Σ’ένα μικρό χωριό στη Δανία, το 1623, ο πάστορας Άμπσαλον Πέντερσον παντρεύεται, έχοντας πάρει προηγουμένως την έγκριση των εκκλησιαστικών αρχών, την πολύ νεότερη του Αν, κόρη μιας γυναίκας που έχει κατηγορηθεί ως μάγισσα. Ο ερχομός του γιου του Μάρτιν (από τον πρώτο του γάμο), αναστατώνει το σπιτικό του. Ο νεαρός ερωτεύεται την σχεδόν συνομήλικη μητριά του, η οποία δεν αργεί να ανταποκριθεί. Ο πάστορας μαθαίνει την αλήθεια από την ίδια την Αν και το σοκ είναι τόσο μεγάλο που πεθαίνει. Στην κηδεία του η μητέρα του Μέρετε, που ποτέ της δεν συμπάθησε την Αν, την κατηγορεί ότι προκάλεσε εσκεμμένα τον θάνατο του συζύγου της και την καταγγέλλει ως μάγισσα. Η Αν ζητά από τον Μάρτιν να την υπερασπιστεί, αλλά αυτός δειλιάζει και παίρνει το μέρος της γιαγιάς του και των φανατισμένων θεολόγων...
Ο Καρλ Ντράγιερ/ Carl Dreyer σ’ όλο του το έργο πολέμησε τον φανατισμό, το θρησκευτικό δογματισμό, τη μισαλλοδοξία και υπερασπίστηκε τη μοναδικότητα του ατόμου και το δικαίωμα της εξέγερσης ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Στις Μέρες οργής/ Vredens dag καταγράφει, ακόμα μια φορά, τη σύγκρουση δύο κόσμων: από την μια μεριά η εκκλησιαστική εξουσία, η καθεστηκυία τάξη, η ανελευθερία του δόγματος και από την άλλη η ερωτική επιθυμία, η αναρχία του πάθους, η παρεκκλίνουσα συμπεριφορά. Αυτοί οι δύο κόσμοι θα συναντηθούν στην πλατεία όπου θα υψωθεί η πυρά, προϊόν της δεισιδαιμονίας και της προκατάληψης. Ταινία για την καταχνιά της ψυχής, αλλά και μεγάλης πλαστικής ομορφιάς καθώς τα κάδρα μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής που ξαφνικά ζωντανεύουν, οι Μέρες οργής καταγράφουν ένα σύμπαν όπου το καλό συγκρούεται μέχρι θανάτου με το κακό και είναι το πιο ζοφερό έργο του Ντράγιερ, γυρισμένο μέσα στην πιο μαύρη περίοδο της γερμανικής κατοχής και ενώ η τελική λύση έχει ήδη δρομολογηθεί.
(δ.τ.)