(Kάπου ανάμεσα)
του Srdjan Karanovic

Μια αμερικανίδα δημοσιογράφος, η Eva, φθάνει στο Βελιγράδι, ενδιάμεση στάση στο ταξίδι της προς την Κωνσταντινούπολη. Η απόφασή της να επισκεφθεί έναν φίλο της θα την οδηγήσει να παρατείνει τη διαμονή της στην πόλη για έξι εβδομάδες. Γοητευμένη από μια χώρα που δεν ανήκει ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση, αλλά στο ενδιάμεσο, η Εύα αντιμετωπίζει με απορία και συχνά αφέλεια, έναν κόσμο εξωτικό και γι' αυτήν παράξενο. Οικοδεσπότες της δύο φίλοι, κάτοικοι της πόλης: ο ένας, ο Janko, είναι ένας γιατρός, ενώ ο Marko είναι ένας Βαλκάνιος "Καζανόβας". Η ερωτική προσέγγιση που η ηρωίδα θα επιχειρήσει και με τους δύο άνδρες θα περιπλέξει την κατάσταση. Το ερωτικό τρίγωνο που σχηματίζεται είναι ανάλογο της ταινίας Jules et Jim του Francois Truffaut (Φρανσουά Τρυφώ ): αυτήν τη φορά όμως ως φόντο χρησιμοποιείται μία μεγαλούπολη των Βαλκανίων, το Βελιγράδι των αρχών της δεκαετίας του 80.
Ο Srdjan Karanovic, μ' αφορμή την παρουσία ενός "ξένου" στην πόλη, κάνει μια κωμωδία με θέμα τα ήθη, τα έθιμα, το πολιτισμό αλλά το πολιτικό σύστημα της Γιουγκοσλαβίας. Η σύγκρουση ανάμεσα σε δυο διαφορετικές νοοτροπίες -από τη μια πλευρά η Δύση και από την άλλη τα Βαλκάνια- και η απεγνωσμένη αναζήτηση ισορροπίας και από τους τρεις ήρωες, κυριαρχούν σ' αυτήν τη γλυκόπικρη κωμωδία.
Το "βλέμμα του ξένου" πάνω στη Γιουγκοσλαβία, οφείλεται πιθανόν στη συμβολή στο σενάριο του Andrew Horton, αμερικάνου κριτικού (συνεργάτης του περιοδικού CINEASTE) και συγγραφέα του βιβλίου The Films of Theo Angelopoulos: A Cinema of Contemplation (Princeton Modern Greek Studies).
Ο Srdjan Karanovic δηλώνει στην Carole Cobreil (Globe and Mail, 10-3-1984: "Ήθελα να κάνω μια ταινία με ήρωες τρία πρόσωπα τα οποία αντιπροσωπεύουν τρεις διαφορετικές στάσεις δειλίας. Αυτά τα πρόσωπα βιώνουν έντονα και βαθιά συναισθήματα, αλλά όμως δεν μπορούν να μείνουν σ' αυτά. Υποκρίνονται ότι είναι άνετοι και ανοικτοί -όμως δεν είναι. Λένε συνέχεια ψέματα.
Η ταινία ανήκει σ' ένα πολύ ειδικό είδος τραγωδίας. Ήθελα να διερευνήσω τι συμβαίνει όταν τίποτα πραγματικά δεν συμβαίνει. Η παράδοση του κινηματογράφου και του θεάτρου μας λέει ότι θα πρέπει να υπάρχουν συγκρούσεις. Σ' αυτήν την ταινία οι συγκρούσεις είναι πολύ μικρές. Τι κάνεις όταν κάθε παράδοση -θρησκευτική, κοινωνική, ηθική- έχει καταρρεύσει, όταν όλα φαίνονται δυνατά; Τότε πραγματικά τίποτε δεν συμβαίνει. "
Δ.Μ.

Σκηνοθεσία: Srdjan Karanovic
Σενάριο: Srdjan Karanovic, Milosav Marinovic, Andrew Horton
Φωτογραφία: Zivko Zalar
Μοντάζ: Branka Ceperac
Ήχος: Marko Rodic
Μουσική: Zoran Simjanovic
Ηθοποιοί: Caris Corfman, Predrag Manojlovic, Dragan Nikolic, Gorica Popovic, Sonja Savic, Jelica Sretenovic, Renata Ulmanski
Παραγωγή: Centar Film
Έγχρωμο 107'
Γιουγκοσλαβία