(Η χώρα του Θεού)
του Hlynur Pálmason
(γράφει ο Σωτήρης Ζήκος)

Ένα αλλιώτικο κινηματογραφικό ταξίδι μύησης στα «τρομακτικά πανέμορφα» τοπία της Ισλανδίας. Τόσο πανέμορφα που μοιάζουν τρομακτικά. Τρομακτικά και πανέμορφα. Σαν ένας άλλος πλανήτης -επί της Γης!
Τέλη του 19ου αιώνα, τότε που ακόμα η Ισλανδία ήταν υπό (μερική μόνο στην κατοικημένη περιοχή) Δανική κυριαρχία. Αλλά κι ένας τόπος τόσο... αλλόκοσμος, όπως θα ήταν ο κόσμος πριν την εμφάνιση του ανθρώπου, σαν μια χώρα (αποκλειστικά) του θεού!
Ένας νεαρός Δανός ιερέας, ο Λούκας, επιμένει σ' ένα πολύ δύσκολο, αχαρτογράφητο ταξίδι από την Δανία σε μια απομακρυσμένη, μικρή λουθηρανική κοινότητα της Ισλανδίας. Κουβαλάει μαζί του, εκτός από ένα μεγάλο σταυρό, σαν εξίσου “ιερό φορτίο” γι' αυτόν: στην πλάτη του τον δικό του “σταυρό”, μια βαριά αποσκευή: μια πρωτόλεια μεγάλη κάμερα μαζί με τα υπόλοιπα υλικά αποτύπωσης και εμφάνισης (η τεχνολογία εκείνης της εποχής ήταν οι “υγρές πλάκες”) των φωτογραφιών που τραβάει κάθε φορά.
Τοπία της φύσης και πρόσωπα, μοναδικά, που προκαλούν δέος και θαυμασμό, «πανέμορφα και τρομακτικά”, διεγείροντας αναπόδραστα την ανάγκη καταγραφής τους! Αυτός ο τρόπος που μοιάζει να είναι ένας διαχρονικός ορισμός της τεχνικής και της Τέχνης! Από τα οποία αποτυπώματα καταγραφής θα μπορέσουν να πραγματωθούν και εντέλει θα διασωθούν -ω του θαύματος!- μόνον επτά από αυτά... νά και ο αρχέγονος και συμβολικός αριθμός της δημιουργίας! Της θεϊκής Γένεσις των επτά ημερών... που πριν από αυτήν «η γη ήτο αόρατος, αδιαμόρφωτος και απρόσφορος δια τον ζωϊκόν και φυτικόν κόσμον» αλλά και στη συνέχεια της ανθρώπινης, τεχνικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας των επτά θαυμαστών έργων της αρχαιότητας! Ας πούμε!
Αλλά υπάρχουν πολλά που αγνοούμε για αυτούς τους τόπους και τους ανθρώπους στα όσα βίωσαν στον καιρό τους και τους καθόρισαν. Δεν φτάνει να δεις αυτές τις εικόνες και ν' ακούσεις αυτούς τους ήχους σε μια ταινία από “μακριά” -σε μια αίθουσα του σινεμά. Πρέπει να νιώσεις αυτήν την αλλιώτικη βροχή στο πετσί σου, την γλιστερή λάσπη στο περπάτημά σου, τον αέρα της υγρασίας ή του παγετού στα ρουθούνια σου, τον δυνατό άνεμο να σκουντάει την ύπαρξή σου...
Όλα αυτά που, σαν παλιές αφηγήσεις της ισλανδικής φύσης, μπορούν να σε κάνουν να φανταστείς ένα κοπάδι από θηλυκά και αρσενικά χέλια να συνουσιάζονται παλλόμενα στα νερά ενός ποταμού και να ακούσεις τις κραυγές ηδονής των θηλυκών σαν να 'ναι... κραυγές ηδονής γυναικών!