b_505X0_505X0_16777215_00_images_2021_docfest14.jpg


Masterclass

Πώς προσδιορίζει κανείς σήμερα την έννοια του δημιουργικού «ντοκιμαντέρ»; Πόσο εφικτό είναι πρακτικά το να κάνει κανείς ταινίες σήμερα και να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που ενδεχομένως συναντήσει; Τι είδους ζητήματα προβληματίζουν τη νέα γενιά σκηνοθετών;
Ο Γιάννης Σκοπετέας, Αναπληρωτής Καθηγητής Σκηνοθεσίας και Σεναριογραφίας στις Ψηφιακές Οπτικοακουστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, επιχειρεί να απαντήσει σε αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα συζητώντας με τους νέους ντοκιμαντερίστες, τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του μεταπτυχιακού προγράμματος Έφη Σιαλευρή, Παναγιώτη Βεκρή, Κατερίνα Τζόβα και Βαγγέλη Μακροστέργιο.
Ένας ειλικρινής διάλογος, που ξεκινά παίρνωντας αφόρμηση από τις βραβευμένες ταινίες των φοιτητών, φιλοδοξώντας να φέρει στο φως απαντήσεις σε φλέγοντα ζητήματα γύρω από τον κινηματογράφο και να ανακαλύψει ακόμη περισσότερους συλλογισμούς που απορρέουν αβίαστα από αυτά, μέσα από την ανανεωτική ματιά των νέων δημιουργών.

Oι ταινίες
aPolis της Κατερίνας Τζόβα
Άλλη μια ταινία για τις χαμένες πατρίδες; Μάλλον, ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντερ γι’ αυτούς που έφεραν στην Ελλάδα κάτι παραπάνω απ’ όσα ονομάστηκαν, αργότερα, «πολίτικη κουζίνα». Μια φέτα σινεμά, ανάμεσα στο προσωπικό ημερολόγιο και στο κινηματογραφικό χρονικό, γεμάτο συνδυασμούς σκέψεων, εικόνων, αισθημάτων και ερεθισμάτων.

Σπιτική Λεμονάδα του Βαγγέλη Μακροστέργιου
Η κα Ελένη, γέννημα θρέμμα των προσφυγικών πολυκατοικιών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ύστερα από αγώνες 30 ετών για τη διάσωση των κτιρίων της γειτονιάς της, συνυπάρχει σήμερα με έναιδιαίτερο κράμα ανθρώπων, μεταξύ των οποίων υπάρχουν πρόσφυγες και μετανάστεςαπό Ασία και Αφρική, σε μια γειτονιά που αποτελεί ένα διαχρονικό γκέτο.

 Το βάλσαμο της Έφης Σιαλευρή
Ανάμεσα στις φροντίδες της καθημερινότητας, την οικογενειακή ζωή και τη δουλειά της, η Μαρία Σεϊτανίδου, μια νέα γυναίκα που ζει στη Μυτιλήνη, βρίσκει το βάλσαμό της στο τραγούδι. Την βρίσκεις σε αγκαλιές παιδιών, σε κύκλους ανθρώπων που χορεύουν και σε καρδιές που πλέουν. Ταξιδεύει με τη φωνή της από το παρελθόν στο παρόν, από τη γη στον ουρανό.

Ο Αργύρης στην καραντίνα του Παναγιώτη Βεκρή
Ο Αργύρης, αναγκάζεται στοπλαίσιο της πανδημίας να μείνει στο εξοχικό σπίτι των γονιών του, στον οικισμό του Περάματος Λέσβου. Ο εγκλεισμός της καραντίνας σε συνδυασμό με την απέχθεια που νιώθει για το χωριό, αλλά και η έλλειψη της συντρόφου του που μένει στην Αθήνα, τον έχουν οδηγήσει σε απόγνωση. Η καραντίνα θα σταθεί αρκετή για τον κρατήσει μακριά της;




DocRocks!

Tο Κινηματογραφικό Εργαστήριο «DocRocks!» είναι και πάλι εδώ για να χαρίσει μοναδικές κινηματογραφικές εμπειρίες σε μικρούς και μεγάλους! Παρά τους υποχρεωτικούς περιορισμούς που δεν επιτρέπουν τη φυσική παρουσία λόγω της τρέχουσας κατάστασης, η εναλλακτική διαδικτυακή συντροφιά είναι εδώ και είναι πιο μεγάλη από ποτέ. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, δε θαμπορούσαμε να στερήσουμε από τους μικρούς μας φίλους τη χαρά των εργαστηρίων και της μάθησης. Για το λόγο αυτό, φέτος το  «DocRocks!» θα διεξαχθεί ηλεκτρονικά, στο πλαίσιο της απομακρυσμένης διδασκαλίας.
Με την καθοδήγηση καταξιωμένων δημιουργών του κινηματογραφικού χώρου,οι μαθητές συζητούν, ανταλλάσσουν απόψεις και με όπλο τη φαντασία, τις κάμερεςκαι τους υπολογιστές, μαθαίνουν τα βήματα για να δημιουργήσουν ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, με τη διαφορετική, ανατρεπτική ματιά των νέων.
Σε αυτές τις εποχές της αβεβαιότητας φτιάξτε ταινιάκια με ιστορίες δικές σας, παράλογες ή μη, πραγματικές ή όχι. Κάντε το σαν παιχνίδι. Προσπαθήστε να καταγράψετε την αστεία πλευρά σε όσα σας προβληματίζουν και τότε θα δείτε ότι το γέλιο είναι θεραπεία για εσάς αλλά και για τους γύρω σας, γιατί το γέλιο διαλύει και διώχνει το φόβο. Ανοίξτε το παράθυρο στην ποίηση της ζωής, γνωρίστε την τέχνη του κινηματογράφου, ξεκινήστε τα πρώτα σας βήματα στον χώρο της δημιουργίας.
Τα εργαστήρια για το DocRocks θα λειτουργούν έως και τις 22 Δεκεμβρίου 2020.

