(Mosaic Portrait)
του Zhai Yixiang

Μια 14χρονη μαθήτρια, σε μια μακρινή επαρχία της νοτιοανατολικής Κίνας, στο Guizhou. Η εγκυμοσύνη της, που διαταράσσει τις ισορροπίες, οικογενειακές αλλά και κοινωνικές. Ο πατέρας απών, μετανάστης στα βιομηχανικά κέντρα του νότου, επιστρέφει. Η αναζήτηση του υπαίτιου, προσκρούει σε εμπόδια, παρόλο που η μαθήτρια εξ’ αρχής υποδεικνύει έναν από τους καθηγητές της στο σχολείο . Ένας δημοσιογράφος από μια μεγαλούπολη, το Shenzhen, έρχεται στο χωριό και προσπαθεί να βοηθήσει την έρευνα. Ωστόσο τα αποτελέσματά της είναι φτωχά. Μετά τον τοκετό το κορίτσι φεύγει, αναζητώντας καταφύγιο σ’ ένα κέντρο προστασίας για εφήβους.
Η αφήγηση παρόλο που έχει στο κέντρο το νεαρό κορίτσι εστιάζει κυρίως στα της έρευνας και σ’ όσους συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σ’ αυτήν: τον πατέρα, τον δημοσιογράφο, την τοπική κοινωνία. Η σκηνοθεσία σκιαγραφεί με τόνους σκοτεινούς ένα κοινωνικό τοπίο αφιλόξενο γι’ αυτό το κορίτσι. Αφηγηματικές ελλείψεις, χρονικά άλματα και υπαινιγμοί καθορίζουν την αφήγηση: ο θεατής βρίσκεται μέσα σε μια ομίχλη αναζητώντας το κέντρο βάρους. Ωστόσο ό,τι σχηματίζεται σιγά –σιγά είναι η εικόνα μιας νεαρής γυναίκας, η οποία δεν έχει λόγο, μοιάζει να άγεται. Είναι το ανδρικό βλέμμα –του πατέρα, του δημοσιογράφου, της τοπικής κοινωνίας-, που σχηματίζει την εικόνα της. Όμως αυτή είναι μια εικόνα θρυμματισμένη, σαν ένα πορτραίτο μωσαϊκό. Μόνο στο τέλος, η ηρωίδα μοιάζει να ανακτά τον εαυτό της και την εικόνα της. Το τραύμα όμως παραμένει…

Δημήτρης Μπάμπας