που κληρονόμησαν αγαπημένα, ενθύμια μιας άλλης εποχής. Όταν όμως η Chiquita μπαίνει στη φυλακή για χρέη, η Chela μένει ξαφνικά μόνη και αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει την παλιά της Daimler σαν ταξί, προσφέροντας υπηρεσίες σε πλούσιες κυρίες της γειτονιάς. Δουλεύοντας ως σωφέρ θα γνωρίσει τη νεότερη και δυναμική Angy. Mια συνάντηση που θα τη βγάλει από το καβούκι της και θα τη βοηθήσει να κάνει την προσωπική της επανάσταση. Eξερευνώντας διστακτικά τον έξω κόσμο –όπως ακριβώς και η ηρωίδα της- η ταινία σταδιακά βγάζει στην επιφάνεια μια κοινωνική τάξη που φαίνεται να είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα και ζει χωρίς δεύτερη σκέψη για το αύριο. Μια εικόνα εντελώς διαφορετική από αυτή που βγαίνει από μια επίσκεψη στις φυλακές της Παραγουάης.
Ο σκηνοθέτης δηλώνει σε συνέντευξή του:«Είναι αδύνατο να μιλήσεις για τον κινηματογράφο της Παραγουάης χωρίς να λάβεις υπόψη σου τα χρόνια του σκότους, της αναγκαστικής σιωπής, εποχές που ενώ άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής αφηγούνταν τις ιστορίες τους, εμείς παραμέναμε αόρατοι. Όταν έγραφα την ιστορία της Chela και της Chiquita συνειδητοποίησα ότι προσπαθούσα να ανοίξω ένα διάλογο με εκείνα τα σκοτεινά χρόνια και με μια κοινωνία που δε θέλει να αλλάξει, αλλά προτιμάει να παραμένει κρυμμένη, κολλημένη στις σκιές του παρελθόντος».

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή, κατάλογος Φεστιβάλ Βερολίνου, επιμέλεια Π.)