του James Gray  

Ο αστροναύτης Roy McBride ταξιδεύει ως τα άκρα του ηλιακού συστήματος αναζητώντας τα αίτια που οδήγησαν σε προηγούμενη σχετική αποστολή στην εξαφάνιση του πατέρα του αλλά και για να αποκαλύψει το μυστήριο που απειλεί την επιβίωση του πλανήτη. Το ταξίδι του θα αποκαλύψει μυστικά που θέτουν σε δοκιμασία τη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και της θέσης της στον κόσμο.
Ο James Grey (The Lost City of Z) δηλώνει σχετικά: “ Είχα διαβάσει αυτό το απόσπασμα από το 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος του Άρθουρ Κλαρκ: “ Είτε δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν είτε είμαστε και οι δυο πιθανότητες είναι εξίσου τρομακτικές.” Και σκέφτηκα ότι δεν είχα δει ποτέ μια ταινία του να είμαστε μόνοι. Η ιδέα του διαστημικού ταξιδιού είναι όμορφη και τρομακτική την ίδια στιγμή. Είμαι ενθουσιώδης υποστηρικτής της εξερεύνησης του διαστήματος αλλά μερικές φορές η εξερεύνηση είναι απλά ένα μέσο διαφυγής. Αυτό με οδήγησε σε έναν προσωπικό τόπο, σε μια ιστορία πατέρα-γιου. Ελπίζω οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι ως ένα σημείο η εξερεύνηση και η γη αξίζουν το ίδιο και ότι η ανθρώπινη σύνδεση αξίζει να διατηρηθεί με κάθε κόστος.”


Οι δηλώσεις του σκηνοθέτη

Η ιδέα για το Σχέδιο Λίμα ήταν πως θα βρίσκονταν μακριά από τον ήλιο και το μαγνητικό του πεδίο δεν θα εμπόδιζε καθόλου την ισορροπία τους. Έτσι, θα είχαν χρόνο να ελέγξουν λεπτομερώς για άλλων ειδών πλανήτες. Σκοπός της αποστολής ήταν να βρουν αν υπάρχουν σημάδια ανώτερης μορφής ζωής.
(...) Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ λένε στον Ρόι πως ο πατέρας του, τον οποίο θεωρούσε πια νεκρό, είναι ζωντανός και βρίσκεται κάπου στο ηλιακό σύστημα. Ο Ρόι πρέπει να επικοινωνήσει μαζί με τον πατέρα του, καθώς ενδέχεται να ετοιμάζει κάτι κακό με κίνδυνο να βλάψει κάποιους. Ο Ρόι είναι η μόνη ελπίδα τους να τον βρουν ξανά.
(...) Μετά από αυτό, μου ερχόταν στο νου το γνωστό βιβλίο «Heart of Darkness» που έγραψε ο Τζόζεφ Κόνραντ και χρησιμοποιήθηκε και στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα «Αποκάλυψη Τώρα». Η ιδέα προήλθε από εκεί.
(...) Υπάρχουν σίγουρα αρκετές ταινίες επιστημονικής φαντασίας που είναι υπέροχες. Το ερώτημα είναι: Πόσες από αυτές μπορούν να σε συγκινήσουν; Ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό, να μην είναι απλώς μια ταινία που ο ήρωας συναντάει εξωγήινους ή κάποια μορφή ανώτερης ζωής και αυτό να είναι ενδιαφέρον για το κοινό. Σκέφτηκα κάτι άλλο και είπα: Γιατί να μην υπάρχει τίποτα εκεί έξω; Να υπάρχει αυτό που ονομάζουμε το απόλυτο κενό. Γενικά θεωρώ πως ο άνθρωπος δεν φτιάχτηκε για να ζήσει στο διάστημα. Και δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό.
(...) Σκεφτόμουν πολύ την ατάκα του συγγραφέα Άρθουρ Κλαρκ – που έγραψε το «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» – και είναι φανταστική. Είτε δεν είμαστε μόνοι μας στο διάστημα είτε είμαστε, είναι εξίσου κάτι το τρομακτικό». Και μετά είπα πως δεν θυμάμαι να έχω δει κάποια ταινία που να είναι ο άνθρωπος μόνος του στο διάστημα. Επομένως, μου ήρθε η ιδέα να βάλω τον πατέρα του Ρόι να κάνει αυτά τα επικίνδυνα πειράματα και στη συνέχεια ο Ρόι να προσπαθήσει να τον εντοπίσει. Θα έλεγα πως η ταινία έχει να κάνει πολύ με τη σχέση πατέρα και γιου.
(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Βενετίας. επιμέλεια Π.)