 


Νεανική Δημιουργία  

Ιστορίες συνηθισμένες ή απίθανες, αστείες ή συγκινητικές, που αποκαλύπτουν την αγάπη ανάμεσα σε ανθρώπους, ζώα και αναμνήσεις, ζωντανεύουν, μέσα από τις ξεχωριστές ιστορίες και τις οπτικές των νέων δημιουργών. Πρόκειται για δημιουργούς των οποίων η αγάπη για τον κινηματογράφο ξεκίνησε από μια μικρή σπίθα, και έφτασε να γίνει ταινία. Έτσι, μαζί θα ανακαλύψουμε τα μικρά θαύματα που κρύβονται γύρω από τη φιλία ενός μικρού κοριτσιού με μια φάλαινα, μέσα από μια φανταστική, ποιητική αναπαράσταση του εσωτερικού αυτού ταξιδιού, την ύπαρξη ενός ισχυρού δεσμού με ένα ζώο, ή το πόσο μακριά θα έφτανε κανείς για να είναι με αυτούς που αγαπά.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος όλες οι ιστορίες διαθέτουν παιδευτικό χαρακτήρα, δείχνοντας έμπρακτα στα παιδιά, αλλά και σε όλους μας, ένα σαφέστατο παράδειγμα αγνής, απύθμενης και ανιδιοτελούς αγάπης. Τα θέματα των ταινιών της Νεανικής Δημιουργίας αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές μας, με ταξίδια στον χρόνο, ταξίδια φανταστικά ή μη...
Σκοπός του Φεστιβάλ είναι να δώσει τη δυνατότητα στο κοινό να προβληματιστεί και να ανακαλύψει τον κόσμο του ντοκιμαντέρ μέσα από τα μάτια των νέων, αλλά και να  ενδυναμώσει τη συμμετοχή τους στο χώρο του κινηματογράφου, στηρίζοντας για μία ακόμη φορά την καλλιτεχνική δημιουργία ως αναντικατάστατο μέσο βαθιάς εκφραστικότητας.Image title
Θα προβληθούν οι ταινίες:
Bear With Me της Daphna Awadish
Champ της Cassandra Offenberg
Chasing Stars της Laura Aldofredi
Αδελφές Ψυχές του Βασίλη Λουλέ και την ομάδα μαθητών
Δημοτικό Σχολείο Δροσιάς 1870-2020, Ένα Σχολείο Διηγείται της Βιβής Μπούτση


Εκθεση Animated world!

Μέσω του 14ου Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ – docfest, oι λάτρεις του animation μπορούν να γίνουν μέρος ενός συναρπαστικού ταξιδιού στον κόσμο της «κινούμενης εικόνας», με οδηγό τον σκηνοθέτη και animator Ιορδάνη Ανανιάδη.
Μέσα από την αφήγηση του κύριου Ιορδάνη Ανανιάδη, ταξιδεύουμε σε φαντασιακά τοπία, όπου τα όνειρα μετουσιώνονται σε εικόνες. Η έκθεση περιλαμβάνει περισσότερα από 60 σκίτσα από τα έργα και την τρέχουσα παραγωγή του Ιορδάνη Ανανιάδη. Μέσα από το animation, ζώα, πλάσματα του βυθού αλλά και ανθρώπινοι χαρακτήρες ζωντανεύουν και αφηγούνται την ιστορία τους.
Η ταχεία προβολή μιας σειράς από εικόνες κατορθώνουν να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Μέσα από τη σχεδιοκίνηση, ο δημιουργός μπορεί και αφηγείται μικρές και μεγάλες ιστορίες, εμπλουτίζοντάς τες με πλούσια σχέδια και πολύχρωμες εικόνες, τόσο πολύπλευρες, όσο η ίδια η ζωή. Με αυτόν το μοναδικό τρόπο έκφρασης ο καλλιτέχνης, μας ταξιδεύει, μέσα από τα σκίτσα του στον μαγικό του κόσμο, οπού ο χρόνος και ο χώρος δεν υφίστανται.

(δ.τ.)