(Rookies)
των Thierry Demaizière & Alban Teurlai

Στην καρδιά του Παρισιού, ένα γυμνάσιο υψηλού κύρους, το Lycée Turgot, αναλαμβάνει ένα τολμηρό εγχείρημα. Την ενσωμάτωση μαθητών χαμηλών σχολικών επιδόσεων, προερχόμενων από τις εργατικές συνοικίες, στην ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μέσω του χορού και της μουσικής hip hop. Ψυχή του project ο γυμναστής David Bérillon, που με την υποστήριξη του διευθυντή και μιας ομάδας καθηγητών, καταργώντας τα αυστηρά πρωτόκολλα της γεωγραφικής κατανομής, καλωσορίζουν, αφουγκράζονται και ενθαρρύνουν έναν έναν τους νεοσύλλεκτους. Η συμφωνία ωστόσο είναι ρητή και ξεκάθαρη από την αρχή. Όσοι έχουν επιλεγεί προετοιμάζονται για να γίνουν επαγγελματίες χορευτές, αλλά ταυτόχρονα ακολουθούν ένα αυστηρό πρόγραμμα για να ανταποκριθούν και στις απαιτήσεις των γυμνασιακών τους σπουδών. Μια εκπαίδευση διττή, καθόλου εύκολη για εφήβους προερχόμενους από τα συγκεκριμένα κοινωνικά και πολιτιστικά περιβάλλοντα. Το ντοκιμαντέρ Allons Enfants των Thierry Demaizière & Alban Teurlai παρακολουθεί οχτώ από αυτά τα νεαρά παιδιά στο ξεκίνημά τους, σε ένα γεμάτο εντάσεις οδοιπορικό, πλημμυρισμένο από την αρχή έως το τέλος με χορό. Μια ωδή όχι μόνο στο χορό, αλλά και στα παιδιά που πέφτουν και σηκώνονται, στην τελειότητα των αδύναμων και στους εμπνευσμένους δασκάλους τους.
Στο νέο τους σχολείο, κορίτσια και αγόρια διαφορετικών χρωμάτων και διαστάσεων έρχονται αντιμέτωπα με άγνωστους κώδικες επικοινωνίας, αγωνίζονται ωστόσο με σθένος και συνεργάζονται -προς τιμή των δασκάλων τους- κάτω από συνθήκες σεβασμού και ανεκτικότητας, ενώ μέσα από την κοινή γλώσσα του χορού καταργούνται οι νόρμες και τα στερεότυπα που τους συνοδεύουν και ανοίγουν οι δρόμοι για όνειρα και τρελές επιθυμίες. Η κάμερα τους ακολουθεί άλλοτε από κοντά, καταγράφοντας τους προβληματισμούς τους κι άλλοτε γίνεται ένα με το σώμα τους, μπερδεύεται μαζί τους. Μέσα από μια σειρά δοκιμασιών και αναμετρήσεων, επιτυχιών αλλά και αποτυχιών, το πατριωτικό τραγούδι της Marseillaise, διασκευασμένο σε μια reggae εκδοχή και σε ύφος hip hop, γίνεται τελικά ο ύμνος τους , σε μία από τις ωραιότερες σκηνές της ταινίας.
Μπορεί ένας κύκλος αέναης αποτυχίας να σπάσει ποτέ μέσω του χορού; Και με ποιες προκλήσεις έρχεται κανείς αντιμέτωπος όταν οι ελλείψεις, οι ανεπάρκειες, το μεταναστευτικό υπόβαθρο γίνονται ιδιαίτερα ορατά σε ένα κόσμο προνομιούχων λευκών; Οι πρωτάρηδες, οι Rookies, όπως τους αποκαλεί ο δάσκαλος και μέντορας τους, δείχνουν αποφασισμένοι να το παλέψουν. Ο καθένας τους έχει και μια δύσκολη ιστορία να αφηγηθεί, πορτρέτα που χαμηλόφωνα ζωντανεύουν μπροστά στο φακό. Το σώμα τους ωστόσο είναι αυτό που τους καθορίζει και το πάθος τους για τον χορό η κινητήρια τους δύναμη, ενώ το ιδιαίτερο χορευτικό τους στυλ γίνεται όχι μόνο το μέσο της συναισθηματικής τους έκφρασης, αλλά και μιας προσωπικής υπέρβασης. Αυτό που βιώνει ο θεατής επί σκηνής είναι η ολική τους μεταμόρφωση. 

της Καλλιόπης Πουτούρογλου