(Κατ’ οίκον περιορισμός )
του Aleksey German Jr.
(το σημείωμα του σκηνοθέτη)

Έγραψα το σενάριο πριν 6 χρόνια. Η ιστορία παρέμεινε η ίδια αν και πρόσθεσα διαλόγους. Βασίζεται σε σκέψεις χρόνων σχετικά με την ηθική μιας κοινωνίας, σκέψεις όμως που ίσως τώρα αποκτούν μια διαφορετική επικαιρότητα. Η ταινία μου παρά τις ομοιότητες δεν είναι φτιαγμένη για τον Κίριλ Σερεμπρένικοφ που πρόσφατα πέρασε μια αντίστοιχη κατάσταση. Το ίδιο συνέβη και σε κάποιους κοντινούς φίλους μου και ήθελα να εκφράσω τις εμπειρίες τους. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός ιδεαλιστή που ζει σε μια επαρχιακή πόλη όπου εξαιτίας ενός «αστείου», ξεκινάει μια τραγική κατάσταση και ζωές καταστρέφονται. Ταυτόχρονα όμως, απελευθερώνει τον πρωταγωνιστή από ψευδαισθήσεις και τον διαμορφώνει από την αρχή.
Όλοι οι χαρακτήρες έχουν μα διαφορετική άποψη για τη Ρωσία και το μονοπάτι της. Η μητέρα, που έρχεται από μια παλαιότερη γενιά, καταλαβαίνει το πώς έχει συγκροτηθεί το ρωσικό μυαλό, όχι η Ρωσία στο facebook, αλλά η Ρωσία στην ουσία της. Είναι σκεπτική σχετικά με τις ιδέες του γιου της για τη δημοκρατία, την εξουσία και την ανάγκη για τη ανοικοδόμηση μιας νέας ζωής. Πιστεύει ότι αν για αιώνες διαμορφώσαμε συστήματα που μοιάζουν και το ένα χτίστηκε πάνω στο άλλο, η χώρα θα συνεχίσει να πορεύεται με τον ίδιο τρόπο. Δεν πιστεύει στις αλλαγές. Δεν είναι δυνατές με τον τρόπο που τις θέλει ο γιος της. Η θέση της είναι σημαντική και έχει κεντρική θέση στην ταινία. Εκφράζει τις σκέψεις πολλών ανθρώπων στη Ρωσία. Ο Νταβίντ είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένος σε ένα δυτικό προοδευτικό τρόπο σκέψης και πιστεύει ότι μια νέα και διαφορετική κατεύθυνση ανάπτυξης είναι απαραίτητη. Έτσι, πρόκειται για μια διαμάχη σχετικά με το αν είναι εφικτή ή όχι μια αλλαγή στη χώρα. Και δεν αφορά μόνο σε ένα χάσμα γενεών. Η θέση του αστυνομικού είναι αυτή ενός εκτελεστικού οργάνου, μια όχι δημοφιλής θέση, που ακολουθεί την κυβερνητική γραμμή. Αν η κυβέρνηση πει ότι ο Νταβίντ είναι ένοχος θα ζητήσει την ομολογία του, αν κριθεί ότι ο δήμαρχος είναι ένοχος, το σύστημα θα προστατέψει τον εκπρόσωπό του. Οτιδήποτε και να αποφασίσει, αυτός ο άνθρωπος είναι παγιδευμένος μέσα στο κρατικό σύστημα που τον ξεπερνά, όπως στον Κάφκα.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)