«Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να εκσφενδονίζεις σοβαρά θέματα σε ένα σαγηνευμένο κοινό που γελάει. Αυτό που πάντα μου άρεσε στον Joseph Beuys είναι ότι ποτέ του δεν παρουσίαζε τις θεωρίες του. "
Ο Christoph Maria Schlingensief (24 Οκτωβρίου 1960 - 21 Αυγούστου 2010) υπήρξε σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, εικαστικός καλλιτέχνης. Ξεκινώντας ως ανεξάρτητος σκηνοθέτης, ο Schlingensief στη συνέχεια πέρασε στο θέατρο και τα φεστιβάλ, με παραγωγές που συχνά προκαλούσαν δημόσιες αντιπαραθέσεις.
Ο Schlingensief ξεκίνησε την καλλιτεχνική του καριέρα ως σκηνοθέτης - σε ηλικία εννέα ετών. Προσπάθησε να σπουδάσει σινεμά στη σχολή κινηματογράφου, αλλά δεν έγινε δεκτός. Αυτό όμως δεν τον σταμάτησε. Έκανε 20 ταινίες, ταινίες που απεικονίζουν όψεις της γερμανικής ιστορίας, ωστόσο καμία τους δεν ήταν εύκολη στην παρακολούθηση μάτια: αίμα που κυλάει, λαιμοί που κόβονται, ηθοποιοί που ουρλιάζουν.
«Πρώτα απ 'όλα, είμαι σκηνοθέτης του κινηματογράφου», δήλωσε ο Christoph Schlingensief, το 2006 σε μια συνομιλία με τον Alexander Kluge, με αφορμή την έκθεση του με τον τίτλο «chickenballs: der hodenpark» στο μουσείο του Salzburg, Museum der Moderne. Ήταν μια φαινομενικά αναχρονιστική παρατήρηση εκείνη την εποχή: ο σκηνοθέτης με παρελθόν στο trash (DAS DEUTSCHE KETTENSÄGENMASSAKER, TERROR 2000) είχε ήδη γίνει μια αμφιλεγόμενη cult φιγούρα του θεάτρου Volksbühne του Βερολίνου, είχε παρουσιάσει το έργο Bambiland της Elfriede Jelinek στη σκηνή του Burgtheater της Βιέννης και είχε προκαλέσει αναστάτωση με την παραγωγή του Parsifal στο Bayreuth. Η ταινία του, με τον τίτλο DIE 120 TAGE VON BOTTROP (The 120 Days of Bottrop), είχε κυκλοφορήσει αρκετά χρόνια πριν, και στο τοπίο του κινηματογράφου στη Γερμανία είχε ήδη αντιμετωπίσει τείχη απόρριψης. Ο «προκλητικός» και «προβοκάτορας» Schlingensief είχε προσανατολιστεί προς την avant-garde, στο ύφος των ταινιών του Kenneth Anger, Kurt Kren ή Werner Nekes και είχε πειραματιστεί με το Super 8 στο μικροαστικό οικογενειακό περιβάλλον του,
Και όμως, η διπλοέκθεση, οι συσκότισεις και η «τοποθεσία γυρισμάτων» ως ένας μικροβιότοπος συνόδευαν το θεατρικό του έργο, όπως και το animatograph, μια σκηνή που περιστρέφεται και στην οποία ο θεατής θα μπορούσε «τελικά να μπει στη δική του (κινηματογραφική) εικόνα». Με τα γυρίσματα της ταινίας του THE AFRICAN TWIN TOWERS στη Ναμίμπια το 2005, ο Schlingensief ωθεί για άλλη μια φορά τον κινηματογράφο στα όρια του. Και όταν έπρεπε να αντιμετωπίσει τη διάγνωση του καρκίνου, το 2008, τότε στο έργο του Eine Kirche der Angst vor dem Fremden in mir («A Church of Fear for the Stranger in Me») στράφηκε προς ένα αποκαλυπτικό μοντάζ.
Φιλμογραφία
Say Goodbye to the Story (ATT 1/11) 2011
The African Twintowers 2008
Freakstars 3000 2004
U3000 2000
The 120 Days of Bottrop 1997
United Trash 1996
00 Schneider – Jagd auf Nihil Baxter 1994
Terror 2000 1992
The German Chainsaw Massacre 1990
100 Years of Adolf Hitler 1989
Mutters Maske 1988
Idiots' Battle 1986
Menu Total 1986
Egomania 1986
Bye, Bye 1985
My Wife in 5 1985
Remarks I 1984
Tunguska - Die Kisten sind da 1984
What Happened to Magdalena Jung? 1983
Phantasus muss anders werden - Phantasus go home 1983
How Would You Decide? 1982
Für Elise 1982
Hey Mum, Let's Shoot a Movie 1977
The Secret of the Count of Kaunitz 1976
Lady Florence's House of the Dead 1974
The School Class 1969
My 1. Movie 1968
(δελτίο τύπου Viennale 2020. Επιμέλεια Δ. Μ.)
