(Σχόλια για ταινίες...και όχι μόνο)

Μετά τον Τσαουσέσκου...
Τα ντοκιμαντέρ βρήκαν πολύ δύσκολα τον δρόμο για την ανάκαμψη μετά το '90. Κι αυτό γιατί την εποχή του κομμουνισμού θεωρούνταν εργαλείο προπαγάνδας. Στη συνέχεια τα στούντιο που γύριζαν ντοκιμαντέρ εξαφανίστηκαν, ενώ και οι ίδιοι οι δημιουργοί συνάντησαν  μεγάλες δυσκολίες για το πώς να υιοθετήσουν μία νέα στάση στη δουλειά τους. Τελευταία έχουν κάνει την εμφάνισή τους νέα είδη, όπως το observation documentary, ενώ οι νέοι σκηνοθέτες ασχολούνται ιδιαίτερα με θέματα κοινωνικού περιεχομένου.

Για το σύγχρονο ρουμάνικο σινεμά
Πάντα υπάρχει μυθοπλασία στο ντοκιμαντέρ. Ο κόσμος πιστεύει ότι ένα ντοκιμαντέρ είναι απόλυτα αντικειμενικό, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η μυθοπλασία και το ντοκιμαντέρ είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Αυτή τη στιγμή υπάρχει στο ρουμανικό σινεμά μία προσέγγιση ντοκιμενταρίστικη. Εμένα με ενδιαφέρει ιδιαίτερα αυτό που κάνει το ρουμανικό θέατρο, το οποίο έχει επηρεαστεί επίσης από το ντοκιμαντέρ. Υπάρχουν περιπτώσεις σκηνοθετών που πηγαίνουν μαζί με τους ηθοποιούς στον χώρο όπου διαδραματίζεται η υπόθεση του έργου και δουλεύουν επιτόπου. Αυτό δίνει αμεσότητα στο έργο τους καθώς μιλούν συχνά για καυτά ζητήματα που απασχολούν τη Ρουμανία.

Για την ταινία Ψυχρά κύματα (2007)
Το Radio Free Europe ήταν ένα μέσο προπαγάνδας της αμερικανικής κυβέρνησης. Ήθελα να δείξω την αμφισημία του ραδιοφώνου, που από τη μια αποτελεί μέσο ενημέρωσης και από την άλλη προπαγάνδας. Πρόθεσή μου ήταν να οπτικοποιήσω το ηχητικό υλικό που ήταν διαθέσιμο, τις φωνές των εκφωνητών του ραδιοφώνου. Κι αυτό γιατί ο κόσμος στο παρελθόν αγαπούσε αυτές τις φωνές, οι εκφωνητές είχαν γίνει αστέρες χωρίς να γνωρίζει κανείς τη μορφή τους. Θεωρώ ότι το ραδιόφωνο είναι ένα ήπιο μέσο ενημέρωσης σε σύγκριση με την τηλεόραση που σε βομβαρδίζει με εικόνες. Πολλοί πιστεύουν ότι η επανάσταση του '89 δεν θα είχε γίνει χωρίς το Radio Free Europe. Μετά την επανάσταση και τον θάνατο του Τσαουσέσκου, η δύναμη του μέσου αυτού χάθηκε, ήταν σαν να εξαφανίστηκε το ραδιόφωνο στη Ρουμανία μέσα σε μια μέρα.

Για την ταινία  Καπιταλισμός: η βελτιωμένη μας συνταγή (2010)
Το σινεμά εξακολουθεί να αποτελεί σαγηνευτικό είδος για τέτοιους ανθρώπους. Δέχτηκαν την πρότασή μου γιατί σκέφτηκαν ότι θα γίνουν κινηματογραφικοί αστέρες. Επίσης δεν είχα σκοπό να σταθώ σαν εισαγγελέας απέναντί τους, παρά το γεγονός ότι δεν επιδοκιμάζω τη συμπεριφορά τους.

(αποσπάματα από συνέντευξη Τύπου που έγινε το Σάββατο 14 Μαρτίου 2015, στο πλαίσιο του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης)