του Harmony Korine

Ταινία που αφηγείται ένα μακρύ ταξίδι μετάβασης, η ταινία του Harmony Korine είναι κυρίως μια σπάνια στιγμή για το αμερικάνικο σινεμά: όταν τα κλισέ και τα αρχέτυπα των κινηματογραφικών ειδών διαλύονται, υπό το ισχυρό βλέμμα ενός αληθινού δημιουργού, για να δημιουργηθεί ένα σαγηνευτικό ενήλικο «παραμύθι» για τις τελευταίες στιγμές της ανέμελης νεότητας, λίγο πριν το άγος της ενήλικης ζωής.
Η χρονική περίοδος, στην οποία διαδραματίζεται η αφήγηση, είναι η περίοδος των ανοιξιάτικων διακοπών (Spring Break) όταν οι τελειόφοιτοι των αμερικάνικων λυκείων κατηφορίζουν στον «επί γης παράδεισο» της Αμερικής, στην ηλιόλουστη Φλόριντα, για να ζήσουν τις τελευταίες ανέμελες στιγμές νεανικής κραιπάλης, λίγο πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς. Τα κεντρικά πρόσωπα της ταινίας είναι τέσσερα νεαρά κορίτσια -η Faith, Brit, Candy, και Cotty (στους ρόλους αντίστοιχα οι Selena Gomez, Ashley Benson, Vanessa Hudgens και Rachel Korine)- από μια συντηρητική επαρχιακή πόλη της Αμερικής αποφασισμένες να γνωρίσουν τον αληθινό κόσμο των απολαύσεων.
Τρία είναι τα ευδιάκριτα μέρη στα όποια χωρίζεται η δραματική πλοκή. Στο πρώτο –και πιο αθώο- περιγράφεται η είσοδος και η συμμετοχή των κοριτσιών στις ηδονιστικές, οργιαστικές, σχεδόν βακχικές, τελετουργίες του Spring Break. Μέρος, που θα ολοκληρωθεί με τη σύλληψη τους, και την αποχώρηση της Faith, του πιο «αδύναμου» μέλους της παρέας: προσώπου που αντιλαμβάνεται μ’ έναν ηθικό (χριστιανικό, δηλαδή ενοχικό) τρόπο τη συμμετοχή της στο Spring Break.
Στο δεύτερο μέρος, όπου περιγράφεται η είσοδος των εναπομείναντων κοριτσιών στο βασίλειο του Κακού, κεντρικό πρόσωπο είναι ο Alien, ένας τοπικός βαρόνος ναρκωτικών και ράπερ (στο ρόλο James Franco), ένας γοητευτικός Πρίγκιπας του Κακού. Μέρος, που θα κορυφωθεί μ’ ένα περιστατικό βίας και την αποχώρηση- επιστροφή της Cotty. Εδώ είναι η αδρεναλίνη το ισχυρότερο ναρκωτικό και η δύναμη του κακού που σαγηνεύει.
Το τρίτο μέρος, όπου η Brit και Candy βυθίζονται στη μαγευτική επικράτεια ενός «σκοτεινού» (σχεδόν ερεβώδους) παραμυθιού, κορυφώνεται με την πλήρη χειραφέτηση των δύο κοριτσιών (μετά τη μαθητεία τους στις διδαχές του Κακού), σε μια σκηνή που θυμίζει τις σκηνές μονομαχίας- αναμέτρησης στο κλασικό γουέστερν.
Ταινία που συνομιλεί με τις ταινίες νεανικής μετάβασης -όπως το Millennium Mambo (2001) του Hou Hsiao-Hsien- η ταινία Spring Breakers σημαδεύεται από εικόνες (και ήχους) της σύγχρονης αμερικάνικης ποπ κουλτούρας. Οι σχεδόν παραισθητικές, διάστικτες από την ποπ πολυχρωμία, εικόνες της, συγκροτούν το μαγικό σύμπαν ενός παραμυθιού: έτσι εξάλλου αντιμετωπίζουν και αυτό που ζουν οι τέσσερις κοπέλες: ως μια μοναδική μαγευτική στιγμή της ζωής τους. Είναι το παραμύθι της σύγχρονης αμερικάνικης ποπ κουλτούρας, το παραμύθι ενός video-clip του MTV, με κεντρικό πρόσωπο έναν ράπερ και σε δεύτερους ρόλους τις γοητευτικές ηρωίδες. Και γι’ αυτό, είναι η κάθε μια ηρωίδα, με τον τρόπο της, μια άλλη Αλίκη στη χώρα ενός ποπ παραμυθιού, το οποίο στη συνέχεια θα εξελιχθεί σε εφιάλτη.  Όταν ο τόνος του παραμυθιού –όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα- γίνεται σκοτεινός, τότε αυτές οι ηρωίδες θα ανακαλύψουν και τις αποτρόπαιες πλευρές του (τον κακό λύκο). Και, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει πάντα στα παραμύθια, εδώ δεν υπάρχει κάποιος καλός πρίγκιπας για να τις σώσει.
Είναι, στο τέλος, η αποκάλυψη (ή συνειδητοποίηση) μιας κρυφής γυναικείας δύναμης (δηλαδή της αληθινής τους ταυτότητας), που γίνεται φανερή. Και είναι, ακριβώς αυτή η δύναμη (ή η αυτογνωσία), που θα σώσει όσες αντέξουν το ταξίδι (και το παραμύθι) προς την ενηλικίωση μέχρι το τέλος…

Δημήτρης Μπάμπας