του Jim Jarmusch
(σχετικά με την ταινία)

Με φόντο ένα τοπίο ερήμωσης, στο Ντητρόιτ αλλά και στην Ταγγέρη, ο Adam, ένας περιθωριακός μουσικός, σε βαθιά κατάθλιψη εξαιτίας της πορείας της ανθρωπότητας, συνδέεται ξανά με την Eve, την αινιγματική ερωμένη του.
Ο έρωτας τους έχει ήδη αντέξει αρκετούς αιώνες, αλλά το ειδύλλιο τους σύντομα θα διακοπεί από την Ava, την εκτός ελέγχου μικρότερη αδελφή της Eve.
Μπορoύν αυτοί, οι σοφοί αλλά και ευαίσθητοι περιθωριακοί, να συνεχίσουν να επιβιώνουν, ενώ τριγύρω τους ο μοντέρνος κόσμος καταρρέει;
Ο Jim Jarmusch δηλώνει: «Η ταινία είναι μια αντισυμβατική ιστορία αγάπης μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, του Αδάμ και της Εύας. (Το σενάριο είναι εν μέρει εμπνευσμένο από το τελευταίο βιβλίο του Mark Twain: The Diaries of Adam and Eve -αν και καμία άλλη άμεση αναφορά στο βιβλίο δεν γίνεται, πέραν των ονομάτων των χαρακτήρων). Αυτοί οι δύο εραστές είναι αρχετυπικοί περιθωριακοί, κλασικοί μποέμ, εξαιρετικά έξυπνοι και σοφιστικέ –και παρ'όλα αυτά κυριευμένοι από τα ζωώδη ένστικτά τους. Έχουν ταξιδέψει στον κόσμο και έχουν βιώσει πολλά, πάντα ζώντας στο γεμάτο σκιές περιθώριο της κοινωνίας. Και όπως η δική τους ιστορία αγάπης, έτσι και η οπτική τους στην ανθρώπινη ιστορία εκτείνεται σε βάθος αιώνων -επειδή συμβαίνει αυτοί να είναι βαμπίρ. Όμως, η ταινία δεν είναι μια συνηθισμένη ιστορία με βαμπίρ.
 (...) Στην ταινία, τα βαμπίρ είναι μια έντονη μεταφορά -ένας τρόπος για να καδραριστούν οι βαθύτεροι σκοποί της ιστορίας. Είναι μια ιστορία αγάπης, αλλά και μια ιστορία δύο εξαιρετικών περιθωριακών, οι οποίοι, λόγω ασυνήθιστων καταστάσεων, έχουν μια τεράστια εικόνα επισκόπησης της ανθρώπινης και της φυσικής ιστορίας: των εκπληκτικών επιτευγμάτων αλλά και των τραγικών και βάρβαρων αποτυχιών. Ο Αδάμ και η Εύα είναι οι ίδιοι μεταφορές για την παρούσα κατάσταση του ανθρώπινου βίου - είναι εύθραυστοι και επαπειλούμενοι, επιρρεπείς τις δυνάμεις της φύσης, καθώς και στην κοντόφθαλμη συμπεριφορά όσων βρίσκονται στην εξουσία».
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)