του Paolo Sorrentino
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

(...) Κατά τη γνώμη μου, σε όλες οι ταινίες πρέπει να υπάρχει το αδιάκοπο κυνήγι του αγνώστου και του μυστηρίου, όχι τόσο για να βρεθούν απαντήσεις, όσο για να διατηρούνται ζωντανές οι ερωτήσεις. Ένα λοιπόν από τα ερωτήματα, που δε με άφησε στη διάρκεια αυτής της ταινίας, ήταν η μυστική, κρυφή ζωή που διάγουν οι πρώην εγκληματίες Ναζί, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Είναι άνθρωποι που τώρα έχουν τα ήρεμα χαρακτηριστικά ενός άκακου, καλόκαρδου γεράκου, αλλά το παρελθόν τους είναι σημαδεμένο από το κατεξοχήν ακατανόμαστο έγκλημα: την εξολόθρευση άλλων ανθρώπων. Για να εντοπίσουμε έναν τέτοιο άντρα, πρέπει να τον κυνηγήσουμε, και για να κυνηγήσουμε χρειαζόμαστε έναν κυνηγό. Κάπου εδώ μπαίνει ένα άλλο στοιχείο στο παιχνίδι: μια ενστικτώδης ανάγκη μου να μπει ειρωνεία στο δράμα. Για να το καταφέρουμε αυτό, μαζί με τον σεναριογράφο εξαλείψαμε την πιθανότητα ο κυνηγός των Ναζί να είναι ένα εξειδικευμένο άτομο, και αποφασίσαμε να πλάσουμε το αντίθετο του κλασικού ντετέκτιβ: έναν αργό, τεμπέλη ροκ σταρ που είχε κλειστεί στον αυτό-αναφορικό εαυτό του, σε σημείο που να είναι ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο που θα ξεκινούσε ποτέ ένα τρελό ταξίδι στην Αμερική, προκειμένου να βρει έναν γέρο Ναζί. Το φόντο της μεγαλύτερης τραγωδίας, το Ολοκαύτωμα, και η αντιπαράθεση με τον ανόητο και επιφανειακό κόσμο της ποπ, μου φάνηκε ένας συνδυασμός αρκετά «επικίνδυνος» και ενδιαφέρων. 
(...) Νομίζω ότι είναι υπερβολικό να πούμε ότι είναι μια ταινία γύρω από το Ολοκαύτωμα, αφού διαδραματίζεται στο παρόν. Σχετίζεται με αυτή την τεράστια τραγωδία μέσα από φλας-μπακ, νύξεις ή κάποια συμπεράσματα. Είναι αλήθεια, όμως, ότι ήθελα το παρελθόν του Ολοκαυτώματος να πλανάται πάνω από το παρόν σ’ αυτή την ιστορία. Αλλά η ταινία συγκεντρώνεται κυρίως σε ένα άλλο σημαντικό στοιχείο: την απουσία σχέσης μεταξύ πατέρα και γιου.
(...) Ο Cheyenne είναι σαν παιδί, αλλά καθόλου ιδιότροπος. Όπως πολλοί ενήλικες που μένουν προσκολλημένοι στην παιδική τους ηλικία, έχει την ικανότητα να διατηρεί μόνο τα καθάρια, συγκινητικά και υποφερτά χαρακτηριστικά των παιδιών. Το γεγονός ότι εγκατέλειψε την καριέρα του  πρόωρα λόγω ενός τραύματος, τον ανάγκασε να ζει μια ζωή που αδυνατεί να ελέγξει: απλώς περιφέρεται, αμφιταλαντευόμενος μεταξύ ανίας και ελαφράς κατάθλιψης. Μοιάζει σα να επιπλέει - και για τους άντρες που επιπλέουν, η ειρωνεία και η ελαφρότητα είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Αυτή η στάση αντικατοπτρίζεται και στον τρόπο που τον βλέπουν οι γύρω του. Ο Cheyenne είναι μια γνήσια, άδολη πηγή χαράς. Και όταν λέει μ’ έναν αφελή, άξαφνο τρόπο, ότι «η ζωή είναι γεμάτη όμορφα πράγματα», σχεδόν τον πιστεύουμε γιατί αυτός που μιλάει δεν είναι παρά ένα μικρό αγόρι, και κατά βάθος μας καθησυχάζει το να πιστεύουμε ότι τα παιδιά έχουν πάντα δίκιο.
(...) Το στιλ [του Cheyenne] είναι εμπνευσμένο από τον Ρόμπερτ Σμιθ των Cure. Όταν ήμουν μικρός, είχα παρακολουθήσει αρκετές συναυλίες των Cure. Πριν από τρία χρόνια πήγα να τους ξαναδώ, μαζί βέβαια και τον Ρόμπερτ Σμιθ, που τώρα πια είναι πενήντα χρονών, και δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε που ήταν είκοσι. Το θέαμα ήταν κάπως σοκαριστικό, με την καλή πάντα έννοια. Όταν τον είδα από κοντά στα παρασκήνια, κατάλαβα πόσες όμορφες και συγκινητικές αντιφάσεις μπορεί να δει κανείς στους ανθρώπους: ένας πενηντάρης που είναι τελείως ταυτισμένος με ένα στιλ που, εξ ορισμού, ταιριάζει σε έναν έφηβο. Δεν υπάρχει όμως τίποτε το αρνητικό σ’ αυτό. Στη ζωή, όπως και στις ταινίες, η μοναδική και συναρπαστική αίσθηση του ξεχωριστού σου δημιουργεί ένα απίστευτο αίσθημα θαυμασμού. Μήνες αργότερα έζησα την ίδια ξεχωριστή εμπειρία όταν, μια καυτή μέρα του Ιούλη στη Νέα Υόρκη, κάναμε τις πρώτες δοκιμές ρούχων και μακιγιάζ με τον Σον. Εκεί μπροστά στα μάτια μου, είδα ένα μικρό θαύμα να εκτυλίσσεται, καθώς παρακολουθούσα σιωπηλά τον ηθοποιό να μεταμορφώνεται πρώτα με το κραγιόν, μετά με το βάψιμο στα μάτια, ύστερα με τα ρούχα, και τέλος όταν άρχισε να κινείται στο χώρο – με έναν φυσικό, αλλά ταυτόχρονα πολύ διαφορετικό απ’ ότι συνήθως, τρόπο – και να γίνεται ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος: είχε γεννηθεί ο Cheyenne.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)