του Zach Braff

Η ταινία είναι μία γλυκόπικρη κομεντί που επικεντρώνεται στο οικογενειακό τοπίο. Εχοντας στο επίκεντρο το παρελθόν και την αξία της οικογένειας ο σκηνοθέτης μέσα από ένα σύγχρονο και αντισυμβατικό βλέμμα σχολιάζει τις προβληματικές ανθρώπινες σχέσεις...
Ο Άντριου μένει στο Λος Αντζελες, παρέα με τα αντικαταθλιπτικά του και τις μάλλον αποτυχημένες εμφανίσεις του σε τηλεοπτικές σειρές. Ο ξαφνικός θάνατος της μητέρας του, τον `αναγκάζει` να γυρίσει μετά από εννέα ολόκληρα χρόνια στη γενέτειρά του, το Garden State. Εκεί θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα από τα οποία ήθελε να ξεφύγει, ανάμεσα στα οποία και τον αυταρχικό πατέρα του. Ο Άντριου νιώθει μόνος κι ανυπεράσπιστος απέναντι σε γνωστούς κι άγνωστους, μέχρι τη στιγμή που θα γνωρίσει τη Σαμ, την καινούρια του οικογένεια...
Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Zach Braff δηλώνει σχετικά με την ταινία: "Ήθελα να δημιουργήσω μία έξυπνη ιστορία αγάπης για νέους ανθρώπους και μία ταινία που θα μπορούσε να μεταδώσει αβίαστα αυτό το αυθεντικό συναίσθημα του `τι σημαίνει ακριβώς να γυρίζεις επιτέλους στο σπίτι σου`. Έχω βαρεθεί να παρακολουθώ ταινίες με την ίδια πλοκή, όπου ένα Χ γεγονός χρειάζεται 30 λεπτά για να έρθει στην επιφάνεια... Τόσες πολλές ταινίες ακολουθούν αυτήν την ίδια, δοκιμασμένη δομή, γιατί είναι πολύ δύσκολο να φτιάξουν μία ταινία αλλιώς.
(...) Κομμάτια της ταινίας έχουν συμβεί ακριβώς έτσι σε μένα (τα έχω ζήσει). Άλλα μέρη της ταινίας είναι καθαρές επινοήσεις. Είναι ένα είδος αμάλγαμα ανεκδότων και άλλων συμβάτων που έζησα στα προάστια. Έχω μια πολύ καλή σχέση με τον πατέρα μου. Με κανένα τρόπο ο χαρακτήρας που βλέπουμε στην ταινία δεν είναι ο πατέρας μου. Νομίζω ότι η σχέση πατέρα -γιου είναι ένα παγκόσμιο θέμα.
(...) Οι ηθοποιοί (Natalie Partman και Peter Sargaard) είχαν μια σχετική ελευθερία ως προς το σενάριο. Τους είπα ότι αν μια φράση δεν τους βγαίνει με φυσικότητα και θέλουν να την αλλάξουν τότε μπορούν να το κάνουν. Πιστεύω ότι το πιο σημαντικό στις ερμηνείες τους είναι ότι αισθάνονται ότι οι φράσεις που λένε προέρχονται από τους χαρακτήρες που υποδύονται."

(πηγή δ.τ.)