(Δεσμώτης του ιλίγγου)
του Alfred Hitchcock

Ο Σκότι (Τζέιμς Στιούαρτ) είναι ένας αστυνομικός που έχει αποσυρθεί πρόωρα από την ενεργό δράση, καθώς αντιμετωπίζει προβλήματα υψοφοβίας και κατάθλιψης. Κάποια στιγμή ένας παλιός του φίλος, του προτείνει να παρακολουθεί τη γυναίκα του Μαντλέν (Κιμ Νόβακ), η οποία τον τελευταίο καιρό συμπεριφέρεται αλλόκοτα και ο σύζυγος φοβάται ότι πάσχει από διχασμό προσωπικότητας και αυτοκτονικές τάσεις. Η πανέμορφη Μαντλέν, κατά τα λεγόμενα του άντρα της, πιστεύει ότι είναι η μετεμψύχωση μιας γυναίκας, της Καρλότα Βαλντέζ, που πέθανε πολλά χρόνια πριν. Ο Σκότι παρακολουθεί τη νεαρή γυναίκα και τη διασώζει μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας. Έπειτα, οι δυο τους γνωρίζονται καλύτερα κι ο ντετέκτιβ την ερωτεύεται παράφορα. Το ζευγάρι ξεκινά μαζί τις έρευνες, προκειμένου να συγκεντρώσει πληροφορίες πάνω στη μυστηριώδη Καρλότα, η ψυχή της οποίας έχει κυριεύσει το σώμα της αγαπημένης του. Οι πληροφορίες τούς οδηγούν σ’ ένα μοναστήρι, όπου η Μαντλέν, κυριευμένη από το πνεύμα της Καρλότα, ανεβαίνει τις σκάλες για να φτάσει στο καμπαναριό. Ο Σκότι παθαίνει μια σοβαρή κρίση ιλίγγου, δεν καταφέρνει να σταματήσει την πορεία της προς την κορυφή του καμπαναριού και η νεαρή γυναίκα σκοτώνεται, πέφτοντας από ψηλά. Ο Σκότι κυριεύεται από τις τύψεις, νοσηλεύεται για ένα διάστημα σε ψυχιατρική κλινική, αλλά δεν καταφέρνει να βγάλει από το μυαλό του την Μαντλέν. Μερικούς μήνες αργότερα, ενώ έχει βγει από την κλινική συναντά την Τζούντι, μια γυναίκα που μοιάζει φοβερά με τον πεθαμένο του έρωτα και βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα νέο μυστήριο…
 Γράφει ο Μάρτιν Σκορσέζε σχετικά: «...Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου ήταν, και συνεχίζει να είναι για πολλούς από την γενιά μου, ένα παράδειγμα: αποδεικνύει ότι μπορεί κάποιος να λειτουργεί μέσα σ’ ένα σύστημα παραγωγής, και ταυτόχρονα η δουλειά του να έχει και μια έντονη προσωπική σφραγίδα. Επίσης είναι πολύ σημαντική για μένα, διότι πρωταγωνιστεί ένας ήρωας το κίνητρο του οποίου είναι το πάθος και οι έμμονες ιδέες. Πάντα στη δουλειά μου με γοήτευαν οι ήρωες που κυριαρχούνται από εμμονές και από αυτήν την άποψη αγγίζει μια χορδή βαθιά μέσα μου, κάθε φορά που τη βλέπω. Η ηθική, η αξιοπρέπεια, η ευγένεια, η ευφυΐα, η σοφία -όλες αυτές οι αρετές που νομίζουμε ότι πρέπει να διακρίνουν τους ήρωες- εγκαταλείπουν σταδιακά τον χαρακτήρα του Τζέιμς Στιούαρτ και στο τέλος μένει -εκεί στο καμπαναριό με τις καμπάνες να κτυπάνε πίσω του- απογυμνωμένος, διαθέτοντας μόνο την ανθρώπινη φύση του. ».
Απόσπασμα από τον πρόλογο του Μάρτιν Σκορσέζε στο βιβλίο «Vertigo: The Making of a Hitchcock Classic» του Dan Auiler, εκδόσεις Titan Books.

Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ Με τους: Τζέιμς Στιούαρτ, Κιμ Νόβακ, Μπάρμπαρα Ντελ Γκέντες, Τομ Χέλμορ Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ Έτος Παραγωγής: 1957 Διάρκεια: 128'

(δ.τ.)