του Ben Lewin
(το σημείωμα του σκηνοθέτη)
thesessi.jpg

Ένα άρθρο του Μάρκ Ο’Μπράιαν/ Mark O'Brien, με τίτλο “Διακρίνοντας ένα Σεξουαλικό Υποκατάστατο” αποτέλεσε τη βασική ιδέα για τη δημιουργία του σεναρίου, ωστόσο η τελική καταγραφή των χαρακτήρων και της θεματικής της ταινίας άλλαξε αρκετά καθώς, ερευνώντας την υπόθεση του Μάρκ, σκόνταφτα πάνω σε γεγονότα τα οποία μετουσιώνονταν σε κωμικοτραγικές συνειδητοποιήσεις. Για παράδειγμα, την περίοδο που αναζητούσα την εξασφάλιση των δικαιωμάτων του άρθρου έπεσα πάνω στην πιο ευχάριστη ειρωνεία που κρυβόταν πίσω από την ιστορία του Μάρκ, ότι δηλαδή ένα γεγονός το οποίο ο ίδιος είχε ξεγράψει από τη ζωή του, απλά συνέβη.
(...) Ένα άλλο γεγονός που άλλαξε άρδην την προσέγγισή μου ως προς τον χαρακτήρα του Μαρκ ήταν η γνωριμία μου - από κοντά πλέον - με την ίδια την Σέριλ Κοέν Γκρίν, το αληθινό “υποκατάστατο” που τώρα πλέον τυχαίνει να είναι μια γιαγιάκα η οποία εξακολουθεί να ασκεί το επάγγελμά της. Ο χρόνος που πέρασα μαζί της και οι πολύτιμες πληροφορίες της με βοήθησαν να στήσω τη σχέση μεταξύ τους, κάτι το οποίο δεν θα μπορούσα να ολοκληρώσω σε καμία περίπτωση, τόσο αποτελεσματικά και ρεαλιστικά.
(...) Νιώθω πως υπάρχει μια γενική εντύπωση ότι το να κάνεις μια ταινία είναι διασκεδαστικό. Ειλικρινά δε γνωρίζω πως έχει δημιουργηθεί αυτή η ιδέα στους  ανθρώπους. Δε μπορώ να αρνηθώ πως η σύλληψη μιας κινηματογραφικής ιδέας είναι διασκεδαστική, όπως επίσης - σε κάποιες περιπτώσεις, διασκεδαστικό μπορεί να είναι και το αποτέλεσμα της μεταφοράς της ιδέας στο σελιλόιντ, αλλά για μένα προσωπικά η διαδικασία της ολοκλήρωσης μιας ταινίας είναι, παραδοσιακά, φοβερά επίπονη και ενέχει άπειρα εμπόδια, άγχη και παρεξηγήσεις, σε σημείο που φτάνοντας σπίτι σου το βράδυ, μετά από κάθε γύρισμα, να αισθάνεσαι ανακούφιση.
Ε, λοιπόν θα ήθελα να σας εξομολογηθώ πως τα “Μαθήματα Ενηλικίωσης” είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνουν τον κανόνα! Η διαδικασία δημιουργίας της ταινίας ήταν ειλικρινά μια μοναδική εμπειρία. Δεν ήταν απλά ευχάριστη, αλλά εκστατικά διασκεδαστική ενασχόληση η οποία μου προκαλούσε τεράστιο ενθουσιασμό και όταν όλο αυτό έφτασε στο τέλος του, ένιωσα ένα μεγάλο και ακατανίκητο πόνο!

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)