(Μια γυναίκα μόνο ξέρει)
του Rachid Bouchareb

Ταινία γυναικείας φιλίας, αλλά και ταινία δρόμου- περιπλάνησης στη βαθιά Αμερική, η ταινία Just Like a Woman του γάλλο-αλγερινού Rachid Bouchareb συνεχίζει τη θεματική της φιλμογραφίας του (Indigènes, London River, Hors-la-loi) σχετικά με τη θέση του Ξένου/ Μετανάστη στις κοινωνίες της Δύσης.
Η Mona –το ρόλο υποδύεται η ιρανή Golshifteh Farahani- είναι μια νεαρή μετανάστρια που ζει με τον άνδρα της στο Σικάγο. Όταν κατά λάθος προκαλέσει το θάνατο της πεθεράς της, η Mona φεύγει από το σπίτι. Στην περιπλάνησή της συναντά την Marilyn -το ρόλο υποδύεται Sienna Miller-, μια φίλη της από το Σικάγο, η οποία, λόγω μιας ερωτικής απογοήτευσης, αναζητά την τύχη της σαν χορεύτρια της κοιλιάς…
Με φόντο το αμερικάνικο τοπίο -αστικό ή όχι- η δραματική πλοκή κτίζει μια σχέση στενής οικειότητας μεταξύ των δύο απελπισμένων γυναικών, σχέση από την οποία δεν απουσιάζουν τα ερωτικά υπονοούμενα. Αδύναμη λόγω της σχεδίασης των χαρακτήρων, της προβλεψιμότητα του σεναρίου και σ’ ένα βαθμό εξαιτίας της υποκριτικής των ηθοποιών της, η ταινία διαθέτει ένα μόνο σημείο ενδιαφέροντος για τον θεατή: την παρουσία της Golshifteh Farahani.
Ηθοποιός- σταρ σε κάποιες από τις εμβληματικές ταινίες του σύγχρονου ιρανικού σινεμά -Half Moon (Bahman Ghobadi), About Elly (Asghar Farhadi)- και μουσικός της ροκ, η γοητευτική Golshifteh Farahani κάνει σ’ αυτήν την ταινία μια από τις πρώτες εμφανίσεις σε δυτική ταινία. Οι σκηνές που ημίγυμνη χορεύει το χορό της κοιλιάς –σκηνές που αναμφίβολα εξαγριώνουν το συντηρητικό ιρανικό ιερατείο- είναι στιγμές που δίνουν ένα αληθινό νόημα στην ταινία: ένα γυναικείο σώμα που μέσα από το χορό μαγεύει το ανδρικό βλέμμα και διεκδικεί την ελευθερία του...

Δ.Μ.