του Jacques Demy

Η Λόλα είναι μια χορεύτρια του καμπαρέ που ζει στην Ναντ. Περιμένει, μάλλον μάταια, τον αγαπημένο της με τον οποίον έχει αποκτήσει -χωρίς αυτός να το ξέρει- ένα παιδί. Η Λόλα περιστοιχίζεται από άνδρες, η ζωή της καθορίζεται απ' αυτούς: το παιδί της που υπεραγαπά, τον μεγάλο έρωτα της ζωής που περιμένει, τον αμερικάνο ναύτη στον οποίο χαρίζει το κορμί της και τέλος τον παιδικό της φίλο που απρόσμενα συναντά μετά από χρόνια. Ερωτευμένος ο τελευταίος μαζί της απογοητεύεται όταν την βλέπει μαζί με τον αμερικάνο ναύτη...
Το πεπρωμένο και η μοίρα, η τύχη και οι συμπτώσεις δημιουργούν ένα περίκλειστο κόσμο μέσα στον οποίο ζουν τα πρόσωπα της ταινίας. Εδώ η μετάβαση από την μία συναισθηματική κατάσταση στην άλλη τελείται χωρίς παρεκβάσεις: από την ευτυχία στην δυστυχία, από την απόγνωση στην ελπίδα, από τη θλίψη στην χαρά. Βρισκόμαστε στις επικράτειες όπου το μελόδραμα δοξάζεται, όπου οι νόμοι του παραμυθιού έχουν ισχύ. Η Λόλα είναι ένα μιούζικαλ χωρίς μουσική, μια ταινία "για μια πόλη, μια γυναίκα, μια ιστορία αγάπης και αναμονής, για την ίδια την ζωή", όπως την βλέπει ο Jacques Demy.
Ο Jacques Demy δηλώνει σχετικά: "Μου άρεσε πολύ η ιδέα του να γυρίσω μια ταινία για την πίστη, την αφοσίωση και που θα έκανα αναφορά στις αναμνήσεις μου από την Νάντη."
Μια κριτική της ταινίας αναφέρει:"Αυτό που προκαλεί κατάπληξη στην Λόλα είναι το αδιάκοπο τριγύρισμα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον: ο Ντεμί παρατηρεί το κρυφτό που μπορεί να παίξει η τύχη, όχι μόνο στο χώρο αλλά και τον χρόνο. Περισσότερο όμως και από αυτό, κατάπληξη προκαλεί το ότι ο Ντεμί είναι ποιητής, ένας οραματιστής. Αποκρυπτογραφεί τα σημάδια της ζωής, διαβάζει πίσω από τα φαινόμενά της και με αυτόν τον τρόπο μας δίνει ένα μεγάλο μέρος της, ένα ασπρόμαυρο σκίτσο της." (Claude-Marie Tremois, Telerama )
Ο Ζακ Ντεμί/Jacques Demy γεννήθηκε στο Πονσατό τον Ιούνιο του 1931 και μεγάλωσε στη Νάντη. Υπήρξε ένας από τους πιο προσιτούς σκηνοθέτες που αναδείχθηκαν από το κίνημα του Nouvelle Vague, δεν τον ενδιέφεραν οι φορμαλιστικοί πειραματισμοί όπως τον Αλέν Ρενέ, ούτε η πολιτική στηλίτευση όπως τον Ζακ-Λυκ Γκοντάρ. Ο Ντεμί δημιουργούσε μέσα από τις ταινίες του έναν φανταστικό κόσμο πιο κοντά σε αυτό του Τριφό, αντλώντας έμπνευση από τα μιούζικαλ, τα παραμύθια και τη Χρυσή Εποχή του Χόλιγουντ. Ήταν παντρεμένος με την επίσης σκηνοθέτη Ανιές Βαρντά και πατέρας του Ματιέ Ντεμί. Ο Ζακ Ντεμί πέθανε στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1990.

Σκηνοθεσία: Jacques Demy. Σενάριο: Jacques Demy. Φωτογραφία: Raoul Coutard. Σκηνογραφία: Bernard Evein. Κοστούμια: Bernard Evein. Μοντάζ: Anne-Marie Cotret, Monique Teisseire. Μουσική: Michel Legrand (επίσης ακούγονται αποσπάσματα από έργα των Johann Sebastian Bach, Wolfgang Amadeus Mozart, Carl Maria von Weber). Ηθοποιοί: Anouk Aimee, Marc Michel, Elina Labourdette, Alan Scott, Annie Duperoux, Jacques Harden, Margo Lion, Catherine Lutz, Corinne Marchand, Yvette Anziani, Gerard Delaroche, Jacques Goasguen, Ginette Valton, Jacques Lebreton, Carlo Nell, Dorothee Blank, Isabelle Lunghini. Παραγωγή: Carlo Ponti, Georges de Beauregard. Προέλευση: Γαλλία. Διάρκεια: 85 '. Ασπρόμαυρη. 1961.