Πολύ μακρυά από τα κύματα των προσφύγων που κατακλύζουν την ευρωπαϊκή ήπειρο, στην Ασία. Ένας εμφύλιος πόλεμος στην επαρχία Kokang, στα βόρεια της Myanmar (Βιρμανία) έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κύματος προσφύγων από τα κινέζικα φύλα που κατοικούν στη περιοχή των συνόρων. Την άνοιξη 2015, η έξαρση των ενόπλων συγκρούσεων, οδήγησε μέλη της φυλής των Ta'ang να περάσουν τα σύνορα και αναζητήσουν ασφάλεια και προστασία στην Κίνα.
Ο Κινέζος ντοκιμαντερίστας σκηνοθέτης παρακολουθεί “εκ του σύνεγγυς” κάποιες οικογένειες προσφύγων και τις διαδρομές τους. Τις περιπλανήσεις τους στα βουνά, όταν τρέχουν σχεδόν πανικόβλητοι να αποφύγουν τις συγκρούσεις, με τον ήχο από τις βόμβες του πυροβολικού να αντηχεί διαρκώς, αναζητώντας ένα πρόχειρο κατάλυμα για να περάσουν τη νύχτα. Τη ζωή στους πρόχειρους προσφυγικούς καταυλισμούς και, τέλος τις διαδρομές τους στις συνοριακές κινέζικες πόλεις. Όλους όσους ακολουθεί ο σκηνοθέτης ανήκουν σε μια κινέζικη φυλή- μειονότητα και στη ταινία ο λόγος τους είναι πάντα στη γλώσσα τους: ελάχιστα μανδαρινικά ακούγονται και αυτό υπογραμμίζει μια πολιτισμική μοναδικότητα.
Τα κεντρικά πρόσωπα σ' αυτό το ντοκιμαντέρ είναι κυρίως γυναίκες και παιδιά, και ελάχιστοι άνδρες. Προνομιούχα πρόσωπα, όπως πάντα στις ταινίες του σκηνοθέτη, είναι τα μικρά παιδιά: ο σκηνοθέτης χαμηλώνει την κάμερα στο ύψος τους και σχεδόν αγγίζει, χαϊδεύει με το φακό τα πρόσωπα τους. Καταγράφει τόσο τη ζωή τους, όσο και τον εξομολογητικό στο ύφος λόγο τους, τις μεταξύ τους συζητήσεις: τις αγωνίες τους για όσα από τα αγαπημένα πρόσωπα έμειναν πίσω, αλλά και τη δική τους προσωπική αγωνία για το μέλλον τους, τη διαρκή ανασφάλεια τους. Ο Wang Bing σχεδιάζει τα πορτραίτα τους, καταγράφει τους ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς τους, υπογραμμίζει την εθνοτική τους και πολιτισμική τους ιδιατερότητα, αλλά κυρίως και ιχνογραφεί σκίτσα με τα συναισθήματα μιας ζωής σε κίνδυνο, στο δρόμο, σε διαρκή κίνηση.
Δημήτρης Μπάμπας