του Martin Scorsese
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Ο Gordon Gekko [στην ταινία του Oliver Stone, Wall Street] είναι μια εμβληματική φιγούρα, ένα πρόσωπο που έχει καθιερωθεί, ένας αντιπροσωπευτικός επιχειρηματίας. Οι πωλητές [στην ταινία του David Mamet, Glengarry Glen Ross] είναι άτομα που βρίσκονται στον πάτο, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν τις πωλήσεις τους, να κερδίσουν τις προμήθειες τους και να διατηρήσουν κεφάλια τους πάνω από το νερό. Ο Mark Zuckerberg [στην ταινία The Social Network] είναι ένας αφοσιωμένος τύπος που ΄χει ένα σχέδιο. Ο Jordan Belfort (Leonardo DiCaprio), στην ταινία μου είναι κάτι άλλο. Αυτός δεν έχει κανένα άλλο σχέδιο, εκτός από το κερδίσει, το συντομότερο δυνατόν, όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Εισβάλλει σ' αυτόν τον κόσμο, κυριαρχεί μ' ένα έξοχο τρόπο, το απολαμβάνει. Ο Jordan είναι ένας τύπος που ξεπερνά το κάθε εμπόδιο και την κάθε νομοθετική ρύθμιση και, στη συνέχεια, λόγω των ναρκωτικών και της απόλυτης εξάρτησης του από τον πλούτο (με ό,τι αυτή φέρνει), δεν μπορεί με τίποτα να σταματήσει . Ο Jordan ρισκάρει πολλά, ωστόσο αυτό το κάνει γιατί είναι μέρος της απόλαυσης -είναι πανέξυπνος και γι' αυτό δοκιμάζει πάντα τα όρια. “Ξεπέρασα αυτό, ας προσπαθήσω λοιπόν να ξεπεράσω και αυτό". Και τότε συλλαμβάνεται.
Με ενδιέφερε αυτός ο καμβάς –το τεράστιο εύρος της δράσης, ο χώρος που καλύπτεται, οι πολλές διαφορετικές δραστηριότητες, οι θέσεις και οι αλληλεπιδράσεις . Και έπειτα, υπάρχει αυτή η παράπλευρη περιοχή, η ουδέτερη ζώνη όπου περνάει σε μια πραγματικά ποινική συμπεριφορά, που προκαλεί μεγάλη ζημιά σε πολλούς, πάρα πολλούς άλλους ανθρώπους , χωρίς κατ' ανάγκην να το συνειδητοποιεί. Είναι μια ιστορία ανόδου και πτώσης. Κάτι ανάλογο υπάρχει σε πάρα πολλά μυθιστορήματα και ταινίες, ιδιαίτερα σε ταινίες γκανγκστερικές. Ο κριτικός Ρόμπερτ Warshow έγραψε σχετικά για αυτό στο διάσημο δοκίμιο The Gangster as Tragic Hero. Όλα αυτά αφορούν μόνον αυτή τη χώρα; δεν είμαι τόσο σίγουρος. Αλλά ωστόσο είναι μια αφήγηση που συνεχίζει να αναπαράγεται εδώ, ξανά και ξανά και ξανά .
Διερωτάμαι: Δεδομένης της φύσης της ελεύθερης αγοράς του καπιταλισμού - όπου ο κανόνας είναι η άνοδος στην κορυφή με κάθε κόστος - είναι δυνατόν να έχουμε έναν ήρωα από τον χρηματοπιστωτικό κλάδο;  Και υπόψη αυτή δεν είναι μια τάση της ποπ-κουλτούρα για την οποία μιλάμε. Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ήρωες από το πεδίο της οικονομίας στη λογοτεχνία, το θέατρο ή τον κινηματογράφο...

(Απόδοση Δ.Μ., δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο online.wsj.com )