(Στα όρια)
του Oren Moverman

Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και συγκεκριμένα στο σκάνδαλο Rampart που ξέσπασε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 στο Λος Άντζελες: μετά από επανειλημμένες αναφορές για ανάρμοστη συμπεριφορά αστυνομικών, οι έρευνες αποκάλυψαν ένα απίστευτο κύκλωμα διαφθοράς ανάμεσα στους αστυνομικούς του τμήματος Rampart, που θεωρητικά ασχολούνταν με την καταστολή του εγκλήματος των συμμοριών.
Το σενάριο της ταινίας είναι του γνωστού συγγραφέα James Ellroy/ Τζέιμς Ελρόι.  Ο Ελρόι είχε έντονες αναμνήσεις και συναισθήματα τόσο για τα γεγονότα όσο και για τους ανθρώπους που εμπλέκονταν σε αυτά. «Ήθελα να αναφερθώ στο σκάνδαλο Rampart μέσα από την ιστορία ενός πολύ διεστραμμένου άντρα» εξηγεί ο σεναριογράφος. «Προσωπικά είχα πρόσφατα ζήσει ένα διαζύγιο και αρκετές δυσάρεστες περιπέτειες με γυναίκες, και ήθελα να ενσωματώσω μέρος της δικής μου ζωής μέσα σε αυτή την ταινία, όπου η εξιλέωση απαιτεί ένα τεράστιο τίμημα».
Ο σκηνοθέτης Oren Moverman δηλώνει: "Ο Τζέιμς Ελρόι είναι ένας καταπληκτικός συγγραφέας και του αρέσει να πειραματίζεται με τη φόρμα. Βρήκα το σενάριο ασυνήθιστο και ενδιαφέρον: μια μελέτη πάνω στο ταξίδι ενός άντρα μέσα στην παράνοια, το φόβο και την τιμωρία. Όλα όσα έχει κάνει στο παρελθόν επιστρέφουν τώρα για να τον στοιχειώσουν. Είναι ένας διαχρονικός χαρακτήρας και αισθάνθηκα ότι έπρεπε να καταγραφεί με μια καθαρά υποκειμενική ματιά. Η κάμερα έπρεπε να εστιάζει διαρκώς στην οπτική γωνία του ήρωα και να τον ακολουθεί σε κάθε σκηνή, περιγράφοντας τον ίδιο και το πώς αλληλεπιδρά με τους άλλους χαρακτήρες.
(...) Το σκάνδαλο θα άξιζε μια ταινία αφιερωμένη αποκλειστικά σε αυτό, ή ενδεχομένως ένα ντοκιμαντέρ. Πολλοί αστυνομικοί είχαν κατηγορηθεί για παράνομες πράξεις, άδικες συλλήψεις, ό,τι μπορεί να υπάρξει από δολοφονίες μέχρι διακίνηση ναρκωτικών. Και οι περισσότερες κατηγορίες εναντίον τους προήλθαν από συναδέλφους τους αστυνομικούς. Δεν θέλαμε να γίνει αυτό το κεντρικό σημείο της ταινίας. Θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε το σκάνδαλο Rampart για να υποδηλώσουμε μια μεταβατική περίοδο, όπου οι συνθήκες αλλάζουν και πρέπει να προσαρμοστείς κι εσύ μαζί τους αν θες να επιβιώσεις. Όπως για παράδειγμα στα γουέστερν, όπου όταν φτάνει ο νόμος στο φαρ ουέστ οι ισορροπίες αλλάζουν. Θέλησα να πω την ιστορία ενός άντρα που παρ’όλα αυτά επιμένει να μην αλλάξει. Θα μπορούσε αν ήθελε να βρει την αγάπη, ένα καταφύγιο, μια σχέση με τις κόρες του, όμως δεν το κάνει. Τον εμποδίζει η υπεροψία του, ο φόβος και τελικά το ίδιο του το παρελθόν.
Μία από τις σκηνοθετικές επιλογές του Oren Moverman ήταν ότι επέλεξε να κινηματογραφήσει πολλές από τις σημαντικές σκηνές της ταινίας την ημέρα αντί για τη νύχτα: «Οι νυχτερινές σκηνές έχουν συχνά κάτι το στημένο, το προφανές. Γι’αυτό προσπάθησα να βρω αιτίες που θα δικαιολογούσαν το ότι τα συγκεκριμένα γεγονότα συνέβησαν την ημέρα». Σχετικά με την διεύθυνση των ηθοποιών ο σκηνοθέτης εξηγεί την τακτική του: «Πιστεύω ότι ένας ηθοποιός πάντα ξέρει περισσότερα για το χαρακτήρα του από ότι εγώ, γιατί αυτός είναι που θα του δώσει ζωή. Έτσι, ενώ μπορεί να δίνω οδηγίες και να προτείνω ιδέες, πάντα αφήνω ένα περιθώριο να κάνω λάθος και να είναι πιο σωστές ιδέες των ηθοποιών. Αυτό που επιδιώκω είναι να τοποθετώ τους ηθοποιούς στο κατάλληλο περιβάλλον και μετά να εξασφαλίζω τη χαλαρότητά τους. Αν ξέρεις το χαρακτήρα και τα λόγια σου, μπορείς να ξεχάσεις όλα τα υπόλοιπα. Αρκεί να είσαι παρών στη στιγμή σου».

(σημειώσεις για την παραγωγή)