(Μία βροχερή μέρα στη Νέα Υόρκη)
του Woody Allen
(οι δηλώσεις των συντελεστών)
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1920_a-rainy-day-in-new-york.jpg

Woody Allen, σκηνοθέτης
Η ΠΟΛΗ
(...) Πάντα μου άρεσαν αυτές οι  [οι παλιές ρομαντικές χολιγουντιανές] ταινίες. Τις βρίσκω υπέροχες. Αυτή είναι μια ιστορία αγάπης και ήμουν ενθουσιασμένος με την ιδέα να διαδραματίζεται σε μια βροχερή Νέα Υόρκη.
(...) Η Νέα Υόρκη είναι πολύ όμορφη αυτές τις μουντές, συννεφιασμένες και βροχερές μέρες. Υπάρχει κάτι σε αυτόν τον απαλό φωτισμό και το νερό που καθαρίζει τους δρόμους.

ΟΙ ΗΡΩΕΣ
 (...) [Ο Γκάτσμπι] Είναι πράγματι ένας ασυμβίβαστος χαρακτήρας που κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους από το κοντινό του περιβάλλον. Και γι’ αυτό ξεχωρίζει. Πάνω απ’ όλα, έχει μια ρομαντική ματιά για την ζωή.  
(...) Η Άσλεϊ  δεν είναι συνηθισμένη στη ζωή της μεγάλης πόλης. Έχει μεγαλώσει με άλογα και ψάρια. Φυσικά και είναι εύστροφη, αλλά δυσκολεύεται να συνηθίσει την καθημερινότητα της πόλης.
(...) Ο Πόλαρντ είναι ένας τελειομανής, που πάντα αμφισβητεί τον εαυτό του και πιστεύει ότι η δουλειά του δεν αξίζει. Οι καλλιτέχνες, σαν και αυτόν, είναι συνήθως οι πιο αυστηροί κριτικοί της δουλειάς τους, περισσότερο ακόμα από το ίδιο το κοινό.

 Vittorio Storaro, διευθυντής φωτογραφίας
(...) Στον κινηματογράφο δεν χρειάζεται να τα δείχνεις πάντα όλα. Πρέπει να δημιουργείς διαφορετικές στιγμές ώστε να κρατάς το ενδιαφέρον του κοινού.
(...) Ο Γκάτσμπι αγαπάει τη Νέα Υόρκη όταν είναι συννεφιασμένη, ακόμα καλύτερα αν βρέχει κιόλας. Η Άσλεϊ είναι ευφυής και παθιασμένη, οπότε χρησιμοποίησα πιο θερμά χρώματα σε αυτήν.
(...) Χρησιμοποιήσαμε στέντικαμ στην Άσλεϊ για να υπογραμμίσουμε την αίσθηση ελευθερίας που εκείνη πρέπει να έχει στην κίνησή της. Είναι πιο ανοιχτή σε όλα, ενώ ο Γκάτσμπι προσπαθεί όλα γύρω του να είναι όσο πιο απλά γίνεται.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)