(Απόλυτη ευφυΐα)
του  Neil Burger
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

[Ο ήρωας] Από συνηθισμένος άνθρωπος καταφέρνει να φτάσει στην κορυφή. Όταν διάβασα το σενάριο, οραματίστηκα μια ονειρική ταινία, χωρίς περιορισμούς και δεσμεύσεις, γεμάτη ενέργεια. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο ταξιδεύει και ο ήρωας στην ίδια του την πόλη όταν είναι υπό την επήρεια του φαρμάκου.
Το φάρμακο έχει φρικτές παρενέργειες. Η διακοπή του συνεπάγεται αφόρητους πονοκεφάλους ενώ η υπερδοσολογία, απώλεια χρονικών περιόδων.
Η ταινία περιγράφει τις δυνατότητες που έχει ο άνθρωπος ως ον μέσα από τη δύναμη που αποκτά ο Έντι και τις περιπέτειες που ζει λόγω αυτής. Η ταινία είναι πολύ σύγχρονη και θα μπορούσε να εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη του σήμερα αλλά εν τέλει είναι πολύ πιο ‘παγκόσμια’. Μιλάει για έναν τύπο που διψάει για επιτυχία, χωρίς όμως να είναι σε θέση να εκπληρώσει τα όνειρά του. Το ερώτημα λοιπόν που εγείρεται είναι μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φτάσει προκειμένου να πετύχει αυτό που επιδιώκει. Θέλω το κοινό να μπορεί να ταυτιστεί μαζί του τη στιγμή που καλείται να κάνει τις επιλογές του. Σαν χαρακτήρας σε κερδίζει και σε κάνει να θες να τον ακολουθήσεις και να τον υποστηρίξεις. ακόμα και όταν δυσκολεύουν τα πράγματα μέχρι να ξαναβγεί στο φως.
(...) Ήθελα η ιστορία να είναι εξαιρετικά αληθοφανής και απόλυτα πιστευτή. Επίσης ήθελα να μπω μέσα στο μυαλό του Έντι και να δείξω πώς αντιλαμβανόταν τον κόσμο υπό την επήρεια του σκευάσματος, πώς επεξεργαζόταν την κάθε πληροφορία και πώς είναι να είσαι πραγματικά τόσο ευφυής. Είχα πάρα πολλές ιδέες που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν με εντελώς αντισυμβατικές οπτικοποιήσεις προκειμένου να το πετύχω αυτό.
(...) Στην καρδιά της ιστορίας βρίσκεται μια πάρα πολύ σημαντική και θεμελιώδης για την πλοκή ερώτηση «τι θα γινόταν αν υπήρχε ένα χάπι που θα μπορούσε να σε κάνει πλούσιο και ισχυρό; Θα το έπαιρνες;» Νομίζω ότι όλοι μας θα θέλαμε να κάνουμε κάτι ξεχωριστό, να αφήσουμε το στίγμα μας επηρεάζοντας θετικά τον κόσμο γύρω μας. Αυτό ακριβώς λοιπόν, περιγράφει η ταινία. Ο ήρωας δεν είναι ούτε μάγος ούτε υπερ-ήρωας. Απλά είναι η καλύτερη δυνατή εκδοχή του εαυτού του.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν τέτοιου είδους σκευάσματα. Το NZT είναι κάτι σαν το Provigil, το Adderall και άλλα τέτοιου είδους σκευάσματα, μόνο που είναι εκατό φορές πιο ισχυρό. Αν όμως, αντιμετωπίσουμε τη χημεία του εγκεφάλου σαν σκληρό δίσκο, τι ρόλο παίζει η προσωπικότητα; Ποια είναι άρα, τα όρια της ηθικής μας ταυτότητας;

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)